Το Μονομελές Πρωτοδικείο Θεσσαλονίκης, επί υποθέσεως που χειρίστηκε το γραφείο μας, έκανε δεκτή Αίτηση Ασφαλιστικών Μέτρων ενήλικου τέκνου για σπουδές, με την οποία αιτήθηκε να υποχρεωθεί ο καθ’ου να καταβάλλει προσωρινή σε χρήμα διατροφή, ισχυριζόμενη ότι δεν μπορεί να αυτοδιατραφεί, λόγω της απορίας και της ανικανότητάς της προς εργασία, που οφείλεται στις ανάγκες εκπαίδευσής της, ενώ ο πατέρας της έχει τη δυνατότητα να καλύψει τις διατροφικές της ανάγκες.
Το Δικαστήριο έκρινε ότι: “την ανάλογη διατροφή ενός ενηλίκου τέκνου που στερείται επαρκών περιουσιακών προσόδων και δεν έχει ακόμα υποχρέωση να εργασθεί, γιατί έχει την πρόθεση να σπουδάσει, περιλαμβάνεται όχι μόνο η δαπάνη για τροφή, στέγη και κάθε άλλο απαραίτητο για την επιβίωσή του, αλλά και η δαπάνη για την επαγγελματική του εκπαίδευση θεωρητική ή τεχνική, οποιοσδήποτε βαθμίδας, περιλαμβανομένης και της πανεπιστημιακής και των μεταπτυχιακών σπουδών (ΑΠ 212/1999, ΑΠ 67/1999, ΕλλΔνη 40.1043 και 1592, αντίστοιχα). Αν ο ενήλικος επιθυμεί να συνεχίσει τις σπουδές του στην τριτοβάθμια ή επαγγελματική εκπαίδευση τότε δικαιούται διατροφής από τα πρόσωπα που ορίζει το άρθρο 1485 ΑΚ, αν δεν έχει περιουσία, στην περίπτωση όμως αυτή συνεκτιμώνται οι μέχρι τώρα σπουδές του ενήλικου τέκνου σε σχέση με τη δυνατότητά του να εργασθεί. Η ιδιότητα του τέκνου ως σπουδαστή συνεπάγεται συνήθως ότι αυτό δεν είναι σε θέση να ασκήσει παραλλήλως οιονδήποτε επάγγελμα ή εργασία χωρίς βλάβη της υγείας του και της επιτυχούς αντιμετώπισης των σπουδών του. Λαμβάνοντας δε προς τούτο υπόψη οι επιδόσεις του δικαιούχου, δηλαδή ικανότητά του να ανταποκριθεί στις απαιτήσεις ορισμένου βαθμού και επιπέδου σπουδών. Μάλιστα, πρέπει να αναγνωρισθεί διατροφική αξίωση του ενήλικου τέκνου και μετά το πέρας των σπουδών του, εφόσον καθίσταται αδύνατη ή εξεύρεση κατάλληλης εργασίας, γι’ αυτό και συνεχίζεται η περαιτέρω επιμόρφωσή του(πχ μεταπτυχιακές σπουδές στην ημεδαπή ή την αλλοδαπή, απόκτηση διδακτορικού διπλώματος , απόκτηση δεύτερου πτυχίου), αν αυτή δικαιολογείται από τις προηγούμενες επιδόσεις του και τις κρατούσες συνθήκες και αντιλήψεις γενικότερα στον κλάδο της επιστήμης που ακολουθεί. Για την κάλυψη των δαπανών διατροφής του τέκνου, με την ανωτέρω έννοια, επιβαρύνονται και οι δύο γονείς του, καθένας από τους οποίους είναι υποχρεωμένος να καλύψει ένα ποσοστό από τις ανάγκες του τέκνου, ανάλογα με τις οικονομικές δυνατότητές του, που πηγάζουν από τα εισοδήματα ή τους πόρους του ή την περιουσία του υποχρέου, που λαμβάνεται υπόψη, εφόσον οι πρόσοδοι απ’αυτήν είναι ανεπαρκείς (ΑΠ 1060/1993 ΕλλΔνη 35.1292, ΕφΠειρ 432/2016 δημ. ΝΟΜΟΣ)“
Ως εκ τούτου, δέχτηκε εν μέρει την αίτηση και υποχρέωσε τον καθ’ου να καταβάλλει στην αιτούσα την πρώτη ημέρα κάθε μήνα ως ως προσωρινή σε χρήμα διατροφή της το ποσό των 800,00 ευρώ.
ΠΑΡΑΤΙΘΕΤΑΙ Η ΣΧΕΤΙΚΗ ΑΠΟΦΑΣΗ
ΑΠΟΦΑΣΗ 11478/2022
ΤΟ ΜΟΝΟΜΕΛΕΣ ΠΡΩΤΟΔΙΚΕΙΟ ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗΣ
ΔΙΑΔΙΚΑΣΙΑ ΑΣΦΑΛΙΣΤΙΚΩΝ ΜΕΤΡΩΝ
ΣΥΓΚΡΟΤΗΘΗΚΕ από τη Δικαστή Σοφία Αντωνιάδου, Πρόεδρο Πρωτοδικών, που ορίσθηκε κατόπιν κληρώσεως, σύμφωνα με το νόμο, χωρίς τη σύμπραξη Γραμματέα.
ΣΥΝΕΔΡΙΑΣΕ δημόσια, στο ακροατήριό του, στις 7 Ιουνίου 2022, για να δικάσει την αίτηση με αριθμό έκθ. κατάθεσης , με αντικείμενο τη διατροφή ενηλίκου τέκνου, μεταξύ:
ΤΗΣ ΑΙΤΟΥΣΑΣ: ………………………………………. του ……………., ΑΦΜ………………….., που παραστάθηκε διά του πληρεξουσίου του δικηγόρου, Θωμά Καλοκύρη (ΑΜ ΔΣΘ 11982), ο οποίος κατέθεσε σημείωμα.
ΤΟΥ ΚΑΘ’ΟΥ Η ΑΙΤΗΣΗ: ………………………… του………………….., ……………….., ΑΦΜ ……………………., που παραστάθηκε μετά του πληρεξουσίου του δικηγόρου, ……………………… (ΑΜ ΔΣΘ ………………), ο οποίος κατέθεσε σημείωμα.
ΚΑΤΑ τη συζήτηση της υποθέσεως οι πληρεξούσιοι δικηγόροι των διαδίκων ανέπτυξαν προφορικά τουσ ισχυρισμούς τους και ζήτησαν να γίνουν δεκτά όσα αναφέρονται στα σημειώματα που κατέθεσαν.
ΑΦΟΥ ΜΕΛΕΤΗΣΕ ΤΗ ΔΙΚΟΓΡΑΦΙΑ
ΣΚΕΦΘΗΚΕ ΣΥΜΦΩΝΑ ΜΕ ΤΟ ΝΟΜΟ
Από τις διατάξεις των άρθρων 1485 επ. ΑΚ, ρυθμίζεται η υποχρέωση διατροφής μεταξύ ανιόντων και κατιόντων. Ειδικότερα, με τη διάταξη του άρθρου 1486 ΑΚ ορίζεται ότι δικαίωμα διατροφής έχει, εκτός από το ανήλικο και το ενήλικο τέκνο, εφόσον το τελευταίο δεν μπορεί να διατρέφει τον εαυτό του από την περιουσία του ή από εργασία κατάλληλη για την ηλικία του, την κατάσταση της υγείας του και τις λοιπές βιοτικές του συνθήκες, ενόψει και των τυχόν αναγκών της εκπαίδευσής του. Η διατροφή αυτή, σύμφωνα με το άρθρο 1493 ΑΚ, περιλαμβάνει όλα όσα είναι αναγκαία για τη συντήρηση του δικαιούχου και επιπλέον τα έξοδα για την ανατροφή καθώς και την επαγγελματική και την εν γένει εκπαίδευσή του. Τέλος, κατά τη διάταξη του άρθρου 1489 παρ.2 ΑΚ, οι γονείς έχουν υποχρέωση να διατρέφουν το τέκνο τους από κοινού, ο καθένας ανάλογα με τις δυνάμεις τους. Από τις ανωτέρω διατάξεις προκύπτει ότι στην ανάλογη διατροφή ενός ενηλίκου τέκνου που στερείται επαρκών περιουσιακών προσόδων και δεν έχει ακόμα υποχρέωση να εργασθεί, γιατί έχει την πρόθεση να σπουδάσει, περιλαμβάνεται όχι μόνο η δαπάνη για τροφή, στέγη και κάθε άλλο απαραίτητο για την επιβίωσή του, αλλά και η δαπάνη για την επαγγελματική του εκπαίδευση θεωρητική ή τεχνική, οποιοσδήποτε βαθμίδας, περιλαμβανομένης και της πανεπιστημιακής και των μεταπτυχιακών σπουδών (ΑΠ 212/1999, ΑΠ 67/1999, ΕλλΔνη 40.1043 και 1592, αντίστοιχα). Αν ο ενήλικος επιθυμεί να συνεχίσει τις σπουδές του στην τριτοβάθμια ή επαγγελματική εκπαίδευση τότε δικαιούται διατροφής από τα πρόσωπα που ορίζει το άρθρο 1485 ΑΚ, αν δεν έχει περιουσία, στην περίπτωση όμως αυτή συνεκτιμώνται οι μέχρι τώρα σπουδές του ενήλικου τέκνου σε σχέση με τη δυνατότητά του να εργασθεί. Η ιδιότητα του τέκνου ως σπουδαστή συνεπάγεται συνήθως ότι αυτό δεν είναι σε θέση να ασκήσει παραλλήλως οιονδήποτε επάγγελμα ή εργασία χωρίς βλάβη της υγείας του και της επιτυχούς αντιμετώπισης των σπουδών του. Λαμβάνοντας δε προς τούτο υπόψη οι επιδόσεις του δικαιούχου, δηλαδή ικανότητά του να ανταποκριθεί στις απαιτήσεις ορισμένου βαθμού και επιπέδου σπουδών. Μάλιστα, πρέπει να αναγνωρισθεί διατροφική αξίωση του ενήλικου τέκνου και μετά το πέρας των σπουδών του, εφόσον καθίσταται αδύνατη ή εξεύρεση κατάλληλης εργασίας, γι’ αυτό και συνεχίζεται η περαιτέρω επιμόρφωσή του(πχ μεταπτυχιακές σπουδές στην ημεδαπή ή την αλλοδαπή, απόκτηση διδακτορικού διπλώματος , απόκτηση δεύτερου πτυχίου), αν αυτή δικαιολογείται από τις προηγούμενες επιδόσεις του και τις κρατούσες συνθήκες και αντιλήψεις γενικότερα στον κλάδο της επιστήμης που ακολουθεί. Για την κάλυψη των δαπανών διατροφής του τέκνου, με την ανωτέρω έννοια, επιβαρύνονται και οι δύο γονείς του, καθένας από τους οποίους είναι υποχρεωμένος να καλύψει ένα ποσοστό από τις ανάγκες του τέκνου, ανάλογα με τις οικονομικές δυνατότητές του, που πηγάζουν από τα εισοδήματα ή τους πόρους του ή την περιουσία του υποχρέου, που λαμβάνεται υπόψη, εφόσον οι πρόσοδοι απ’αυτήν είναι ανεπαρκείς (ΑΠ 1060/1993 ΕλλΔνη 35.1292, ΕφΠειρ 432/2016 δημ. ΝΟΜΟΣ). Εκ των ανωτέρω, σαφώς συνάγεται ότι, αν το ενήλικο τέκνο, που δικαιούται διατροφή, στραφεί μόνον κατά του ενός γονέα, δικαιούται αυτός να επικαλεστεί κατ’ ένσταση, κατά το άρθρο 262 ΚΠολΔ, ότι και ο άλλος γονέας έχει την οικονομική δυνατότητα, σε σχέση με τη δική του και σε συνδυασμό με τις λοιπές υποχρεώσεις του, να καλύψει μέρος της ανάλογης διατροφής του ανηλίκου. Η απόδειξη του ισχυρισμού αυτού, που δεν αποτελεί στοιχείο της αγωγής (και έτσι δεν υποχρεούται ο ενάγων ενήλικος να εκθέσει στο δικόγραφο της αγωγής τις οικονομικές δυνατότητες και του άλλου γονέα), έχει ως συνέπεια τον περιορισμό της υποχρεώσεως του εναγόμενου γονέα κατά το ποσό που αντιστοιχεί στην οικονομική δυνατότητα του άλλου και στη βάση αυτής υποχρέωση συνεισφοράς του (ΕφΠειρ 432/2016 δημ. ΤΝΠ ΝΟΜΟΣ, ΕφΑθ 4291/1999 ΕλλΔνη 42.1368,ΕφΑθ 6827/1999 ΕλλΔνη 1947.887). Το δικαστήριο, εξάλλου, δεν υποχρεούται αυτεπάγγελτα να ερευνήσει τις οικονομικές δυνάμεις και της μητέρας του τέκνου, προκειμένου να προβεί σε επιμερισμό της υποχρεώσεως διατροφής του μεταξύ των δύο γονέων του, ώστε να περιορίσει την υποχρέωση του εναγομένου για την ανάλογη διατροφή του τέκνου του κατά το ποσό που τυχόν αντιστοιχεί στις οικονομικές δυνάμεις της μητέρας του (ΑΠ 804/1994 ΕλλΔνη 37.98, ΑΠ 2197/1984 ΝοΒ 33.182, ΕφΛαρ 16/2005 Δικογραφία 2005.458,ΕφΘεσ 1705/2003 Αρμ 2004.75).
Με την κρινόμενη αίτησή της, η αιτούσα, ενήλικο τέκνο του καθ’ου- πατέρας της να της καταβάλλει, το ποσό των 1.450 ευρώ μηνιαίως, ως προσωρινή σε χρήμα διατροφή της, προκαταβολικώς την πρώτη ημέρα κάθε ημερολογιακού μήνα, με το νόμιμο τόκο από την καθυστέρηση καταβολής, κάθε μηνιαίας δόσης μέχρι την εξόφληση, ισχυριζόμενη ότι δεν μπορεί να αυτοδιατραφεί, λόγω της απορίας της και της ανικανότητας της προς εργασία, που οφείλεται στις ανάγκες της εκπαίδευσής της, ενώ ο καθ’ου έχει τη δυνατότητα κατά τα εκτιθέμενα ειδικότερα στην αίτηση να καλύψει τις διατροφικές της ανάγκες, όπως ειδικότερα τις προσδιορίζει. Επίσης, ζητά να καταδικασθεί ο καθ’ου στη δικαστική της δαπάνη.
Με το περιεχόμενο και το αίτημα αυτό η αίτηση, αρμόδια και παραδεκτά φέρεται ενώπιον του Δικαστηρίου αυτού κατά την προκείμενη διαδικασία των ασφαλιστικών μέτρων (άρθρα 39Α και 6866 επ.ΚΠολΔ), είναι δε σαφής, ορισμένη και νόμιμη, στηριζόμενη στις διατάξεις των άρθρων 1485,1486,1489,1493, 1496 εδ. α’ , 1298, 340, 345, 346 του ΑΚ, 176, 688 παρ. 1, 728, 729 και 730 ΚΠολΔ, περιέχουσα τα απαιτούμενα για τη θεμελίωσή της πραγματικά περιστατικά, απορριπτομένης της ένστασης αοριστίας αυτής, που παραδεκτά πρόβαλε ο καθ’ου. Πρέπει συνεπώς να ερευνηθεί περαιτέρω η ουσιαστική βασιμότητα της αίτησης.
Σύμφωνα με τη δημοσίας τάξης διάταξη του άρθρ. 1507 ΑΚ, γονείς και τέκνα οφείλουν αμοιβαία μεταξύ τους βοήθεια, στοργή και σεβασμό. Εκδήλωση των ανωτέρω στοιχείων αποτελεί η επιθυμία του ενός να επικοινωνεί με τον άλλο, να προσφέρει στήριξη και συμπαράσταση σε καλές ή κακές στιγμές της ζωής του άλλου και να επιδεικνύει σεβασμό στην προσωπικότητά του, στα ίδια δε πλαίσια ο ένας δικαιούται και ο άλλος υποχρεούται να διατρέφει τον άλλον, όταν υπάρχει λόγος προς τούτο. Ως εκ τούτου, σε περίπτωση που ο αιτούμενος τη διατροφή ενεργεί σε αντίθεση με τις υπό τη διάταξη το αρθ. 1507 ΑΚ προβλεπόμενες υποχρεώσεις του, είναι δυνατόν να προβληθεί κατά της αγωγής διατροφής του ένσταση καταχρηστικής άσκησης δικαιώματος (αρθ. 281 ΑΚ). Για τη θεμελίωσή της, όμως απαιτείται η προβολή και απόδειξη ιδιαίτερων περιστατικών, τα οποία σε συγκεκριμένη περίπτωση καταδεικνύουν προφανή υπέρβαση των ορίων της καλής πίστεως ή των χρηστών ηθών ή του κοινωνικού ή οικονομικού σκοπού του δικαιώματος διατροφής, κατά την άσκησή του από τον ενάγοντα σε βάρος του εναγομένου. Τέτοια περιστατικά, που δικαιολογούν την κρίση περί καταχρηστικής άσκησης της διατροφικής αξίωσης, είναι πχ η εθελούσια αλλαγή επωνύμου του δικαιούχου, διότι με τον τρόπο αυτό προκύπτει σαφής και κατηγορηματική δήλωση του τελευταίου να μην υπάρχει πλέον μεταξύ του γεννήτορα και αυτού οποιοσδήποτε συναισθηματικός δεσμός, εκτός του ότι η ενέργεια αυτή του τέκνου δείχνει περιφρόνηση προς τον εναγόμενο πατέρα του και έλλειψη αγάπης και σεβασμού προς αυτόν(ΕφΘεσ 1439/2005, ΕφΠειρ 3/1996 δημ ΤΝΠ ΝΟΜΟΣ). Αντίθετα, δε συνιστούν καταχρηστική άσκηση της διατροφικής αξίωσης η άρνηση επικοινωνίας του ενήλικου τέκνου με τον εναγόμενο πατέρα του ή η προσφώνηση του τελευταίου με το κύριο όνομά του αντί του <<πατέρα>>, διότι στις περιπτώσεις αυτές υποδηλώνεται μεν χαλάρωση του συναισθηματικού δεσμού που επιβάλλεται να υφίσταται μεταξύ γονέων και τέκνων, δεν προβάλλεται όμως με ακραία περιστατικά αχαριστίας ή προσβολής του προσώπου του υπόχρεου, τα οποία να μπορούν να θεμελιώσουν την ένσταση της καταχρηστικής άσκησης της διατροφικής αξίωσης (ΕφΠειρ 407/2015, ΕφΠειρ 537/2015, ΕφΑθ 2564/2011 δημ. ΤΝΠ ΝΟΜΟΣ).
Ο καθ’ου η αίτηση κατά την προφορική συζήτηση της υπόθεσης στο ακροατήριο, με δήλωση του πληρεξουσίου του δικηγόρου, την οποία επαναλαμβάνει στο έγγραφο σημείωμά του, αρνείται την αίτηση ως προς το ύψος της αιτούμενης για το ενήλικο τέκνο του διατροφής, προέβαλε δε τον ισχυρισμό ότι υποχρεούται να συμμετάσχει στη διατροφή του και η μητέρα του με τα εισοδήματά της, εκθέτοντας τις πρόσφορες για τη διατροφή δυνάμεις της, ο οποίος, σύμφωνα με τα προαναφερθέντα στη μείζονα σκέψη, αποτελεί νόμιμη ένσταση η οποία πρέπει να εξεταστεί περαιτέρω, ως προς την ουσιαστική της βασιμότητα. Επίσης πρόβαλε τον ισχυρισμό ότι αν υποχρεωθεί να καταβάλει ως διατροφή για την αιτούσα του το αιτούμενο ποσό, θα διακινδυνεύσει η δική του διατροφή. Ο ισχυρισμός αυτός αποτελεί νόμιμη και επιτρεπτή ένσταση διακινδυνεύσεως της δικής του διατροφής, καθώς πρόκειται για διατροφή ενηλίκου τέκνου, στην οποία ο γονέας μπορεί να προβάλει την ένσταση διακινδυνεύσεως της δικής του διατροφής, χωρίς να χρειάζεται να επικαλεσθεί ότι το τέκνο αυτό μπορεί να στραφεί εναντίον άλλου υποχρέου ή ότι μπορεί να διατραφεί από την περιουσία του (άρθρο 1487 ΑΚ, βλ. και Βαθρακοκοίλη , Το Νέο Οικογενειακό Δίκαιο, έκδ. 2000, στο άρθρο 1487 παρ. 10, σελ. 723, 724 και τις εκεί παραπομπές στη νομολογία). Επομένως, πρέπει να ερευνηθεί περαιτέρω ως προς την ουσιαστική της βασιμότητα. Επίσης, έναντι της αξίωσης διατροφής της αιτούσας- ενηλίκου τέκνου του, ο καθ’ ου προέβαλε νομίμως την ένσταση καταχρηστικής άσκησης της ένδικης αίτησης (αρθ. 281 ΑΚ) επικαλούμενος ότι συντρέχει περίπτωση εφαρμογής του άρθρου 1507 ΑΚ καθώς, μολονότι ο ίδιος προσπάθησε όλα αυτά τα χρόνια να βοηθάει την αιτούσα σε κάθε της εγχείρημα, τον έβλεπε όχι σαν πατέρα της αλλά σαν οικονομικό συμπαραστάτη, δεν απαντά στις τηλεφωνικές του κλήσεις και τον αποφεύγει συστηματικά έχοντας αποφασίσει να σταματήσει κάθε επικοινωνία μαζί του. Η ένσταση αυτή είναι μη νόμιμη και απορριπτέα διότι, τα επικαλούμενα πραγματικά περιστατικά και αληθή υποτιθέμενα, κατά τα αναφερόμενα στη μείζονα σκέψη, δεν συνιστούν καταχρηστική άσκηση δικαιώματος.
Από τις ένορκες καταθέσεις των μαρτύρων που εξετάσθηκαν στο ακροατήριο το Δικαστηρίου αυτού, επιμελεία της αιτούσας και του καθ’ ου η αίτηση, …………………………………και ………………………………, αντίστοιχα, από τα έγγραφα που προσκομίζουν και επικαλούνται οι διάδικοι, μεταξύ των οποίων τα έγγραφα, που προσκομίζει η αιτούσα σε επίσημη μετάφραση από την αγγλική στην ελληνική γλώσσα, κατά το άρθρο 454 ΚΠολΔ, μη λαμβανομένης υπόψη της επιστολής της αιτούσας που απευθύνεται προς το παρόν Δικαστήριο, η οποία δεν αποτελεί αποδεικτικό μέσο, και όσα προφορικά στο ακροατήριο ανέπτυξαν και επανέλαβαν με τα σημειώματα που κατέθεσαν οι πληρεξούσιοι δικηγόροι τους, πιθανολογήθηκαν τα ακόλουθα πραγματικά περιστατικά: Η αιτούσα είναι τέκνο του καθ’ου και της εξετασθείσας στο ακροατήριο μάρτυρος, ……………, οι οποίοι τέλεσαν στις ………………………… νόμιμο πολιτικό γάμο στο Δημαρχείο ……………………… Ν……………………, ο οποίος, στη συνέχεια, ιερολογήθηκε σύμφωνα με τους κανόνες της Ανατολικής Ορθόδοξης Εκκλησίας στον Ι.Ν. …………………………… …………………………………, στις ………………………………… Από το γάμο αυτό απέκτησαν ένα τέκνο, την αιτούσα, που γεννήθηκε στις …. και είναι σήμερα ενήλικη. Ο γάμος των γονέων της αιτούσας λύθηκε αμετάκλητα με την υπ’αριθμ. … απόφαση του Δικαστηρίου αυτού (ειδική διαδικασία διαφορών από την οικογένεια, το γάμο και την ελεύθερη συμβίωση). Κατά το ακαδημαϊκό έτος 2017-2018 η αιτούσα ξεκίνησε τις πανεπιστημιακές της σπουδές φοιτώντας …… στην Αγγλία στο επιστημονικό αντικείμενο ……. Μετά τη λήψη του πτυχίου της, προκειμένου να τύχει αναγνώρισης-ισοτιμίας από τον ΔΟΑΤΑΠ το πτυχίο της αλλοδαπής τριετούς φοίτησης της με τα πτυχία τετραετούς φοίτησης της ημεδαπής και να αποκτήσει μεταπτυχιακό τίτλο σπουδών(master), ενεγράφη το Σεπτέμβριο του έτους 2021 στο …… στην πόλη των Βρυξελλών στο πρόγραμμα μεταπτυχιακών σπουδών “………” με διάρκεια φοίτησης ένα έτος. Λόγω των αναγκών των σπουδών της, διαμένει σε μισθωμένο διαμέρισμα στην πόλη των Βρυξελλών, καταβάλλοντας μίσθωμα, ποσού 350 ευρώ μηνιαίως, πλέον ποσού 50 ευρώ μηνιαίως για την κάλυψη των λειτουργικών δαπανών της οικίας αυτής. Έλαβε για την αποπληρωμή των διδάκτρων φοιτητικό δάνειο, ποσού 23.000 ευρώ, διάρκειας 8 ετών, με μηνιαίες δόσεις μέχρι το Φεβρουάριο του έτους 2022 ποσού 146,25 ευρώ, αυξανόμενο από το Μάρτιο έως το Μάιο του έτους 2022 στο ποσό των 207,50 ευρώ και από το Μάιο έως Σεπτέμβριο του έτους 2022 στο ποσό των 216,25 ευρώ. Σημειωτέον ότι από την επιτυχή ολοκλήρωση των προπτυχιακών της σπουδών , πιθανολογείται ότι η αιτούσα επιδεικνύει επιμέλεια και ενδιαφέρον για τις σπουδές της. Περαιτέρω, η αιτούσα είναι υγιής, λόγω όμως των ως άνω σπουδών της, που απαιτούν πλήρη και συνεχή παρακολούθηση , δεν μπορεί να εργαστεί, προκειμένου να αντιμετωπίσει τις δαπάνες διαβίωσής της, οι οποίες είναι οι συνήθεις των συνομιλήκων της, ενώ δεν πιθανολογήθηκε ότι έχει περιουσία ή εισοδήματα από οποιαδήποτε άλλη πηγή. Έτσι η αιτούσα, λόγω των ως άνω σπουδών της, που είναι αναγκαίες, προκειμένου να αποκτήσει τα απαιτούμενα τυπικά προσόντα για να διεκδικήσει μία θέση στην αγορά εργασίας ανάλογη της ακολούθως εκτιθέμενης οικονομικής και κοινωνικής θέσης των γονέων της, δεν μπορεί να διαθρέψει τον εαυτό της διάστημα και δικαιούται να λαμβάνει διατροφή, σε χρήμα, προκαταβαλλόμενη κατά μήνα, από τους υπόχρεους γονείς τους, οι οποίοι ενέχονται ανάλογα με τις οικονομικές τους δυνάμεις. Από τα ίδια παραπάνω αποδεικτικά μέσα, πιθανολογήθηκε ότι ο καθ’ ου-πατέρας της είναι …….. με μηνιαίο μισθό ……ευρώ περίπου. Είναι κύριος …… από την εκμίσθωση των οποίων αποκομίζει μηνιαίως το ποσό των ευρώ περίπου. Διαμένει …, με αποτέλεσμα να μην βαρύνεται με δαπάνες στέγασης, πλην των λειτουργικών εξόδων της κατοικίας αυτής (δαπάνη ηλεκτροφωτισμού, ύδρευσης, θέρμανσης, κλπ) που του αναλογούν . Άλλα εισοδήματα ή πόρους από οποιαδήποτε άλλη πηγή δεν πιθανολογήθηκε ότι διαθέτει ο καθ’ ου και δεν βαρύνεται κατά το νόμο με τη διατροφή άλλων προσώπων, πλην της εκ του νόμου υποχρεώσεως του για συνεισφορά στην διατροφή της αιτούσας. Καταβάλλει για την αποπληρωμή στεγαστικού δανείου, ……. Πρέπει να σημειωθεί ότι τα ποσά που καταβάλλει ο καθ’ ου για τις δανειακές και οικονομικές του υποχρεώσεις , δεν προαφαιρούνται από τα εισοδήματά του, κατά τον προσδιορισμό των οικονομικών δυνάμεών του για τον υπολογισμό της αναλογίας που τον βαρύνει στη συμμετοχή του στη διατροφή του τέκνου του, αλλά λαμβάνονται υπόψη ως επιπλέον βιοτική του ανάγκη και ως προσδιοριστικό στοιχείο των συνθηκών διαβίωσής του (βλ. σχ. ΑΠ 230/2012, ΑΠ 680/2012 δημ ΤΝΠ Νόμος, ΕφΛαρ 650/2012 δημ. ΤΝΠ ΙΣΟΚΡΑΤΗΣ). Η μητέρα της αιτούσας είναι …. και εργάζεται με μηνιαίο μισθό ποσού ………. περίπου. Διαμένει …. και δεν βαρύνεται με δαπάνες στέγασης, επιβαρύνεται όμως με τα λειτουργικά έξοδα της κατοικίας αυτής (δαπάνη ηλεκτροφωτισμού, ύδρευσης, θέρμανσης, κλπ). Άλλη περιουσία ή εισοδήματα από οποιαδήποτε πηγή δεν πιθανολογήθηκε ότι έχει και δεν βαρύνεται κατά το νόμο με τη διατροφή άλλων προσώπων , πλην της εκ του νόμου υποχρεώσεώς της για συνεισφορά στην διατροφή της αιτούσας. Με βάση τις παραπάνω οικονομικές δυνατότητες των γονέων της, οι μηνιαίες ανάγκες της αιτούσας, όπως προκύπτουν από τις προαναφερόμενες συνθήκες ζωής της και ανταποκρίνονται στα απαραίτητα έξοδα τροφής, ένδυσης, ιατροφαρμακευτικής περίθαλψης και ψυχαγωγίας κλπ ανέρχονται στο ποσό των 1.300 ευρώ. Από το ποσό αυτό ο καθ’ ου-πατέρας της είναι σε θέση, με βάση την προαναφερθείσα οικονομική του δυνατότητα, συσχετιζόμενη με την αντίστοιχη οικονομική του δυνατότητα της μητέρας της, να καταβάλλει μέρος της διατροφής της, ποσού 800 ευρώ το μήνα, χωρίς να διακινδυνεύει η δική του διατροφή, απορριπτομένης ως αβάσιμης κατ’ ουσία της σχετικής ένστασης που πρόβαλε, ενώ το υπόλοιπο αναγκαίο για τη διατροφή της αιτούσας, ποσό, βαρύνει τη μητέρα της, κατ’ αναλογία των εισοδημάτων της, κατά παραδοχή της νόμιμης συναφούς ενστάσεως που πρόβαλε ο καθ’ ου. Επομένως, δεδομένου ότι πιθανολογήθηκε ότι συντρέχει επείγουσα περίπτωση και επικείμενος κίνδυνος για τη χορήγηση του αιτούμενου ασφαλιστικού μέτρου, που αφορά τις διατροφικές ανάγκες της αιτούσας, απορριπτομένης ως ουσία αβάσιμη της σχετικής ένστασης που νόμιμα πρόβαλε ο καθ’ ου η αίτηση, πρέπει αυτός να υποχρεωθεί να καταβάλλει στην αιτούσα το προαναφερόμενο ποσό την πρώτη ημέρα κάθε ημερολογιακού μήνα, με το νόμιμο τόκο από την καθυστέρηση καταβολής κάθε μηνιαίας δόσης, μέχρι την εξόφληση.
Ενόψει των ανωτέρω, πρέπει να γίνει εν μέρει δεκτή η κρινόμενη αίτηση ως βάσιμη και κατ’ ουσίαν, όπως ειδικότερα αναφέρεται παραπάνω και στο διατακτικό της παρούσας. Τα δικαστικά έξοδα πρέπει να συμψηφισθούν στο σύνολό τους μεταξύ των διαδίκων, λόγω της συγγενικής τους σχέσης (άρθρο 179 του ΚΠολΔ).
ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΛΟΓΟΥΣ ΑΥΤΟΥΣ
ΔΙΚΑΖΟΝΤΑΣ αντιμωλία των διαδίκων.
ΔΕΧΕΤΑΙ εν μέρει την αίτηση.
ΥΠΟΧΡΕΩΝΕΙ τον καθ’ου η αίτηση να καταβάλλει στην αιτούσα τη πρώτη ημέρα κάθε μήνα ως προσωρινή σε χρήμα διατροφή της το ποσό των 800 ευρώ, με το νόμιμο τόκο από την καθυστέρηση καταβολής κάθε μηνιαίας δόσης μέχρι την εξόφληση.
ΣΥΜΨΗΦΙΖΕΙ στο σύνολό τους τα μεταξύ των διαδίκων δικαστικά έξοδα.
ΚΡΙΘΗΚΕ και αποφασίστηκε στις 8 Σεπτεμβρίου 2022.
Η Δικαστής
(ΥΠΟΓΡΑΦΗ)
ΔΗΜΟΣΙΕΥΘΗΚΕ σε έκτακτη δημόσια συνεδρίαση στο ακροατήριό του, στη Θεσσαλονίκη, στις 8 Σεπτεμβρίου 2022, χωρίς την παρουσία των διαδίκων και των πληρεξουσίων δικηγόρων τους, με την παρουσία της Γραμματέως ………………………. και θεωρήθηκε αυθημερόν.
Η ΔΙΚΑΣΤΗΣ Η ΓΡΑΜΜΑΤΕΑΣ
(ΥΠΟΓΡΑΦΗ) (ΥΠΟΓΡΑΦΗ)
Θωμάς Στεφ. Καλοκύρης
Δικηγόρος ΜΔΕ