Το Διοικητικό Πρωτοδικείο Θεσσαλονίκης, σε υπόθεση που χειρίστηκε επιτυχώς το γραφείο μας, ακύρωσε, με την υπ’ αριθ. 4798/2023 Απόφαση του, πράξη επιβολής συμπληρωματικού τέλους ταξινόμησης, λόγω μη τήρησης της νόμιμης διαδικασίας εκ μέρους του Τελωνείου Θεσσαλονίκης.
Η Συνθήκη για τη Λειτουργία της Ευρωπαϊκής Ένωσης ορίζει στο άρθρο 110 ότι: «Κανένα κράτος μέλος δεν επιβάλλει άμεσα ή έμμεσα στα προϊόντα άλλων κρατών μελών εσωτερικούς φόρους οποιασδήποτε φύσεως, ανωτέρους από εκείνους που επιβαρύνουν άμεσα ή έμμεσα τα ομοειδή εθνικά προϊόντα. …».
Το Διοικητικό Πρωτοδικείο Θεσσαλονίκης έκρινε ότι: “Σύμφωνα με όσα παγίως γίνονται δεκτά από το Δικαστήριο της Ευρωπαϊκής Ένωσης, υπάρχει παράβαση του άρθρου 110, πρώτο εδάφιο, ΣΛΕΕ, όταν ο φόρος που πλήττει το εισαγόμενο προϊόν και εκείνος που πλήττει το ομοειδές εγχώριο προϊόν υπολογίζονται κατά διαφορετικό τρόπο και σύμφωνα με διαφορετικές μεθόδους, με αποτέλεσμα, σε ορισμένες έστω μόνον περιπτώσεις, τη μεγαλύτερη φορολόγηση του εισαγόμενου προϊόντος (ΔΕΚ αποφάσεις της 22ας Φεβρουαρίου 2001, C-393/98, Gomes Valente, σκ. 21, της 29ης Απριλίου 2004, C-387/01, Weigel, σκ. 67, της 18 Ιανουαρίου 2007, C-313/05, Brzeziński, σκ. 29, και της 20ής Σεπτεμβρίου 2007, C-74/06, Επιτροπή κατά Ελλάδας, σκ. 25). Ειδικότερα, στο πεδίο της εισαγωγής μεταχειρισμένων οχημάτων έχει κριθεί ότι αντιβαίνει στην ως άνω διάταξη η ρύθμιση κράτους μέλους για την επιβολή διαφοροποιημένου ειδικού φόρου κατανάλωσης στα αυτοκίνητα οχήματα, εφόσον η ρύθμιση αυτή συνεπάγεται τη διαφορετική φορολογική επιβάρυνση αφενός των μεταχειρισμένων οχημάτων που εισάγονται από άλλα κράτη μέλη και αφετέρου των μεταχειρισμένων οχημάτων που έχουν ήδη ταξινομηθεί στο εν λόγω κράτος, αφού προηγουμένως είχαν εισαχθεί στο κράτος αυτό ως καινούρια οχήματα (βλ. ΔΕΕ απόφαση της 3ης Ιουνίου 2010, C-2/09, Kalinchev, σκ. 47), δεδομένου ότι κατά την είσπραξη ενός τέλους ταξινόμησης σε ορισμένο κράτος μέλος, το ποσό του τέλους αυτού ενσωματώνεται στην αξία του οχήματος και, επομένως, όταν ένα όχημα το οποίο έχει ταξινομηθεί στο οικείο κράτος μέλος πωληθεί ακολούθως ως μεταχειρισμένο στο ίδιο κράτος μέλος, η αγοραία αξία του συμπεριλαμβάνει το εναπομένον ποσό του τέλους ταξινόμησης και ισούται με ποσοστό της αρχικής αξίας του, καθοριζόμενο βάσει της απομείωσης της αρχικής αξίας του εν λόγω οχήματος (ΔΕΕ αποφάσεις της 19ης Δεκεμβρίου 2013, C-437/12, Χ, σκ. 30 και της 5ης Οκτωβρίου 2006, C-290/05 και C-333/05, Nádasdi και Németh, σκ. 54).
Παραστάθηκε ο Συνεργάτης του Γραφείου μας, Δικηγόρος, κος Ιωάννης Θωμαϊδης.
Παρατίθεται το σώμα της απόφασης.
Αριθμός αποφάσεως: 4798/2023
ΤΟ ΔΙΟΙΚΗΤΙΚΟ ΠΡΩΤΟΔΙΚΕΙΟ ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗΣ
ΤΜΗΜΑ Ζ΄ ΜΟΝΟΜΕΛΕΣ
Συνεδρίασε δημοσίως στο ακροατήριό του στις 12-5-2023 με Δικαστή την Άλκηστη Σιάρκου, Πρωτοδίκη Δ.Δ., και γραμματέα την ……………… δικαστική υπάλληλο, για να κρίνει την προσφυγή με αριθμό καταθέσεως 1026/14-6-2021,
του ……………………………, κατοίκου Θεσσαλονίκης, για τον οποίο παραστάθηκε ο πληρεξούσιος δικηγόρος Ιωάννης Θωμαϊδης,
κατά του Ελληνικού Δημοσίου, το οποίο εκπροσωπείται εν προκειμένω από την Προϊσταμένη της Τελωνειακής Περιφέρειας Θεσσαλονίκης, ……………., η οποία δεν εμφανίσθηκε στο ακροατήριο αλλά υπέβαλε την κατατεθείσα στις 4-5-2023 δήλωση κατ’ άρθρο 133 παρ. 2 του Κώδικα Διοικητικής Δικονομίας.
Κατά τη συζήτηση, ο διάδικος που εμφανίστηκε και παραστάθηκε ανέπτυξε τους ισχυρισμούς του και ζήτησε όσα αναφέρονται στα πρακτικά.
Η κρίση του Δικαστηρίου είναι η εξής :
1.Επειδή, για την άσκηση της υπό κρίση προσφυγής, έχει καταβληθεί το νόμιμο αναλογικό παράβολο, ποσού 82,52 ευρώ (βλ. το 38219940695108130040 e-παράβολο και το οικείο αποδεικτικό εξόφλησης).
2.Επειδή, με την προσφυγή αυτή, ο προσφεύγων ζητεί παραδεκτώς την ακύρωση άλλως την τροποποίηση της 15807/27-4-2021 πράξης συμπληρωματικής βεβαίωσης δασμοφορολογικών επιβαρύνσεων της Προϊσταμένης Διεύθυνσης του Α΄ Τελωνείου Θεσσαλονίκης, ποσού 8.251,30 ευρώ.
3.Επειδή, η Συνθήκη για τη Λειτουργία της Ευρωπαϊκής Ένωσης ορίζει στο άρθρο 110 ότι: «Κανένα κράτος μέλος δεν επιβάλλει άμεσα ή έμμεσα στα προϊόντα άλλων κρατών μελών εσωτερικούς φόρους οποιασδήποτε φύσεως, ανωτέρους από εκείνους που επιβαρύνουν άμεσα ή έμμεσα τα ομοειδή εθνικά προϊόντα. …». Σύμφωνα με όσα παγίως γίνονται δεκτά από το Δικαστήριο της Ευρωπαϊκής Ένωσης, υπάρχει παράβαση του άρθρου 110, πρώτο εδάφιο, ΣΛΕΕ, όταν ο φόρος που πλήττει το εισαγόμενο προϊόν και εκείνος που πλήττει το ομοειδές εγχώριο προϊόν υπολογίζονται κατά διαφορετικό τρόπο και σύμφωνα με διαφορετικές μεθόδους, με αποτέλεσμα, σε ορισμένες έστω μόνον περιπτώσεις, τη μεγαλύτερη φορολόγηση του εισαγόμενου προϊόντος (ΔΕΚ αποφάσεις της 22ας Φεβρουαρίου 2001, C-393/98, Gomes Valente, σκ. 21, της 29ης Απριλίου 2004, C-387/01, Weigel, σκ. 67, της 18 Ιανουαρίου 2007, C-313/05, Brzeziński, σκ. 29, και της 20ής Σεπτεμβρίου 2007, C-74/06, Επιτροπή κατά Ελλάδας, σκ. 25). Ειδικότερα, στο πεδίο της εισαγωγής μεταχειρισμένων οχημάτων έχει κριθεί ότι αντιβαίνει στην ως άνω διάταξη η ρύθμιση κράτους μέλους για την επιβολή διαφοροποιημένου ειδικού φόρου κατανάλωσης στα αυτοκίνητα οχήματα, εφόσον η ρύθμιση αυτή συνεπάγεται τη διαφορετική φορολογική επιβάρυνση αφενός των μεταχειρισμένων οχημάτων που εισάγονται από άλλα κράτη μέλη και αφετέρου των μεταχειρισμένων οχημάτων που έχουν ήδη ταξινομηθεί στο εν λόγω κράτος, αφού προηγουμένως είχαν εισαχθεί στο κράτος αυτό ως καινούρια οχήματα (βλ. ΔΕΕ απόφαση της 3ης Ιουνίου 2010, C-2/09, Kalinchev, σκ. 47), δεδομένου ότι κατά την είσπραξη ενός τέλους ταξινόμησης σε ορισμένο κράτος μέλος, το ποσό του τέλους αυτού ενσωματώνεται στην αξία του οχήματος και, επομένως, όταν ένα όχημα το οποίο έχει ταξινομηθεί στο οικείο κράτος μέλος πωληθεί ακολούθως ως μεταχειρισμένο στο ίδιο κράτος μέλος, η αγοραία αξία του συμπεριλαμβάνει το εναπομένον ποσό του τέλους ταξινόμησης και ισούται με ποσοστό της αρχικής αξίας του, καθοριζόμενο βάσει της απομείωσης της αρχικής αξίας του εν λόγω οχήματος (ΔΕΕ αποφάσεις της 19ης Δεκεμβρίου 2013, C-437/12, Χ, σκ. 30 και της 5ης Οκτωβρίου 2006, C-290/05 και C-333/05, Nádasdi και Németh, σκ. 54).
4.Επειδή, περαιτέρω, το άρθρο 121 του ν. 2960/2001 «Εθνικός Τελωνειακός Κώδικας» (Α΄ 265 – Εθ.Τ.Κ.), όπως ίσχυε κατά τον κρίσιμο χρόνο, όριζε ότι: «1. Επιβατικά αυτοκίνητα της δασμολογικής κλάσης 87.03 της Συνδυασμένης Ονοματολογίας (Κανονισμός ΕΟΚ 2658/1987 του Συμβουλίου της 23ης Ιουλίου 1987 ΕΕL της 07.09.1987) υποβάλλονται σε τέλος ταξινόμησης επί της φορολογητέας αξίας όπως αυτή διαμορφώνεται με βάση τις διατάξεις του άρθρου 126 του παρόντα και του άρθρου 4 του ν. 1573/1985 (ΦΕΚ 201 Α), όπως ισχύουν. 2. Οι συντελεστές του τέλους ταξινόμησης της προηγούμενης παραγράφου ορίζονται ως ακολούθως: … 3. … 7. Σε περίπτωση που ο κάτοχος μεταχειρισμένου κοινοτικού επιβατικού αυτοκίνητου, με πρώτη άδεια κυκλοφορίας κράτους μέλους της Ευρωπαϊκής Ένωσης, εκδοθείσα πριν από την 1η Ιουνίου του 2016, εκτιμά ότι το προς επιβολή τέλος ταξινόμησης, όπως βεβαιώνεται, σύμφωνα με τις διατάξεις των παραγράφων 2, 3 και 4 και τις διατάξεις του άρθρου 126 του παρόντος νόμου, υπερβαίνει το υπολειπόμενο τέλος ταξινόμησης που είναι ενσωματωμένο σε όμοιο, της αυτής μάρκας και τύπου μεταχειρισμένου αυτοκινήτου ή ελλείψει αυτών σε όχημα παρόμοιο ή παρεμφερές που έχει ήδη ταξινομηθεί στη χώρα πριν από την εν λόγω ημερομηνία, έχει δικαίωμα να αιτηθεί τον υπολογισμό του ιστορικού τέλους ταξινόμησης από την Ειδική Επιτροπή του δεύτερου εδαφίου της παρ. 4 του άρθρου 126. Για τον υπολογισμό του ιστορικού τέλους ταξινόμησης, λαμβάνονται υπόψη οι ισχύοντες συντελεστές του τέλους ταξινόμησης και τα ισχύοντα στοιχεία διαμόρφωσης της φορολογητέας αξίας, κατά το χρόνο της πρώτης κυκλοφορίας του αυτοκινήτου σε κράτος μέλος της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Το τέλος ταξινόμησης για τα υπό κρίση αυτοκίνητα, βεβαιώνεται σύμφωνα με το μικρότερο ποσό, όπως προκύπτει μεταξύ του ιστορικού τέλους ταξινόμησης και του τέλους ταξινόμησης, όπως αυτό υπολογίζεται, σύμφωνα με τις διατάξεις των παραγράφων 2, 3 και 4 του παρόντος άρθρου και τις διατάξεις του άρθρου 126 του παρόντος νόμου. Με την απόφαση του τέταρτου εδαφίου της παρ. 5 του άρθρου 126, καθορίζονται τα στοιχεία που πρέπει να λαμβάνονται υπόψη από την Επιτροπή αυτή και κάθε άλλη αναγκαία λεπτομέρεια για την εφαρμογή της παρούσας παραγράφου [όπως η παρ. 7 αντικαταστάθηκε με την παρ. 6 του άρθρου 59 του ν. 4389/2016 (Α΄ 94)]. 8. …». Ακολούθως, με το άρθρο 9 παρ. 1 του ν. 4714/2020 (Α΄ 148) αντικαταστάθηκε το ως άνω άρθρο 121 Εθ.Τ.Κ., πλην όμως στην παρ. 3 περ. α΄ του ίδιου ως άνω άρθρου 9 του ν. 4714/2020 ορίστηκε ότι: «Η παρ. 7 του άρθρου 121 του ν. 2960/2001 (Α`265), όπως ίσχυε πριν από την τροποποίησή της με τον παρόντα, εξακολουθεί να ισχύει για τα επιβατικά αυτοκίνητα, με άδεια κυκλοφορίας κράτους – μέλους της Ευρωπαϊκής Ένωσης, που έχει εκδοθεί πριν από την 1η Ιουνίου 2016, για τα οποία έχει βεβαιωθεί το τέλος ταξινόμησης και έχει υποβληθεί μέχρι την ημερομηνία κατάθεσης του παρόντος αίτηση για τον υπολογισμό του ιστορικού τέλους ταξινόμησης από την Ειδική Επιτροπή του δεύτερου εδαφίου της παρ. 4 του άρθρου 126, ακόμη και αν δεν έχει εκδοθεί απόφαση κατά την έναρξη ισχύος του παρόντος. Μετά από αίτηση των ενδιαφερομένων, η βεβαίωση και είσπραξη του τέλους ταξινόμησης για τα ανωτέρω οχήματα μπορεί να πραγματοποιηθεί σύμφωνα με τις παρ. 2, 3 και 4 του άρθρου 121 του ν. 2960/2001 (Α΄ 265), όπως τροποποιείται με το άρθρο 1 του παρόντος. β) …». Εξάλλου, κατά την αιτιολογική έκθεση του ως άνω ν. 4389/2016 με την οποία εισήχθη το ιστορικό τέλος ταξινόμησης αναφέρεται ότι: «Ειδικότερα, για τα µεταχειρισµένα κοινοτικά επιβατικά αυτοκίνητα, µε πρώτη άδεια κυκλοφορίας κράτους µέλους της Ευρωπαϊκής Ένωσης, εκδοθείσα πριν από την 1η Ιουνίου του 2016, ηµεροµηνία προτεινόµενης ισχύος των διατάξεων, προβλέπεται η δυνατότητα εναλλακτικού τρόπου υπολογισµού του τέλους ταξινόµησης, µε τις διατάξεις που ίσχυαν στη χώρα µας (ιστορικό τέλος ταξινόµησης), κατά την ηµεροµηνία πρώτης κυκλοφορίας τους στην Ε.Ε., µε σκοπό την αποφυγή κάθε διάκρισης στη φορολογική µεταχείριση µεταξύ καινούργιων και µεταχειρισµένων επιβατικών αυτοκινήτων στη σχεδιαζόµενη πρόταση και λαµβάνοντας υπόψη σχετικές αποφάσεις του Δικαστηρίου της Ε.Ε., σύµφωνα µε τις οποίες το ποσό του προς επιβολή φόρου σε ένα µεταχειρισµένο όχηµα δεν πρέπει να ξεπερνάει αυτό που είναι ενσωµατωµένο σε ένα ήδη κυκλοφορούν και φορολογηµένο στη χώρα όχηµα, καθώς επίσης και ότι η επιβολή ενός φόρου δεν θα πρέπει να αποθαρρύνει την αγορά όµοιων µεταχειρισµένων αυτοκινήτων από άλλο κ-µ. Ανεξάρτητα από την εν λόγω πρόβλεψη, η αποφυγή διακρίσεων, διασφαλίζεται από τη σηµαντική µείωση των συντελεστών του τέλους ταξινόµησης, η οποία αντισταθµίζει την αύξηση της βάσης επιβολής του».
5.Επειδή, τέλος, με την Φ.1208/662/2006 εγκύκλιο διαταγή του Γενικού Διευθυντή Τελωνείων και Ε.Φ.Κ. του Υπουργείου Οικονομίας και Οικονομικών (Ε.Δ.Υ.Ο.Ο.) προβλέφθηκε διαδικασία άμεσης παραλαβής οχημάτων πριν τη διαμόρφωση της φορολογητέας αξίας τους και την ταξινόμησή τους. Στην ως άνω Ε.Δ.Υ.Ο.Ο. αναφέρεται ότι «για τη διευκόλυνση των συναλλασσομένων με τα λοιπά Τελωνεία της χώρας, εκτός των Τελωνείων Αττικής και Θεσσαλονίκης [η εφαρμογή της εγκυκλίου αυτής επεκτάθηκε και στα τελωνεία του νομού Θεσσαλονίκης για το επίδικο χρονικό διάστημα με την ΔΕΦΚ Δ 1092381 ΕΞ 2017 εγκύκλιο διαταγή της Γενικής Διευθύντριας Τελωνείων και Ε.Φ.Κ. της Α.Α.Δ.Ε.], σας διευκρινίζουμε ότι κατά τη θέση σε ανάλωση των αυτοκινήτων και με εκπεφρασμένη τη βούληση του κατόχου του για άμεση παραλαβή επί υπεύθυνης δήλωσης, θα βεβαιώνονται και θα εισπράττονται άμεσα οι αναλογούσες επί των αυτοκινήτων φορολογικές επιβαρύνσεις, συμπεριλαμβανομένου και του τέλους ταξινόμησης, με βάση τα αναγραφόμενα στα παραστατικά ανάλωσης στοιχεία, ενώ για την κάλυψη της επιπλέον οφειλής που θα προκύπτει εξαιτίας τυχόν διαφοράς μεταξύ της τελικής διαμορφωθείσας και της δηλούμενης φορολογητέας αξίας, θα αξιώνετε την προσκόμιση επαρκούς κατά την κρίση σας και σύμφωνα με τα στοιχεία που υπάρχουν στις υπηρεσίες από τελωνισμούς παρόμοιου ή ίδιου τύπου οχήματος χρηματικής (παρακαταθήκης) ή τραπεζικής εγγύησης, μετά την κατάθεση της οποίας θα προβαίνετε στην έκδοση του σχετικού πιστοποιητικού ταξινόμησης και ως φορολογητέα επ’ αυτού αξία, θα αναγράφεται η δηλούμενη στα παραστατικά».
6.Επειδή, εν προκειμένω, από τα στοιχεία του φακέλου προκύπτουν τα εξής: Ο προσφεύγων κατέθεσε στις 22.5.2018 στο αρμόδιο Α΄ Τελωνείο Εισαγωγών-Εξαγωγών Θεσσαλονίκης τη με αριθμό …………. δήλωση ειδικού φόρου κατανάλωσης (Ε.Φ.Κ.) και λοιπών φορολογιών, αιτούμενος τον τελωνισμό ενός επιβατικού οχήματος εργοστασίου κατασκευής BMW, με αριθμό πλαισίου …………………, δηλώνοντας παράλληλα την επιθυμία για υπολογισμό του οφειλόμενου τέλους ταξινόμησης βάσει των διατάξεων της παρ. 7 του άρθρου 121 Εθ.Τ.Κ. (ιστορικό τέλος ταξινόμησης), καταβάλλοντας το σχετικό παράβολο ποσού 300,00 ευρώ για την έναρξη της διαδικασίας. Περαιτέρω, ο προσφεύγων αιτήθηκε τον άμεσο τελωνισμό του ως άνω οχήματος, κατ’ εφαρμογή της Φ.1208/662/2006 Ε.Δ.Υ.Ο.Ο. πριν τον προσδιορισμό και τη διαμόρφωση της φορολογητέας αξίας του, με την ταυτόχρονη κατάθεση τραπεζικής εγγύησης ύψους 6.000 ευρώ. Στις 25.5.2018 απεστάλη στην Τελωνειακή Περιφέρεια Θεσσαλονίκης το ………….. ειδικό επαληθευτικό δελτίο για το ανωτέρω όχημα, επί του οποίου προσδιορίστηκε, στις 15.1.2019, από την ως άνω υπηρεσία η ανώτατη λιανική τιμή προ φόρων (φορολογητέα αξία) του οχήματος στο ποσό των 51.070,11 ευρώ. Κατόπιν αποστολής από το Α΄ Τελωνείο Θεσσαλονίκης προς την Τελωνειακή Περιφέρεια Θεσσαλονίκης του φακέλου για την υπαγωγή του επίμαχου οχήματος στις διατάξεις περί ιστορικού τέλους ταξινόμησης, η τελευταία ως άνω υπηρεσία επέστρεψε τον σχετικό φάκελο προς είσπραξη του αναλογούντος τέλους ταξινόμησης, υποστηρίζοντας ότι: «ο νομοθέτης με το άρθρο 121 παρ. 7 του ν. 2960/01 θέτει ως προϋπόθεση εφαρμογής των διατάξεων υπαγωγής στο ιστορικό τέλος ταξινόμησης, την εκτίμηση του προς καταβολή τέλους ταξινόμησης, όπως βεβαιώνεται. Με την εφαρμογή όμως της Φ.1208/662/2006 Ε.Δ.Υ.Ο.Ο. όχι μόνο βεβαιώνεται, αλλά και εισπράττεται η τελωνειακή οφειλή». Με το ΔΕΦΚΦ Δ1104654 ΕΞ 2020/4.9.2020 έγγραφο της Διεύθυνσης Ε.Φ.Κ. και Φ.Π.Α.-Τμήμα Δ΄ γνωστοποιήθηκε, περαιτέρω, στο Α΄ Τελωνείο Θεσσαλονίκης ότι: «σε κάθε περίπτωση, κατ’ εφαρμογή της παρ. 7 του άρθρου 121 του ν. 2960/01, το αναλογούν τέλος ταξινόμησης βεβαιώνεται και δεν εισπράττεται με βάση τα δηλούμενα στοιχεία … και καταβάλλεται κατόπιν της κοινοποίησης της απόφασης της Ειδικής Επιτροπής προς τις αρμόδιες τελωνειακές αρχές, προκειμένου αυτές να προβούν στη βεβαίωση και είσπραξη του τέλους ταξινόμησης, καθώς και στην έκδοση των πιστοποιητικών ταξινόμησης των αυτοκινήτων». Ενόψει των ανωτέρω, o προσφεύγων κλήθηκε σε ακρόαση με το …… έγγραφο του Α΄ Τελωνείου Θεσσαλονίκης και κατόπιν της άπρακτης παρέλευσης της ταχθείσας προθεσμίας προς παροχή εξηγήσεων, εκδόθηκε η ήδη προσβαλλόμενη πράξη συμπληρωματικής χρέωσης τέλους ταξινόμησης, με την οποία (σύμφωνα με την αιτιολογία της που περιλαμβάνεται στο ταυτάριθμο έγγραφο κοινοποίησής της) κρίθηκε ότι δεν καθίσταται δυνατό να εφαρμοστούν οι διατάξεις της παρ. 7 του άρθρου 121 Εθ.Τ.Κ. περί ιστορικού τέλους ταξινόμησης στην επίμαχη περίπτωση και υπολογίστηκε το οφειλόμενο τέλος ταξινόμησης στη βάση της προσδιορισθείσας από την αρμόδια τελωνειακή αρχή ανώτατης λιανικής τιμής προ φόρων στο ποσό των 8.251,30 ευρώ.
7.Επειδή, ήδη με την κρινόμενη προσφυγή, όπως αναπτύσσεται με το νομίμως κατατεθέν υπόμνημα, ο προσφεύγων υποστηρίζει ότι μη νομίμως του επιβλήθηκε το επίδικο τέλος ταξινόμησης, καθώς εσφαλμένως δεν εφαρμόστηκε από το καθ’ ου το άρθρο 121 παρ.7 του ν.2960/2001.
8.Επειδή, με τις αναφερόμενες στη μείζονα σκέψη διατάξεις της παρ. 7 του άρθρου 121 Εθ.Τ.Κ. περί ιστορικού τέλους ταξινόμησης ο νομοθέτης επιδίωξε, σύμφωνα με την αιτιολογική έκθεση του νόμου αυτού, την αποφυγή κάθε διάκρισης στη φορολογική μεταχείριση μεταξύ καινούργιων και μεταχειρισμένων επιβατικών αυτοκινήτων, σε συμμόρφωση προς τη σχετική νομολογία του Δικαστηρίου της Ε.Ε. ως προς την ερμηνεία του άρθρου 110 Σ.Λ.Ε.Ε., όπως αυτή παρατίθεται. Σύμφωνα δε με τις αποφάσεις του τελευταίου ως άνω Δικαστηρίου, δεν θα πρέπει το ύψος του επιβαλλόμενου τέλους ταξινόμησης κατά την εισαγωγή μεταχειρισμένου οχήματος να υπερβαίνει το ποσό του υπολειπόμενου τέλους ταξινόμησης που είναι ενσωματωμένο σε όμοιο εγχώριο προϊόν, ήτοι σε μεταχειρισμένο όχημα με παρόμοια χαρακτηριστικά που κυκλοφορεί στην ελληνική επικράτεια και μεταπωλείται εντός αυτής. Και ναι μεν η προσβαλλόμενη απόφαση στηρίζεται στη στενή γραμματική ερμηνεία της διάταξης του εδαφίου α΄ της παρ. 7 του άρθρου 121 Εθ.Τ.Κ., που αναφέρεται σε «προς επιβολή τέλος ταξινόμησης, όπως βεβαιώνεται…» (και όχι «όπως βεβαιώνεται και καταβάλλεται»), πλην όμως από κανένα στοιχείο δεν προκύπτει ότι σκοπός του νομοθέτη, ενόψει και της ανωτέρω ratio της εν λόγω διάταξης, ήταν να εξαιρέσει από το ρυθμιστικό πεδίο της τις περιπτώσεις κατά τις οποίες ο ενδιαφερόμενος καταβάλλει πράγματι το υπολογιζόμενο βάσει των αναγραφόμενων στα παραστατικά ανάλωσης στοιχείων τέλος ταξινόμησης, προκειμένου να μπορέσει να υπαχθεί στη διαδικασία άμεσης παραλαβής του οχήματος της Φ.1208/662/2006 Ε.Δ.Υ.Ο.Ο., προσκομίζοντας επαρκή εγγύηση για την κάλυψη τυχόν υψηλότερης οφειλής. Τούτο δε διότι αφενός με την τελευταία ως άνω εγκύκλιο διαταγή επιδιώκεται αποκλειστικά η διευκόλυνση των συναλλασσομένων και όχι η αποστέρηση αυτών (σε περίπτωση αξιοποίησης της δυνατότητας άμεσης παραλαβής των οχημάτων τους με καταβολή εγγύησης) από δικαιώματα που τους αναγνωρίζονται από διατάξεις τυπικών νόμων, αφετέρου τυχόν αντίθετη ερμηνευτική προσέγγιση (όπως αυτή που ακολουθήθηκε από την προσβαλλόμενη πράξη) δύναται να οδηγήσει σε διαφοροποιημένη φορολογική μεταχείριση των εισαγόμενων μεταχειρισμένων κοινοτικών επιβατικών αυτοκινήτων με πρώτη άδεια κυκλοφορίας πριν την 1η Ιουνίου 2016 για τα οποία ο αγοραστής επέλεξε την άμεση παραλαβή τους έναντι όμοιων ή παρόμοιων οχημάτων που είχαν ταξινομηθεί στην Ελλάδα πριν την ημερομηνία αυτή, ήτοι σε αποτέλεσμα που ρητώς αποδοκιμάζεται τόσο από το ενωσιακό δίκαιο όσο και από τον εθνικό νομοθέτη, ο οποίος εισήγαγε τις διατάξεις περί ιστορικού τέλους ταξινόμησης προκειμένου να αποφευχθεί ένα τέτοιο ενδεχόμενο. Συνεπώς, μη νομίμως επιβλήθηκε στον προσφεύγοντα το επίδικο συμπληρωματικό τέλος ταξινόμησης, παρέλκει δε ως αλυσιτελής η εξέταση των λοιπών προβαλλόμενων λόγων.
9.Επειδή, κατ’ ακολουθία των ανωτέρω, πρέπει να γίνει δεκτή η κρινόμενη προσφυγή, να ακυρωθεί η με αριθμ. 15807/27-4-2021 πράξη συμπληρωματικής βεβαίωσης δασμοφορολογικών επιβαρύνσεων της Προϊσταμένης Διεύθυνσης του Α΄ Τελωνείου Θεσσαλονίκης και η υπόθεση να αναπεμφθεί στην αρμόδια τελωνειακή αρχή, προκειμένου να προσδιοριστεί, με τη νόμιμη διαδικασία, το οφειλόμενο από τον προσφεύγοντα ιστορικό τέλος ταξινόμησης, σύμφωνα με τη διάταξη της παρ. 7 του άρθρου 121 Εθ.Τ.Κ., όπως ίσχυε κατά τον κρίσιμο χρόνο. Περαιτέρω, πρέπει να αποδοθεί στον προσφεύγοντα το κατατεθέν παράβολο (άρθρο 277 παρ. 9 εδ. α΄ Κ.Δ.Δ.) και να απαλλαχθεί, κατ’ εκτίμηση των συντρεχουσών περιστάσεων, το καθ’ ου από τα δικαστικά έξοδα του προσφεύγοντος (άρθρο 275 παρ. 1 εδ. ε΄ του Κ.Δ.Δ.).
Διά ταύτα
Δέχεται την προσφυγή.
Ακυρώνει την με αριθμ. 15807/27-4-2021 πράξη συμπληρωματικής βεβαίωσης δασμοφορολογικών επιβαρύνσεων της Προϊσταμένης Διεύθυνσης του Α΄ Τελωνείου Θεσσαλονίκης.
Αναπέμπει την υπόθεση στην αρμόδια τελωνειακή αρχή προκειμένου να προσδιοριστεί, με τη νόμιμη διαδικασία, το οφειλόμενο από τον προσφεύγοντα ιστορικό τέλος ταξινόμησης, σύμφωνα με τη διάταξη της παρ. 7 του άρθρου 121 Εθ.Τ.Κ., όπως ίσχυε κατά τον κρίσιμο χρόνο.
Διατάσσει την απόδοση στον προσφεύγοντα του καταβληθέντος παραβόλου.
Απαλλάσσει το καθ΄ ου από τα δικαστικά έξοδα του προσφεύγοντος.
Κρίθηκε, αποφασίστηκε και δημοσιεύτηκε στη Θεσσαλονίκη στις 23-11-2023 σε έκτακτη, δημόσια συνεδρίαση στο ακροατήριο του Δικαστηρίου τούτου.
Greek 
English 
French 
Chinese 
German