Με την υπ’ αριθ. 4513/2024 Απόφασή του, επί υποθέσεως που χειρίστηκε επιτυχώς το γραφείο μας, το Διοικητικό Πρωτοδικείο Θεσσαλονίκης ακύρωσε Πράξεις Επιβολής Προστίμου του ΕΦΚΑ, λόγω παραβίασης του κατοχυρωμένου από το άρθρο 20 παρ. 2 του Συντάγματος δικαιώματος για προηγούμενη ακρόαση.
Ειδικότερα, το Δικαστήριο έκρινε ότι: “Με την κρινόμενη προσφυγή, όπως αναπτύσσεται με το από 1-3-2024 νομίμως κατατεθέν υπόμνημα, ο προσφεύγων ζητεί την ακύρωση της παραπάνω απόφασης, ισχυριζόμενος, καταρχάς, ότι δεν κλήθηκε προς παροχή εξηγήσεων πριν από την έκδοση των επίδικων Π.Ε.Ε. και Π.Ε.Π.Ε.Ε., ώστε να καταστεί δυνατό να προβάλλει τους ουσιώδεις νομικούς και πραγματικούς ισχυρισμούς του, κατά παράβαση του κατοχυρωμένου από το άρθρο 20 παρ. 2 του Συντάγματος δικαιώματός του για προηγούμενη ακρόαση.
Ο λόγος αυτός προβάλλεται βασίμως και πρέπει να γίνει δεκτός, διότι η έκδοση Π.Ε.Ε. συνδέεται με την υποκειμενική συμπεριφορά του εργοδότη (ΣτΕ 3489/2011), οπότε τα αρμόδια όργανα του καθ’ ου όφειλαν να καλέσουν τον προσφεύγοντα σε ακρόαση πριν από την έκδοση των ένδικων Π.Ε.Ε. και Π.Ε.Π.Ε.Ε. (λόγω του παρακολουθηματικού χαρακτήρα των τελευταίων), δοθέντος ότι πρόκειται για νέο ουσιαστικό έλεγχο. Εξάλλου, η παράλειψη τήρησης της διαδικασίας ακρόασης συνιστά παράβαση ουσιώδους τύπου της διαδικασίας, η οποία (παράβαση) δεν καλύπτεται με την άσκηση ενδικοφανούς
προσφυγής κατά των παραπάνω πράξεων (ΔΕφΘεσ 2065/2023).
Ακολουθεί απόσπασμα της Απόφασης.
Αριθμός Απόφασης: 4513/2024
ΤΟ ΔΙΟΙΚΗΤΙΚΟ ΠΡΩΤΟΔΙΚΕΙΟ ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗΣ
(Τμήμα Α’ – Μονομελές)
Συνεδρίασε δημόσια στο ακροατήριό του στις 4 Μαρτίου 2023, με δικαστή τον Σωτήριο –
Αιμίλιο Τσούγκο, Πρωτοδίκη Δ.Δ. και γραμματέα δικαστική υπάλληλο, για να δικάσει την προσφυγή με ημερομηνία κατάθεσης 20 Σεπτεμβρίου 2023 (αριθ. κατ. 2341/20-9-2023),
του ……………… ο οποίος παραστάθηκε με την από 1-3-2024 δήλωση, κατ’ άρθρο 133 παρ. 2
Κ.Δ.Δ., του πληρεξούσιου δικηγόρου Θωμά Καλοκύρη,
κατά του νομικού προσώπου δημοσίου δικαίου (ν.π.δ.δ.) με την επωνυμία «Ηλεκτρονικός
Εθνικός Φορέας Κοινωνικής Ασφάλισης» (e-Ε.Φ.Κ.Α.), που εκπροσωπείται από τον Διοικητή του, ο
οποίος παραστάθηκε δια του πληρεξούσιου δικηγόρου ……..
Η κρίση του Δικαστηρίου είναι η εξής:
1. Επειδή, με την κρινόμενη προσφυγή, για την άσκηση της οποίας ο προσφεύγων
απαλλάχθηκε από την υποχρέωση καταβολής παραβόλου (σχετ. η υπ’ αριθ. 354/14-9-2023 Πράξη
της Προέδρου του Ε’ Τμήματος του παρόντος Δικαστηρίου), επιδιώκεται η ακύρωση, άλλως η
μεταρρύθμιση, της υπ’ αριθ. 55/Συν.15η/29-3-2023 απόφασης της Διοικητικής Επιτροπής (Δ.Ε.) της
Β’ Τοπικής Διεύθυνσης Θεσσαλονίκης του καθ’ ου. Mε την τελευταία απορρίφθηκε, κατά
πλειοψηφία, η υπ’ αριθ. 12387/10-8-2022 ένσταση του προσφεύγοντος κατά της υπ’ αριθ.
Μ914/12-7-2022 Πράξης Επιβολής Εισφορών (Π.Ε.Ε.), και της υπ’ αριθ. Μ907/12-7-2022 Πράξης Επιβολής Πρόσθετης Επιβάρυνσης Εισφορών (Π.Ε.Π.Ε.Ε.), οι οποίες είχαν εκδοθεί για τη συμπληρωματική ασφαλιστική τακτοποίηση (2) εργαζομένων της επιχείρησής του.
2. Επειδή, στο άρθρο 20 παρ. 2 του Συντάγματος ορίζεται ότι: «Το δικαίωμα της προηγούμενης ακρόασης του ενδιαφερομένου ισχύει και για κάθε διοικητική ενέργεια ή μέτρο που λαμβάνεται εις βάρος των δικαιωμάτων ή συμφερόντων του». Εξάλλου, στο άρθρο 6 του Κώδικα Διοικητικής Διαδικασίας, ο οποίος κυρώθηκε με το άρθρο πρώτο του ν. 2690/1999 (ΦΕΚ Α’ 45), ορίζεται ότι: «1. Οι διοικητικές αρχές, πριν από κάθε ενέργεια ή μέτρο σε βάρος των δικαιωμάτων ή συμφερόντων συγκεκριμένου προσώπου, οφείλουν να καλούν τον ενδιαφερόμενο να εκφράσει τις
απόψεις του, εγγράφως ή προφορικώς, ως προς τα σχετικά ζητήματα. 2. Η κλήση προς ακρόαση
είναι έγγραφη, αναφέρει τον τόπο, την ημέρα και την ώρα της ακρόασης, προσδιορίζει δε το
αντικείμενο του μέτρου ή της ενέργειας. … Η τήρηση της προαναφερόμενης διαδικασίας, καθώς και
η λήψη υπόψη των απόψεων του ενδιαφερομένου πρέπει να προκύπτουν από την αιτιολογία της
διοικητικής πράξης. … 3. Αν η άμεση λήψη του δυσμενούς μέτρου είναι αναγκαία για την αποτροπή
κινδύνου ή λόγω επιτακτικού δημόσιου συμφέροντος, είναι, κατ’ εξαίρεση, δυνατή η, χωρίς
προηγούμενη κλήση του ενδιαφερομένου, ρύθμιση. … 4. Οι διατάξεις των παρ. 1 και 2
εφαρμόζονται και όταν οι σχετικές με τη δυσμενή διοικητική πράξη διατάξεις προβλέπουν
δυνατότητα άσκησης διοικητικής προσφυγής».
3. Επειδή, κατά την έννοια των ανωτέρω διατάξεων, οι διοικητικές αρχές, πριν από την
έκδοση δυσμενούς πράξης που στηρίζεται σε υποκειμενική συμπεριφορά, οφείλουν να καλούν
εγγράφως τον ενδιαφερόμενο να εκφράσει τις απόψεις του. Τα ανωτέρω, δε, ισχύουν και για τις
εκδοθείσες κατά την κοινωνικοασφαλιστική νομοθεσία Π.Ε.Ε. και τις, παρακολουθηματικές αυτών,
Π.Ε.Π.Ε.Ε. (ΣτΕ 2348/2015, ΔΕφΘεσ 9, 92, 169/2024, 2065/2023). Επομένως, πριν από την έκδοση
των παραπάνω πράξεων επιβάλλεται ως ουσιώδης τύπος της διαδικασίας η νομότυπη κλήση του
εργοδότη σε ακρόαση, προκειμένου να του παρέχεται η δυνατότητα να προβάλει συγκεκριμένους
ισχυρισμούς και να επηρεάσει την απόφαση του οικείου ασφαλιστικού οργάνου με τη διαφορετική
εμφάνιση και εκτίμηση του κρίσιμου πραγματικού υλικού. Τυχόν δε παράλειψη του ως άνω
ουσιώδους τύπου δεν καλύπτεται με την άσκηση ενδικοφανούς προσφυγής κατά των Π.Ε.Ε. και
Π.Ε.Π.Ε.Ε. ενώπιον της αρμόδιας Τ.Δ.Ε. (ΣτΕ 2180/2013 7μ., 3516/2014). Εξάλλου, για το λυσιτελές
της προβολής λόγου περί μη τήρησης του δικαιώματος προηγούμενης ακρόασης πριν από την
έκδοση δυσμενούς πράξης απαιτείται παράλληλη αναφορά και των ισχυρισμών που θα προέβαλε ο
διοικούμενος ενώπιον της Διοίκησης, αν είχε κληθεί (ΣτΕ 2646/2014, 4610/2013, πρβλ. ΣτΕ
4447/2012 Ολομ.), οι οποίοι είναι ουσιώδεις, υπό την έννοια ότι θα μπορούσαν να ασκήσουν
επιρροή στην εκτίμηση των πραγμάτων (ΣτΕ 157/2017). Ωστόσο, δεν απαιτείται πανηγυρική
διατύπωση από τον προσφεύγοντα ειδικού και συγκεκριμένου λόγου, αναφορικά με τους ουσιώδεις
ισχυρισμούς που αποστερήθηκε της δυνατότητας να θέσει υπόψη της Διοίκησης πριν από την
έκδοση της καταλογιστικής πράξης, αλλά αρκεί η αναφορά των ισχυρισμών αυτών με την προσφυγή
(ΣτΕ 88/2018). […]
5. Επειδή, με την κρινόμενη προσφυγή, όπως αναπτύσσεται με το από 1-3-2024 νομίμως
κατατεθέν υπόμνημα, ο προσφεύγων ζητεί την ακύρωση της παραπάνω απόφασης, ισχυριζόμενος,
καταρχάς, ότι δεν κλήθηκε προς παροχή εξηγήσεων πριν από την έκδοση των επίδικων Π.Ε.Ε. και
Π.Ε.Π.Ε.Ε., ώστε να καταστεί δυνατό να προβάλλει τους ουσιώδεις νομικούς και πραγματικούς
ισχυρισμούς του, κατά παράβαση του κατοχυρωμένου από το άρθρο 20 παρ. 2 του Συντάγματος δικαιώματός του για προηγούμενη ακρόαση. Ειδικότερα, ο προσφεύγων προβάλλει ότι τηρούσε
πάντοτε την ασφαλιστική και εργατική νομοθεσία, ενώ, περαιτέρω, αμφισβητεί την απασχόληση της
……………………. με την ειδικότητα της σερβιτόρας. Ο λόγος αυτός προβάλλεται βασίμως και
πρέπει να γίνει δεκτός, διότι η έκδοση Π.Ε.Ε. συνδέεται με την υποκειμενική συμπεριφορά του
εργοδότη (ΣτΕ 3489/2011), οπότε τα αρμόδια όργανα του καθ’ ου όφειλαν να καλέσουν τον
προσφεύγοντα σε ακρόαση πριν από την έκδοση των ένδικων Π.Ε.Ε. και Π.Ε.Π.Ε.Ε. (λόγω του
παρακολουθηματικού χαρακτήρα των τελευταίων), δοθέντος ότι πρόκειται για νέο ουσιαστικό
έλεγχο. Εξάλλου, η παράλειψη τήρησης της διαδικασίας ακρόασης συνιστά παράβαση ουσιώδους
τύπου της διαδικασίας, η οποία (παράβαση) δεν καλύπτεται με την άσκηση ενδικοφανούς
προσφυγής κατά των παραπάνω πράξεων (ΔΕφΘεσ 2065/2023). Περαιτέρω, ο λόγος αυτός
προβάλλεται λυσιτελώς, με αναφορά των ισχυρισμών που ο προσφεύγων θα παρέθετε ενώπιον των
οργάνων του καθ’ ου, αν είχε κληθεί σε ακρόαση, οι οποίοι, ενδεχομένως, θα μπορούσαν να
επηρεάσουν την κρίση αυτών αναφορικά με την έκδοση των ένδικων πράξεων. Τούτων δοθέντων,
μη νομίμως εκδόθηκαν σε βάρος του προσφεύγοντος οι επίδικες καταλογιστικές πράξεις, έσφαλε δε
η προσβαλλόμενη απόφαση που έκρινε αντιθέτως, οπότε πρέπει να ακυρωθεί, ενώ παρέλκει ως
αλυσιτελής η εξέταση των λοιπών λόγων της προσφυγής.
6. Επειδή, κατ’ ακολουθία τούτων, η προσφυγή πρέπει να γίνει δεκτή, να ακυρωθεί η υπ’
αριθ. 55/Συν.15η/29-3-2023 απόφαση της Δ.Ε. της Β’ Τοπικής Διεύθυνσης Θεσσαλονίκης, με την
οποία απορρίφθηκε η υπ’ αριθ. 12387/10-8-2022 ένσταση (ενδικοφανής προσφυγή) του
προσφεύγοντος κατά των υπ’ αριθ. Μ914/12-7-2022 και Μ907/12-7-2022 Π.Ε.Ε. και Π.Ε.Π.Ε.Ε.
αντίστοιχα και να αναπεμφθεί η υπόθεση στα αρμόδια όργανα του καθ’ ου, κατ’ άρθρο 79 παρ. 3
περ. β’ του Κώδικα Διοικητικής Δικονομίας (κυρωθέντος με το άρθρο πρώτο του ν. 2717/1999, ΦΕΚ
Α’ 97), προκειμένου να τηρηθεί ο ουσιώδης τύπος της προηγούμενης ακρόασης. Περαιτέρω, κατ’
εκτίμηση των περιστάσεων, πρέπει να απαλλαγεί ο καθ’ ου από τα δικαστικά έξοδα του
προσφεύγοντος (άρθρο 275 παρ. 1 εδ. τελ. Κ.Δ.Δ.).
ΔΙΑ ΤΑΥΤΑ
Δέχεται την προσφυγή.
Ακυρώνει την υπ’ αριθ. 55/Συν.15η/29-3-2023 απόφαση της Διοικητικής Επιτροπής (Δ.Ε.)
της Β’ Τοπικής Διεύθυνσης Θεσσαλονίκης, με την οποία απορρίφθηκε η υπ’ αριθ. 12387/10-8-2022
ένσταση (ενδικοφανής προσφυγή) του προσφεύγοντος κατά των υπ’ αριθ. Μ914/12-7-2022 και
Μ907/12-7-2022 Π.Ε.Ε. και Π.Ε.Π.Ε.Ε. αντίστοιχα.
Αναπέμπει την υπόθεση στον καθ’ ου ασφαλιστικό φορέα, προκειμένου να τηρηθεί ο
ουσιώδης τύπος της προηγούμενης ακρόασης.
Απαλλάσσει τον καθ’ ου από τα δικαστικά έξοδα του προσφεύγοντος.
Η απόφαση δημοσιεύτηκε στη Θεσσαλονίκη στις 13-9-2024, σε έκτακτη δημόσια
συνεδρίαση στο ακροατήριο του Δικαστηρίου, χωρίς την παρουσία των διαδίκων.
Θωμάς Στεφ. Καλοκύρης
Δικηγόρος παρ’ Αρείω Πάγω
Greek 
English 
French 
Chinese 
German