Το Ειρηνοδικείο Δράμας με την υπ’ αριθ. 107/2022 Απόφαση του, επί υποθέσεως που χειρίστηκε επιτυχώς το γραφείο μας, ακύρωσε Διαταγή Πληρωμής που εξεδόθη κατά δανειολήπτη.
Ειδικότερα, η εταιρεία διαχείρισης απαιτήσεων του αλλοδαπού fund (ως διαδόχου τραπεζικού ιδρύματος) επέσπευσε σε βάρος δανειολήπτη αναγκαστική εκτέλεση επιτάσσοντας την καταβολή του ποσού των 21.034,07 ευρώ. Το Ειρηνοδικείο Δράμας, μετά από εμπρόθεσμη και νόμιμη ανακοπή του οφειλέτη, προέβη σε ακύρωση τόσο της υπ’ αριθμ. 9/2021 Διαταγής Πληρωμής της κα Ειρηνοδίκη Δράμας, όσο και της συνταχθείσας επιταγής προς εκτέλεση καταδικάζοντας το τραπεζικό ίδρυμα στα δικαστικά έξοδα του ανακόπτοντος.
Ακολουθεί το σώμα της υπ’ αριθ. 107/2022 Απόφασης του Ειρηνοδικείου Δράμας.
Αριθμός Απόφασης 107/2022
ΤΟ ΕΙΡΗΝΟΔΙΚΕΙΟ ΔΡΑΜΑΣ
(Ειδική διαδικασία Περιουσιακών διαφορών)
ΣΥΓΚΡΟΤΗΘΗΚΕ από τον Ειρηνοδίκη Σάββα Σκαμάγκη.
ΣΥΝΕΔΡΙΑΣΕ δημόσια στο ακροατήριό του την 15η Οκτωβρίου 2021, με τη σύμπραξη της Γραμματέως Λουκίας Καούρη, για να δικάσει την υπόθεση μεταξύ:
ΤΟΥ ΑΝΑΚΟΠΤΟΝΤΟΣ – ΚΑΘΌΥ Η ΠΡΟΣΘΕΤΗ ΠΑΡΕΜΒΑΣΗ: ………, ο οποίος παρέστη διά του πληρεξούσιου δικηγόρου του Θωμά Καλοκύρη (Δ.Σ. Θεσσαλονίκης, Α.Μ.11982).
ΤΗΣ ΚΑΘ’ΗΣ Η ΑΝΑΚΟΠΗ – ΥΠΕΡ’ ΗΣ Η ΠΡΟΣΘΕΤΗ ΠΑΡΕΜΒΑΣΗ: Εταιρείας διαχείρισης απαιτήσεων κατά το Ν. 4354/2015, με την επωνυμία “….”
ΤΗΣ ΠΡΟΣΘΕΤΩΣ ΠΑΡΕΜΒΑΙΝΟΥΣΑΣ: Ανώνυμης εταιρείας με την επωνυμία “….”
Ο ανακόπτων ζητά να γίνει δεκτή η από 9-6-2021 ανακοπή του, που κατατέθηκε στο Δικαστήριο αυτό με αριθ. καταθ. 177/9-6-2021 και προσδιορίστηκε η συζήτηση για τη δικάσιμο της 3ης-9-2021, οπότε και αναβλήθηκε για τη δικάσιμο που αναφέρεται στην αρχή της παρούσας. Η προσθέτως παρεμβαίνουσα με την από 26.8.2021 (αριθ.εκθ.καταθ. 195/26-8-2021) πρόσθετη παρέμβασή της ζήτησε όσα αναφέρονται σε αυτήν. Η συζήτηση έγινε όπως αναφέρεται στα Πρακτικά Δημόσιας Συνεδρίασης.
ΑΦΟΥ ΜΕΛΕΤΗΣΕ ΤΗ ΔΙΚΟΓΡΑΦΙΑ
ΣΚΕΦΘΗΚΕ ΣΥΜΦΩΝΑ ΜΕ ΤΟ ΝΟΜΟ
Κατά το άρθρο 630Α ΚΠολΔ, η διαταγή πληρωμής επιδίδεται σε εκείνον κατά του οποίου στρέφεται μέσα σε προθεσμία δύο μηνών από την έκδοσή της. Αν η επίδοση δεν γίνει μέσα στην προθεσμία των δύο μηνών, η διαταγή πληρωμής παύει να ισχύει. Η διάταξη αυτή καθιστά υποχρεωτική την επίδοση της διαταγής πληρωμής στον καθού και θεσπίζει ανώτατο χρονικό όριο για τη διενέργειά της. Η τασσόμενη προθεσμία είναι δύο μηνών από την ημερομηνία εκδόσεως της διαταγής. Αν η διαταγή δεν επιδοθεί (εγκύρως) στον καθ’ ου μέσα στη δίμηνη προθεσμία, αποβάλλει αυτοδικαίως την ισχύ της. Έτσι, η διαταγή δεν παράγει πλέον καμία έννομη ενέργεια, αλλά και τα αποτελέσματα που τυχόν επήλθαν ανατρέπονται αναδρομικά (ΑΠ 948/2007 Νόμος, ΕφΑιγ 97/2021 Νόμος, Κεραμέα- Κονδύλη-Νίκα/Ποδηματά, ΕρμΚΠολΔ, άρθρ. 631, αριθμ. 2 και 3, Αρβανιτάκη, Η Διαταγή Πληρωμής κατά τον ΚΠολΔ κεφάλαιο IX). Ενόψει της ρύθμισης αυτής του άρθρου 630Α ΚΠολΔ, η άσκηση της εκ του άρθρου 632 ΚΠολΔ ανακοπής με λόγο τη μη επίδοση της διαταγής εντός διμήνου, δεν πρέπει να αποκλείεται, ιδίως σε περιπτώσεις αμφισβητήσεων ως προς την αυτοδίκαιη παύση της ισχύος της. Η θέσπιση της διατάξεως αυτής, με βάση την οποία η κατά τα άρθρα 631 και 904 παρ. 2 στοιχ. ε’ του ΚΠολΔ εκτελεστότητα της διαταγής πληρωμής αίρεται στην περίπτωση της μη επίδοσής της στον οφειλέτη μέσα σε δυο μήνες από την έκδοσή της, αφορά μόνο το συμφέρον του καθ’ ού η διαταγή πληρωμής και οφείλεται στη μέριμνα να λαμβάνει αυτός έγκαιρα γνώση της διαταγής και να έχει έτσι τη δυνατότητα άμυνας εναντίον της, ώστε να μη παραμένει η διαταγή πληρωμής ανεπίδοτη για αόριστο χρόνο στα χέρια του δανειστή και εντεύθεν σε εκκρεμότητα επ’ αόριστο χρόνο η σχετική απαίτηση του δανειστή κατά του οφειλέτη, με κίνδυνο να μπορεί ο δανειστής κάποτε να την αξιοποιεί αθέμιτα εις βάρος της αξιοπιστίας και φερεγγυότητας του καθ’ ου στις συναλλαγές.
Τέλος, επί ανακοπής κατά διαταγής πληρωμής, το δικαστήριο πρέπει να αποφανθεί επί όλων των λόγων της ανακοπής, όταν πρόκειται να την απορρίψει, διαφορετικά υποπίπτει στην πλημμέλεια ότι άφησε αίτημα αδίκαστο. Όταν όμως διαπιστώνει ότι ένας από τους επικαλούμενους λόγους ανακοπής είναι νόμω και ουσία βάσιμος και οδηγεί στην ακύρωση της διαταγής πληρωμής, το δικαστήριο δεν δεσμεύεται να ακολουθήσει τη σειρά που εκτίθεται στο δικόγραφο, κατ’ εφαρμογή της αρχής της διάθεσης (άρθρο 106 του ΚΠολΔ), και δεν υποχρεούται να αποφανθεί επί των άλλων λόγων της ανακοπής. Τούτο, απορρέει από την αρχή της οικονομίας της δικαστικής ενέργειας και από το ότι ικανοποιείται πλήρως το έννομο συμφέρον του ανακόπτοντος (ΕφΘεσ 2292/2006 ΧρΙδ 2007.156, ΕφΠειρ 526/2003 Νόμος, ΕφΑΘ 5824/2001 ΕλΔνη 2002.189, ΜΠρΤρικ 38/2017 Νόμος, ΜΠρΚαβ 10/2017 Νόμος).
Ο ανακόπτων με την κρινόμενη ανακοπή του ζητά, α) την ακύρωση της υπ’ αριθμ. 9/2021 Διαταγής Πληρωμής της Ειρηνοδίκη Δράμας, με την οποία υποχρεώθηκε να καταβάλλει στην καθ’ ης η ανακοπή το ποσό των 19.975,85 ευρώ, πλέον τόκων και δικαστικών εξόδων, β) την ακύρωση της από 11-5-2021 επιταγής προς πληρωμή που συντάχθηκε κάτω από το αντίγραφο του πρώτου απογράφου εκτελεστού της παραπάνω Διαταγής Πληρωμής, συνολικού ύψους 21.034,07 ευρώ, βάσει της οποίας επισπεύδεται σε βάρος του αναγκαστική εκτέλεση και γ) την καταδίκη της καθ’ ης η ανακοπή στα δικαστικά του έξοδα. Πρόκειται για επιτρεπτή κατ’ άρθρ. 218 παρ.1, 591 ΚΠολΔ σώρευση στο ίδιο δικόγραφο, ανακοπής κατά της διαταγής πληρωμής (άρθρο 632ΚΠολΔ) και ανακοπής κατά της επιταγής προς εκτέλεση (άρθρο 933 ΚΠολΔ), σύμφωνα με τα οριζόμενα στο άρθρο 632 παρ. 6 ΚΠολΔ, καθόσον και οι δύο ανακοπές υπάγονται στην αρμοδιότητα αυτού του δικαστηρίου (αφού κατ’ άρθρο 933 παρ.1 ΚΠολΔ η ανακοπή εισάγεται στο Ειρηνοδικείο αν ο εκτελεστός τίτλος έχει εκδοθεί από το δικαστήριο αυτό όπως εν προκειμένω, απορριπτομένων των αντίθετων ισχυρισμών της καθ’ης η ανακοπή) δικάζονται κατά την ίδια διαδικασία (βλ. άρθρα 632 παρ.2 και 937 παρ.3 ΚΠολΔ), ενώ η σύγχρονη εκδίκασή τους δεν προκαλεί σύγχυση. Η ανακοπή ασκήθηκε παραδεκτά [βλ. την από 8-6-2021 έγγραφη ενημέρωση εκ μέρους της ανακόπτουσας, για την δυνατότητα επίλυσης της παρούσας διαφοράς με διαμεσολάβηση, σύμφωνα με το άρθρο 3 παρ.2 Ν.4640/2019 ΦΕΚ Α’ 190/30-11-2019 που προσκομίστηκε κατ’ άρθρο 227 ΚΠολΔ (βλ. Γιαννόπουλο, Διαμεσολάβηση και Πολιτική Δίκη,σελ.208), κατόπιν τηλεφωνικής κλήσης της γραμματέως του δικαστηρίου] νόμιμα και εμπρόθεσμα, καθόσον το δικόγραφο κατατέθηκε στις 9-6-2020 και επιδόθηκε στην καθ’ ης η ανακοπή στις 10-6-2020 (βλ. την υπ’ αρ. 11703Δ’/10-6-2020 έκθεση επίδοσης της δικαστικής επιμελήτριας του Πρωτοδικείου Αθηνών Γιαννούλας Βιέννα ως και την από 20-5-2021 επισημείωση στο αντίγραφο της Διαταγής Πληρωμής του δικαστικού επιμελητή του Πρωτοδικείου Καβάλας Κωνσταντίνου Γανίτη. Περαιτέρω από τα παραπάνω συνάγεται ότι εμπρόθεσμα κατ’ άρθρ. 934 παρ. Ια’ ΚΠολΔ ασκήθηκε η ανακοπή κατά της εκτέλεσης με την οποία προσβάλλεται η επιταγή προς πληρωμή. Πρέπει επομένως να ερευνηθεί στη συνέχεια . Ακόμη , η ανώνυμη εταιρία Παροχής Υπηρεσιών Διαχείρισης Απαιτήσεων με την επωνυμία «…….» με το υπ’ αρ. 195/26-8-21 δικόγραφο που κατέθεσε στη γραμματεία του Δικαστηρίου άσκησε αυτοτελή πρόσθετη παρέμβαση στη δίκη ως μη δικαιούχος διάδικος κατά το άρθρο 2 παρ. 4 ν. 4354/2015 υπέρ της καθ’ης η ανακοπή, καθώς έχει ανατεθεί σ’ αυτήν, η διαχείριση απαιτήσεων από μη εξυπηρετούμενα δάνεια, της αλλοδαπής εταιρείας με την επωνυμία «…….», η οποία κατέστη ειδικός διάδοχός της ανώνυμης τραπεζικής εταιρείας με την επωνυμία «…….» κατόπιν μεταβίβασης σε αυτήν από την τελευταία δυνάμει της από 16.3.2021 σύμβασης πώλησης και μεταβίβασης απαιτήσεων, μεταξύ των οποίων και της επίδικης, σύμφωνα με τις διατάξεις του άρθρου 10 του ν. 3156/2003, των άρθρων 455 επ. Α.Κ., νομίμως δημοσιευμένης σε περίληψη με αριθμ. πρωτ. 52,62/17.3.2021 στον τόμο 12 και α/α 52 στα τηρούμενα στο Ενεχυροφυλακείο Αθηνών βιβλία του ν. 2844/2000, η οποία είχε καταστεί ειδικός διάδοχός της αλλοδαπής εταιρείας με την επωνυμία «……», κατόπιν επανεκχώρησης σε αυτήν από την τελευταία δυνάμει της από 10.3.2021 σύμβασης επαναμεταβίβασης απαιτήσεων, μεταξύ των οποίων και της επίδικης, νομίμως δημοσιευμένης σε περίληψη με αριθμ. πρωτ. 54/10.3.2021 στον τόμο 12 και α/α 44 στα τηρούμενα στο Ενεχυροφυλακείο Αθηνών βιβλία του ν. 2844/2000. Βάσει των ανωτέρω, ζήτησε να απορριφθεί η κρινόμενη ανακοπή. Εν προκειμένω, η εν λόγω αυτοτελή πρόσθετη παρέμβαση που ασκήθηκε παραδεκτά κατ’ άρθρο 2 παρ. 4 ν. 4354/2015, πρέπει να συνεκδικασθεί με την υπό κρίση αίτηση, διότι υπάγονται στην ίδια διαδικασία και διευκολύνεται η διεξαγωγή της δίκης κατ’ άρθρο 246 ΚΠολΔ από το παρόν αρμόδιο καθ’ ύλη και κατά τόπο Δικαστήριο, λόγω της προδήλου με την κρινόμενη αίτηση συνάφειας (άρθρο 31 παρ. 1 ΚΠολΔ). Τυγχάνει ορισμένη και νόμιμη, στηριζόμενη στις διατάξεις των άρθρων 80, 83 ΚΠολΔ, γι’ αυτό θα εξεταστεί και ως προς την ουσιαστική της βασιμότητα.
Με τον έβδομο λόγο της ανακοπής του ο ανακόπτων ζητά να ακυρωθεί η προσβαλλόμενη διαταγή πληρωμής και η από 11-5-2021 επιταγή προς πληρωμή ισχυριζόμενος ότι η επίδικη διαταγή πληρωμής έχει παύσει να ισχύει, καθόσον μολονότι εκδόθηκε στις 5-3-2021, ακριβές αντίγραφο από το πρώτο εκτελεστό απόγραφο της παραπάνω διαταγής πληρωμής επιδόθηκε το πρώτον στον ανακόπτοντα στις 26-5-2021, ήτοι μετά την οριζόμενη στο άρθρο 630Α ΚΠολΔ προθεσμία των δύο μηνών από την έκδοσή της. Ο ανωτέρω λόγος είναι ορισμένος και νόμιμος και θα εξεταστεί ως προς την ουσιαστική του βασιμότητα. Από όλα τα έγγραφα που οι διάδικοι προσκομίζουν, μερικά από τα οποία αναφέρονται παρακάτω, χωρίς ωστόσο να παραληφθεί κανένα για την ουσιαστική εκτίμηση της διαφοράς, αποδείχθηκαν τα ακόλουθα: Κατόπιν της από 26-2- 2021 αίτησης της καθ’ ης, εκδόθηκε, στις 5-3-2021, κατά του ανακόπτοντος η με αριθμό 9/2021 διαταγή πληρωμής της Ειρηνοδίκη του παρόντος Δικαστηρίου, δυνάμει της οποίας ο ανακόπτων υποχρεώθηκε να καταβάλει στην καθ’ ης το ποσό των 19.975,85 ευρώ, με το νόμιμο τόκο από τις 22-1-2020 , πλέον ποσού 660 ευρώ για την επιδικασθείσα δικαστική δαπάνη. Αποδείχθηκε περαιτέρω, ότι η καθ’ ης επέδωσε το πρώτον στον ανακόπτοντα ακριβές αντίγραφο από το πρώτο εκτελεστό απόγραφο της παραπάνω διαταγής πληρωμής, με την κάτωθι αυτής από 11-5-2021 επιταγή, στις 26-5-2021 (βλ. την υπ’ αριθ. 4156Γ/26-5- 2021 έκθεση επίδοσης της δικαστικής επιμελήτριας του Πρωτοδικείου Καβάλας Γάκη Κωνσταντίνου). Η προαναφερθείσα, ωστόσο, επίδοση είναι, σύμφωνα με τις προηγηθείσες νομικές σκέψεις, εκπρόθεσμη, διότι έλαβε χώρα μετά την παρέλευση της δίμηνης προθεσμίας από την έκδοση της διαταγής πληρωμής, εξαιτίας δε της εν λόγω εκπρόθεσμης επίδοσής της, η διαταγή πληρωμής απέβαλε, σύμφωνα με όσα εκτίθενται στη μείζονα σκέψη, αυτοδικαίως την ισχύ της όπως ρητά ορίζεται στο ίδιο άρθρο 630Α ΚΠολΔ και θεωρείται πλέον ανύπαρκτη, χωρίς η μεταγενέστερη (εκπρόθεσμη) επίδοση της να επηρεάζει τη συνέπεια αυτή. Η καθ’ ης συνομολογεί ότι δεν επέδωσε την προκειμένη διαταγή πληρωμής εντός της προθεσμίας των δύο μηνών από την έκδοσή της, πλην όμως υποστηρίζει ότι η εν λόγω δικονομική προθεσμία είχε ανασταλεί δυνάμει του άρθρου 25 ν.4792/2021 και του άρθρου 83 ν.4790/2021 (Διατάξεις για την επαναλειτουργία των πολιτικών δικαστηρίων και της διαδικασίας της αναγκαστικής εκτέλεσης) όπου ορίζεται ότι: «Το χρονικό διάστημα από τις 7.11.2020 έως και την ημερομηνία λήξης της επιβολής του μέτρου της προσωρινής αναστολής της λειτουργίας των δικαστηρίων και των εισαγγελιών της χώρας, δυνάμει της κοινής υπουργικής απόφασης του άρθρου 11 της από 11.3.2020 Πράξης Νομοθετικού Περιεχομένου (Α’ 55), η οποία κυρώθηκε με το άρθρο 2 του ν. 4682/2020 (Α’ 76), δεν υπολογίζεται στις νόμιμες και δικαστικές προθεσμίες για τη διενέργεια διαδικαστικών και εξώδικων πράξεων, καθώς και άλλων ενεργειών ενώπιον των δικαστηρίων, συμβολαιογράφων ως υπαλλήλων του πλειστηριασμού, υποθηκοφυλακείων, κτηματολογικών γραφείων και άλλων τρίτων προσώπων, καθώς και στις προθεσμίες παραγραφής των συναφών αξιώσεων. Μετά τη λήξη του χρονικού διαστήματος του πρώτου εδαφίου, οι προθεσμίες αυτές τρέχουν για όσο χρονικό διάστημα υπολείπεται για να συμπληρωθεί η αντίστοιχη προβλεπόμενη από τον νόμο προθεσμία. Οι προθεσμίες που ανεστάλησαν κατά τα προηγούμενα εδάφια, δεν συμπληρώνονται, εάν δεν παρέλθουν επιπλέον δέκα (10) ημέρες από την προβλεπόμενη λήξη τους». Με την ανωτέρω διάταξη, είχαν ανασταλεί μόνο δικονομικές προθεσμίες που αφορούσαν την αναγκαστική εκτέλεση απαιτήσεων, η επίδοση όμως διαταγής πληρωμής χωρίς επισυναπτόμενη επιταγή προς πληρωμή δεν είναι πράξη εκτέλεσης (ούτε είναι βέβαια υποχρεωτική από το νόμο η συγκοινοποίηση της επιταγής προς πληρωμή με τη διαταγή πληρωμής) και συνεπώς κατά το άρθρο 630Α ΚΠολΔ έπρεπε να πραγματοποιηθεί εντός διμήνου από την έκδοσή της, ώστε η επίδικη διαταγή πληρωμής να μην αποβάλλει την ισχύ της. Επομένως βασίμως παραπονείται ο ανακόπτων με τον έβδομο λόγο της ανακοπής του ο οποίος πρέπει να γίνει δεκτός ως ουσία βάσιμος και από ουσιαστική άποψη, παρελκούσας της εξέτασης των λοιπών λόγων αυτής. Συνακόλουθα πρέπει να ακυρωθεί η με αριθμό 9/2021 διαταγή πληρωμής της Ειρηνοδίκη Δράμας, καθώς και η από 11-5-2021, συγκοινοποιούμενη με τη Διαταγή Πληρωμής, επιταγή προς πληρωμή που έχει συνταχθεί κάτω από το αντίγραφο του απογράφου της άνω διαταγής πληρωμής ελλείψει έγκυρου εκτελεστού τίτλου. Ακόμη, αφού η ανακοπή έγινε δεκτή ως κατ’ ουσίαν βάσιμη, πρέπει να απορριφθεί η ασκηθείσα Πρόσθετη Παρέμβαση. Τέλος, η καθ’ης η ανακοπή και η προσθέτως παρεμβαίνουσα πρέπει να καταδικαστούν κατά ίσα μέρη στην καταβολή των δικαστικών εξόδων του ανακόπτοντος, λόγω της ήττας τους στην παρούσα δίκη (αρ, 176 ΚΠολΔ), όπως ειδικότερα ορίζεται στο διατακτικό.
ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΛΟΓΟΥΣ ΑΥΤΟΥΣ
ΣΥΝΕΚΔΙΚΑΖΕΙ την ανακοπή και την πρόσθετη παρέμβαση κατ’ αντιμωλία των διαδίκων.
ΔΕΧΕΤΑΙ την ανακοπή.
ΑΚΥΡΩΝΕΙ την με αριθ. 9/2019 Διαταγή Πληρωμής της Ειρηνοδίκη Δράμας, καθώς και την από 11-5-2021, συγκοινοποιούμενη με τη Διαταγή Πληρωμής, επιταγή προς πληρωμή, που έχει συνταχθεί κάτω από το αντίγραφο του απογράφου της άνω διαταγής πληρωμής.
ΑΠΟΡΡΙΠΤΕΙ την Πρόσθετη Παρέμβαση.
ΕΠΙΒΑΛΛΕΙ σε βάρος της καθ’ ης η ανακοπή και της αυτοτελώς προσθέτως παρεμβαίνουσας, οι οποίες ενέχονται κατά ίσα μέρη, τα δικαστικά έξοδα του ανακόπτοντος, τα οποία ορίζει στο ποσό των πεντακοσίων (500,00) ευρώ.
Θωμάς Στεφ. Καλοκύρης
Δικηγόρος ΜΔΕ
Υπ. Διδάκτωρ Νομικής ΑΠΘ
Greek 
English 
French 
Chinese 
German