«Φτάνω στη στροφή. Ήταν πάντοτε τόσο απλό να αλλάξεις; Αδυνατώ να το πιστέψω. Δεν μπορεί να ’ναι τόσο απλό! Ο δρόμος αρχίζει να χωρίζει: στροφή αριστερά – στροφή δεξιά – μπροστά αδιέξοδος. Ήρθε η στιγμή. Θεσσαλονίκη ξύπνα! Πόλη μου, δική μου πόλη, ξύπνα! Είσαι η μόνη μου ελπίδα! Ξύπνα και ξύπνα με! Δεν ακούς το εγερτήριο;
Αρχίζει να ξημερώνει. Η πόλη αρχίζει να ξυπνάει. Κοιτάζω για άλλη μια φορά –τελευταία– το ελεύθερο τοπίο. Στρίβω αριστερά. Αύριο ίσως. Ίσως αύριο τα καταφέρω.
Αύριο, ίσως, στρίψω δεξιά».
Το «Ονείρων Άθυρμα» αποτελεί μια συλλογή διηγημάτων και ποιημάτων, καθένα με τη δική του ιδιαίτερη φωνή, που όλα μαζί συνθέτουν ούτε λίγο ούτε πολύ μια ασήμαντη, αιώνια κραυγή της εφήμερης, σπουδαίας μας ύπαρξης. Απ’ την χαμένη Ατλαντίδα και την αρχαία Ρώμη έως το μαγευτικό Ρέθυμνο και τη σύγχρονη Θεσσαλονίκη αυτός, που αγωνιά για ζωή, για έρωτα, για ελευθερία, για δικαιοσύνη, για έναν καλύτερο εαυτό και για έναν καλύτερο κόσμο, πάντα θα ζει, θα ερωτεύεται, θα ελπίζει, θα αγωνίζεται, θα διεκδικεί, θα ονειρεύεται, κυρίως αυτό· θα ονειρεύεται και θα αφηγείται.
«Ονείρων Άθυρμα» οι λέξεις και χαμένων ιστοριών. Όχι αύριο. Σήμερα πρέπει. Άθυρμα ονείρων κι η ζωή μας και εφήμερων στιγμών.
Αύριο όχι. Παίξε σήμερα.