Το Μονομελές Πρωτοδικείο Θεσσαλονίκης, σε υπόθεση που χειρίστηκε επιτυχώς το γραφείο μας, με την υπ’ αριθ. 15215/2024 Απόφασή του δέχτηκε την Ανακοπή του εντολέα μας και ακύρωσε Επιταγή προς πληρωμή αλλοδαπού fund κατά το ποσό των 28.295,43 ευρώ.
Ειδικότερα, το Δικαστήριο δέχτηκε το λόγο της ανακοπής μας περί παραγραφής των τόκων που αφορούσαν το χρονικό διάστημα από 2.2.2012 έως 31.12.2018 και αντιστοιχούσαν στο ποσό των 20.645,74 ευρώ.
Ακόμη, έκρινε ως ουσιαστικά βάσιμο το λόγο που προσέβαλε το ποσό των 7.649,69 ευρώ, <<για τόκους του ως άνω ποσού, όπως διαμορφώθηκαν μετά τις γενόμενες καταβολές, υπολογιζόμενους με το συμβατικό επιτόκιο υπερημερίας (15,35%) από 2-12-2012 μέχρι 9-5-2013…>>, το οποίο περιέχεται στο ως άνω συνολικό ποσό των τόκων επί του κεφαλαίου που επιτάχτηκε να καταβάλει και το οποίο, έχει υποπέσει, ομοίως, σε παραγραφή.
Παρατίθεται απόσπασμα της υπ’ αριθ. 15215/2024 Απόφασης του Πρωτοδικείου Θεσσαλονίκης
Αριθμός Απόφασης 15215/2024
ΤΟ ΜΟΝΟΜΕΛΕΣ ΠΡΩΤΟΔΙΚΕΙΟ ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗΣ
(Ειδική διαδικασία περιουσιακών διαφορών)
Συγκροτήθηκε από τον Δικαστή Αλέξανδρο Βασιλόπουλο, Πρόεδρο Πρωτοδικών, που ορίστηκε από τον Πρόεδρο του Τριμελούς Συμβουλίου Διεύθυνσης του Πρωτοδικείου και από τη Γραμματέα…………………..
Συνεδρίασε δημόσια στο ακροατήριό του στις 30 Οκτωβρίου 2024 για να δικάσει την ανακοπή με αριθμό κατάθεσης 15667/13323/11.07.2024 μεταξύ:
Της ανακόπτουσας ………., η οποία εκπροσωπήθηκε από τον πληρεξούσιο δικηγόρο της Θωμά Καλοκύρη του Στεφάνου, που κατέθεσε προτάσεις.
Της καθ’ης η ανακοπή: εταιρείας με την επωνυμία <<……………………….>>, που εδρεύει στη …………. Αττικής επί της …………………………………., με ΑΦΜ …………….., στην οποία έχει ανατεθεί η διαχείριση των απαιτήσεων τη εταιρείας με την επωνυμία <<…………….>>, με έδρα στη Στοκχόλμη Σουηδίας κατά τα οριζόμενα στην από …………. Σύμβαση Διαχείρισης(όπως αυτή καταχωρίστηκε στα δημόσια βιβλία του Ενεχυροφυλακείου Αθηνών με αριθμό πρωτοκόλλου ……………./…………..2024 στον …. α.α…….) και σύμφωνα με τον Ν. 5072/2023, στην οποία, η εδρεύουσα στην Ιρλανδία εταιρία ειδικού σκοπού με την επωνυμία <<…….>> έχει εκχωρήσει και μεταβιβάσει ληξιπρόθεσμες απαιτήσεις της από δάνεια και πιστώσεις, δυνάμει της από ………………. σύμβασης πώλησης και εκχώρησης απαιτήσεων, όπως αυτή καταχωρίστηκε στα δημόσια βιβλία του Ενεχυροφυλακείου Αθηνών με αριθμό πρωτοκόλλου ……/……….2024 στον τ……… α.α….., η οποία εκπροσωπήθηκε από την πληρεξούσια δικηγόρο της ,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,, του ……………, που κατέθεσε προτάσεις.
Κατά τη συζήτηση της υπόθεσης οι πληρεξούσιοι δικηγόροι των διαδίκων ζήτησαν να γίνουν δεκτά όσα αναφέρονται στα πρακτικά δημόσιας συνεδρίασης και στις έγγραφες προτάσεις τους.
ΑΦΟΥ ΜΕΛΕΤΗΣΕ ΤΗ ΔΙΚΟΓΡΑΦΙΑ
ΣΚΕΦΘΗΚΕ ΣΥΜΦΩΝΑ ΜΕ ΤΟ ΝΟΜΟ
Ο ανακόπτων ζητά με την ανακοπή του, για τους διαλαμβανόμενους σε αυτή λόγους, την ακύρωση της από …….. επιταγής που συντάχτηκε κάτω από αντίγραφο του απογράφου της ……….. διαταγής πληρωμής της δικαστή του Μονομελούς Πρωτοδικείου Θεσσαλονίκης με την οποία η καθ’ης επέσπευσε σε βάρος του αναγκαστική εκτέλεση. Η ανακοπή παραδεκτά εισάγεται ενώπιον αυτού του Δικαστηρίου, το οποίο είναι αρμόδιο για την εκδίκασή της (άρθρο 933 παρ. 1 και 3 ΚΠολΔ) κατά την ειδική διαδικασία των περιουσιακών διαφορών των άρθρων 614 επ. ΚΠολΔ (άρθρο 937 παρ. 3 ΚΠολΔ), ασκήθηκε δε εμπρόθεσμα, εντός της προβλεπόμενης από το άρθρο 934 παρ. 1 περ. α του ΚΠολΔ προθεσμίας, όπως άλλωστε δεν αμφισβητήθηκε από την καθ’ης. Πρέπει, επομένως, να ερευνηθεί περαιτέρω ως προς το παραδεκτό και βάσιμο των λόγων της.
Η ανακόπτουσα με τον πρώτο λόγο της ανακοπής ζητά την ακύρωση της προσβαλλόμενης επιταγής προς πληρωμή ισχυριζόμενος ότι στο ποσό που με αυτήν επιτάσσεται να καταβάλει στην καθ’ης η ανακοπή περιλαμβάνεται και το συνολικό ποσό των 20.645,74 ευρώ, που αντιστοιχεί στους τόκους υπερημερίας που έχουν παραχθεί κατά το χρονικό διάστημα από 2.2.212 έως 31.12.2018 και έχουν υποπέσει σε παραγραφή, αναφέροντας ειδικότερα το ποσό των τόκων που παρήχθη ανά έτος, τον χρόνο γένεσης της αντίστοιχης αξίωσης και το χρονικό σημείο έναρξης της παραγραφής κάθε επιμέρους παροχής. Ο λόγος αυτός, κατά το μέρος που με αυτόν ζητείται η ακύρωση της προσβαλλόμενης επιταγής στο σύνολό της και όχι μόνο κατά την απαίτηση του πιο πάνω ποσού των τόκων , εφόσον με αυτόν δε θίγεται το κύρος συνολικά της ανακοπτόμενης επιταγής, παρά μόνο ως προς την απαίτηση των τόκων, είναι νομικά αβάσιμος και για τον λόγο ότι από τις διατάξεις των άρθρων 905, 915, 916 , 924 ΚΠολΔ, συνάγεται ότι, εάν η επιταγή έγινε για ποσό μεγαλύτερο από το πράγματι οφειλόμενο, ακυρότητα επέρχεται μόνο κατά το επιπλέον ποσό, διατηρεί δε τις συνέπειές της για το πράγματι οφειλόμενο ποσό. Η μερική ακύρωση της επιταγής δεν συνεπάγεται την ακύρωση των επιγενόμενων αυτής πράξεων της εκτελεστικής διαδικασίας, γιατί το εν μέρει έγκυρο της επιταγής αρκεί για να ισχυροποιήσει την ενεργούμενη εκτέλεση, δεδομένου ότι η ανακόπτουσα δεν επικαλείται προηγούμενη εκ μέρους της προσήκουσα προσφορά του πράγματι οφειλόμενου κατ’αυτήν ποσού (ΑΠ 2089/2013, ΑΠ 675/2001, ΑΠ 390/2000, ΑΠ 391/2000, ΕφΘεσ 2544/2019, ΕφΑθ 105/2019 Νόμος). Κατά το μέρος με το οποίο ζητείται η ακύρωση της προσβαλλόμενης επιταγής ως προς το ανωτέρω ποσό, ο λόγος αυτός είναι ορισμένος(βλ. ΑΠ 1419/2019, ΑΠ 535/2015, ΑΠ 761/2014 ΑΠ 623/2011, ΑΠ 592/2009, ΑΠ 1355/1998 Νόμος) και νομικά βάσιμος (άρθρα 250 αρ.15, 251, 253 ΑΚ , 924 ΚΠολΔ) και πρέπει να γίνει δεκτός και ως ουσιαστικά βάσιμος.
Ειδικότερα, με την προσβαλλόμενη από …….. επιταγή προς πληρωμή που γράφτηκε κάτω από αντίγραφο του απογράφου της ………. διαταγής πληρωμής και επιδόθηκε στην ανακόπτουσα στις ……., η τελευταία επιτάχτηκε να καταβάλει να καταβάλει στην καθ’ης, μεταξύ άλλων, το ποσό των 29.257,79 ευρώ, εντόκως με το συμβατικό επιτόκιο υπερημερίας από τις 2.12.2012 μέχρι την εξόφληση. Οι αξιώσεις της καθ’ης για τόκους υπερημερίας που παρήχθησαν από 2.2.2012 έως 31.12.2012 ποσού 3.088,06 ευρώ από 1.1.2013 έως 31.12.2013, ποσού 3.195,74, από 1.1.2014 έως 31.12.2014 ποσού 2.953,53 ευρώ, από 1.1.2014 έως 31.12.2015 ποσού 2/865.82 ευρώ από 1.1.2016 έως 31.12.2016 ποσού 2.850,21 ευρώ από 1.1.2017 έως 31.12.2017 ποσού 2. 846,19 ευρώ και από 1.1.2018 έως 31.12.2018 ποσού 2.846,19 ευρώ, έχουν υποπέσει στην πενταετή παραγραφή του άρθρου 250 ΑΚ, η οποία άρχισε, κατ’άρθρο 253 ΑΚ, την 1.1.2013, 1.1.2014, 1.1.2015, 1.1.2016, 1.1.2017 και 1.1.2018 αντίστοιχα και συμπληρώθηκε στις 31.12.2017, 31.12.2018, 31.12.2019, 31.12.2020,31.12.2021, 31.12.2022 και 31.12.2023 αντίστοιχα, καθώς παρήλθαν πέντε έτη από την έναρξη της παραγραφής κάθε επιμέρους περιοδικής παροχής για τόκους υπερημερίας. Το συνολικό ποσό αυτών των τόκων ανέρχεται σε 20.645,74 ευρώ. Επομένως, ο τρίτος λόγος της ανακοπής πρέπει να γίνει κατά ένα μέρος δεκτός ως ουσιαστικά βάσιμος και να ακυρωθεί η προσβαλλόμενη επιταγή προς πληρωμή ως προς το κονδύλι των τόκων, που επιτάσσεται να καταβάλει ο ανακόπτων (με στοιχείο α΄στην επιταγή), κατά το ανωτέρω ποσό των 20.645,74 ευρώ. Αξίζει, επίσης να επισημανθεί ότι δεν προβλήθηκε από την καθ’ης ισχυρισμός περί διακοπής και αναστολής του χρόνου παραγραφής για τους ανωτέρω τόκους, ούτε αμφισβητήθηκαν ειδικά τα επικαλούμενα από την ανακόπτουσα ως άνω ποσά.
Με τον δεύτερο λόγο της ανακοπής, όπως εκτιμάται από το Δικαστήριο, η ανακόπτουσα ζητά την ακύρωση της προσβαλλόμενης επιταγής, το περιεχόμενο της οποίας αναγράφεται στο δικόγραφο, ισχυριζόμενη ότι αυτή είναι αόριστη, διότι δεν προσδιορίζεται με ακρίβεια το οφειλόμενο ποσό για κεφάλαιο, τόκους και έξοδα, το τελικό ποσό των καταβλητέων τόκων, το ύψος του συμβατικού επιτοκίου υπερημερίας βάσει των οποίων υπολογίστηκαν, καθώς και ότι με αυτήν επιτάσσεται να καταβάλει δύο φορές το ποσό των 7.649,69 ευρώ, που αντιστοιχεί σε τόκους για το χρονικό διάστημα από 2.12.2012 έως 9.5.2013<< όπως έχουν διαμορφωθεί μετά τις γενόμενες καταβολές>> που δεν προσδιορίζονται, το οποίο έχει υποπέσει σε παραγραφή, σύμφωνα με όσα εξέθετε με τον πρώτο λόγο της ανακοπής του. Ο λόγος αυτός, κατά το σκέλος που αναφέρεται στην αοριστία της ανακοπτόμενης επιταγής είναι νομικά αβάσιμος και πρέπει να απορριφθεί αφού η έλλειψη προσδιορισμού του ποσού των τόκων υπερημερίας στο κείμενο της επιταγής προς πληρωμή δεν την καθιστά αόριστη, καθώς ο υπολογισμός τους είναι δυνατός με τη διενέργεια μαθηματικού υπολογισμού βάσει του κεφαλαίου, του συμφωνηθέντος επιτοκίου και της περιόδου εκτοκισμού, της οποίας αναφέρεται το εναρκτήριο σημείο(βλ. ΕφΑθ 13/2024,ΕφΠειρ 627/2023,ΕφΠατρ 490/2021, ΕφΑθ 5669/2022 Νόμος), ενόψει μάλιστα του γεγονότος ότι οι τόκοι δε θα μπορούσαν να υπολογιστούν εκ των προτέρων δεδομένου ότι δεν είναι γνωστό πότε θα εξοφληθούν (ΕφΠατρ 490/2021 Νόμος). Εξάλλου, η προσβαλλόμενη επιταγή, όπως το περιεχόμενό της παρατίθεται στο δικόγραφο της ανακοπής, παρουσιάζει πληρότητα, καθώς περιέχει σαφή αναφορά του οφειλόμενου ποσού και διαχωρισμού της οφειλής κατά κεφάλαιο, τόκους και έξοδα(ΕφΛαμ 32/2022, ΕφΑθ 3773/2021, ΕφΑθ 3499/2021,ΕφΠατρ 21/2021, ΕφΑθ 123/2020 Νόμος), ενώ αναφέρεται και το είδος των τόκων (ΕφΑθ 3041/2022 Νόμος). Κατά το μέρος, με το οποίο προσβάλλεται το κονδύλιο των 7.649,69 ευρώ, ο λόγος αυτός είναι νόμιμος, στηριζόμενος στις διατάξεις των άρθρων 924 ΚΠολΔ, 250 αρ. 15, 251, 253 ΑΚ, εκτός από το σκέλος που βασίζεται στη μη απαρίθμηση των γενόμενων καταβολών, το οποίο είναι νομικά βάσιμο καθώς οι καταβολές κάθε οφειλέτη δεν αποτελούν στοιχείο του περιεχομένου της επιταγής, αναγκαίο για το κύρος της, αλλά βάση ένστασης του οφειλέτη ( ΑΠ 194/1995 ΕΕΝ 1996.182). Πρέπει δε να γίνει δεκτός και ως ουσιαστικά βάσιμος, διότι από τα έγγραφα που προσκομίζουν και επικαλούνται οι διάδικοι αποδεικνύεται ότι με την προσβαλλόμενη επιταγή η ανακόπτουσα επιτάχτηκε να καταβάλει, μεταξύ άλλων, το ποσό των 39.257,79 ευρώ, έντοκα με το συμβατικό επιτόκιο υπερημερίας από 2.2.2012 μέχρι την εξόφληση, αλλά και το ποσό των. 7.649,69 ευρώ <<για τόκους του ως άνω ποσού, όπως διαμορφώθηκαν μετά τις γενόμενες καταβολές, υπολογιζόμενους με το συμβατικό επιτόκιο υπερημερίας(15,35%) από 2-12-2012 μέχρι 9-5-2013…>>, το οποίο περιέχεται στο ως άνω συνολικό ποσό των τόκων επί του κεφαλαίου που επιτάχτηκε να καταβάλει και το οποίο, σύμφωνα με όσα έγιναν δεκτά ως προς τον πρώτο λόγο της ανακοπής, έχει υποπέσει σε παραγραφή, καθώς ο χρόνος της πενταετούς παραγραφής της σχετικής αξίωσης συμπληρώθηκε στις 31.12.2018. Συνεπώς, η προσβαλλόμενη επιταγή πρέπει να ακυρωθεί και ως προς το ποσό των 7.649,69 ευρώ(με στοιχείο β’ κονδύλι της επιταγής), δεδομένου ότι, όπως εκτέθηκε επί του πρώτου λόγου της ανακοπής, τυχόν ακυρότητα μέρους της επιταγής δεν αποτελεί λόγο ακυρότητας των υπολοίπων απαιτήσεων. [….]
Κατόπιν τούτων, αφού δεν υπάρχουν προς έρευνα άλλοι λόγοι ανακοπής, πρέπει να γίνει κατά ένα μέρος δεκτή η ανακοπή και να ακυρωθεί η προσβαλλόμενη επιταγή ως προς τα ως άνω κονδύλια των τόκων. Τέλος, η καθ’ης πρέπει να καταδικαστεί στην καταβολή μέρους των δικαστικών εξόδων της ανακόπτουσας, λόγω της μερικής νίκης και ήττας των διαδίκων και ανάλογα με την έκταση αυτής(άρθρα 178 παρ.1, 191 παρ.2 ΚΠολΔ, 63 παρ.1, 64 παρ.1, 65,66, 68 παρ.1 και 84 παρ.1 Κώδικα Δικηγόρων), σύμφωνα με τα ειδικότερα οριζόμενα στο διατακτικό.
ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΛΟΓΟΥΣ ΑΥΤΟΥΣ
Δικάζει αντιμωλία των διαδίκων.
Δέχεται κατά ένα μέρος την ανακοπή.
Ακυρώνει την ……. επιταγή προς πληρωμή που τέθηκε κάτω από αντίγραφο του απογράφου της …………………. διαταγής πληρωμής της δικαστή του Μονομελούς Πρωτοδικείου Θεσσαλονίκης κατά το ποσό των 20.645,74 ευρώ, που αντιστοιχεί στο επιταχθέν με αυτήν ποσό των τόκων για το χρονικό διάστημα από 2.12.2012 έως 31.12.2018, και ως προς το ποσό των 7.649,69 ευρώ.
Καταδικάζει την καθ’ης στην καταβολή μέρους των δικαστικών εξόδων της ανακόπτουσας, τα οποία ορίζει στο ποσό των πεντακοσίων τριάντα (530) ευρώ.
Κρίθηκε, αποφασίσθηκε στις 20 Νοεμβρίου 2024.
Ο ΔΙΚΑΣΤΗΣ Η ΓΡΑΜΜΑΤΕΑΣ
Θωμάς Καλοκύρης
Δικηγόρος παρ’ Αρείω Πάγω