Ακολουθεί η από 19 Δεκεμβρίου 2019 και υπ’ αριθ. 354/2019 Απόφαση του Ειρηνοδικείου Βέροιας, επί υποθέσεως που χειρίστηκε επιτυχώς το γραφείο μας, η οποία όρισε μηδενικές καταβολές στην αιτούσα και εξαίρεσε την πρώτη κατοικία της από την εκποίηση με την καταβολή του 80% της αντικεμενικής αξίας.
Συγκεκριμένα, όρισε μηδενικές καταβολές, έναντι οφειλών 64.518,09 ευρώ, κρίνοντας ότι η υποχρέωση καταβολής μηνιαίων δόσεων θα οδηγούσε σε εξαθλίωση της οικογένειας της, γεγονός το οποίο θα παραβίαζε τη γενική αρχή του δικαίου κατά την οποία κανείς δεν υποχρεούται στα αδύνατα.
Παράλληλα η αιτούσα θα καταβάλει το 80% της αντικειμενικής αξίας του ακινήτου, που ανέρχεται στο ποσό των 24.205,14 ευρώ, δηλαδή 19.364,11 ευρώ.
Συνεπώς, το συνολικό «κούρεμα» ανήλθε στο ποσό των 45.000 ευρώ περίπου καταλαμβάνοντας το 70% των οφειλών.
Ακολουθεί το κείμενο της Απόφασης (επεξεργασμένη μόνο ως προς τη διαγραφή των ονομάτων των διαδίκων)
ΑΡΙΘΜΟΣ 354/2019
ΤΟ ΕΙΡΗΝΟΔΙΚΕΙΟ ΒΕΡΟΙΑΣ
ΣΥΓΚΡΟΤΗΘΗΚΕ από την Ειρηνοδίκη Κορνηλία Χατζηπαναγιώτου, που ορίσθηκε με Πράξη της διευθύνουσας το Πρωτοδικείο Βέροιας, με τη σύμπραξη και της Γραμματέως Σουλτάνας Χρυσοπούλου
ΣΥΝΕΔΡΙΑΣΕ δημόσια στο ακροατήριό του στην Βέροια, στις 18 Φεβρουάριου 2019, για να δικάσει την υπόθεση μεταξύ:
ΑΙΤΟΥΣΑ – ΚΑΛΟΥΣΑ: ……………….. η οποία εκπροσωπήθηκε στο Δικαστήριο από τον πληρεξούσιο δικηγόρο της 托马斯·卡洛基里斯 (AM ΔΣ Θεσσαλονίκης 11982).
ΚΑΘ’ ΩΝ Η ΑΙΤΗΣΗ – ΚΛΗΣΗ: 1. Η ανώνυμη τραπεζική εταιρία με την επωνυμία «Τράπεζα Πειραιώς ΑΕ», που εδρεύει στην Αθήνα (Αμερικής 4), εκπροσωπείται νόμιμα και στο Δικαστήριο εκπροσωπήθηκε από τον πληρεξούσιο δικηγόρο της ………., 2. Η ανώνυμη τραπεζική εταιρία με την επωνυμία «Αγροτική Τράπεζα της Ελλάδος ΑΕ», η οποία τελεί υπό ειδική εκκαθάριση, εδρεύει στην Αθήνα (Πανεπιστημίου 25), εκπροσωπείται νόμιμα και στο Δικαστήριο δεν εμφανίσθηκε ούτε εκπροσωπήθηκε από κανέναν και 3. Το Ελληνικό Δημόσιο, που εκπροσωπείται νόμιμα από τον Υπουργό Οικονομικών και στο Δικαστήριο εκπροσωπήθηκε από τη Δικαστική Αντιπρόσωπο του ΝΣΚ ………..
ΑΝΤΙΚΕΙΜΕΝΟ ΥΠΟΘΕΣΗΣ. Η από 15-11-2018 και με αρ. κατ. 250/ΕΚΟΥΣ/15-11-18 κλήση που επαναφέρει την από 27-10-14 με αρ. κατ. 446/ΕΚΟΥΣ/29-10-14 αίτηση ρύθμισης οφειλών, εκούσιας δικαιοδοσίας, για τη συζήτηση της οποίας ορίστηκε η δικάσιμος που αναφέρεται στην αρχή της παρούσης.
Κατά τη συζήτηση της υποθέσεως, η οποία εκφωνήθηκε στη σειρά της από το πινάκιο, οι διάδικοι παραστάθηκαν όπως ανωτέρω αναφέρεται και οι πληρεξούσιοι δικηγόροι τους ανέπτυξαν προφορικά τους ισχυρισμούς τους και ζήτησαν να γίνουν δεκτά όσα αναφέρονται στα πρακτικά και στις έγγραφες προτάσεις τους.
ΜΕΛΕΤΗΣΕ ΤΗΝ ΔΙΚΟΓΡΑΦΙΑ ΣΚΕΦΘΗΚΕ ΚΑΤΑ ΤΟ ΝΟΜΟ
[…] Με την υπό κρίση αίτηση, όπως παραδεκτά συμπληρώθηκε και διορθώθηκε, η αιτούσα επικαλούμενη έλλειψη πτωχευτικής ικανότητας, μόνιμη αδυναμία πληρωμής των ληξιπρόθεσμων οφειλών της προς τις πιστώτριές της και εκθέτοντας την οικογενειακή και περιουσιακή της κατάσταση, ζητά με βάση τις διατάξεις του Ν. 3869/2010 “Ρύθμιση των οφειλών υπερχρεωμένων φυσικών προσώπων και άλλες διατάξεις”, ί) να επικυρωθεί το σχέδιο διευθέτησης ως προτείνεται ή να τροποποιηθεί με τη συγκατάθεση των πιστωτριών, ϋ) επικουρικά σε περίπτωση μη επίτευξης συμβιβασμού να ρυθμισθούν οι οφειλές της, κατά τα ειδικότερα διαλαμβανόμενα στην αίτησή της, Hi) να αναγνωρισθεί ότι με την τήρηση της ρύθμισης θα απαλλαγεί από τα χρέη της και ίν) να εξαιρεθεί από την εκποίηση το ακίνητο που αποτελεί την κύρια κατοικία της.
Η αίτηση με το παραπάνω περιεχόμενο και αίτημα, αρμοδίως καθ’ ύλην και κατά τόπο εισάγεται να δικασθεί από το Δικαστήριο τούτο, (περίοδος 1这, όρθ.3 Ν. του 3869/2010), κατά την εκούσια δικαιοδοσία (όρθ.1 περ.β του ΚΠολΔ σε συνδ. με περίοδο 2这, άρθ. 3 του Ν.3869/2010 και αρθ. 739 επ. του ΚΠολΔ). Περαιτέρω είναι νόμιμη, ερειδόμενη στις διατάξεις των όρθ.1 επ., 4, 5, 8 και 9 του Ν. 3869/2010, όπως ισχύουν μετά την τροποποίησή τους με τον Ν. 4161/2013, δεδομένου ότι η υπό κρίση αίτηση κατατέθηκε στις 29-10-14 και τον ν. 4549/18, οι διατάξεις του οποίου καταλαμβάνουν και τις εκκρεμείς αιτήσεις (αρθ. 68).
[…]Ενόψει δε του ότι δεν επιτεύχθηκε δικαστικός συμβιβασμός μεταξύ της αιτούσας και των πιστωτριών της, κατά την ορισθείσα ημερομηνία επικύρωσης, πρέπει να ερευνηθεί περαιτέρω ως προς την ουσιαστική της βασιμότητα μετά την καταβολή και των νομίμων τελών συζήτησης.
Η παριστάμενη καθ’ ης πιστώτρια τράπεζα δια δηλώσεως του πληρεξούσιου δικηγόρου της στο ακροατήριο κατά την συζήτηση, οι οποίες καταχωρήθηκαν στα ταυτάριθμα της παρούσης πρακτικά και εξειδικεύθηκαν στις έγγραφες προτάσεις τους, που κατατέθηκαν κατά την συζήτηση, αρνήθηκε την αίτηση και ζήτησε την απόρριψη της. Περαιτέρω, ισχυρίσθηκε ότι η αιτούσα δολίως περιήλθε σε αδυναμία πληρωμής των οφειλών της, διότι ανέλαβε δάνεια γνωρίζοντας ότι δεν θα μπορέσει να ανταποκριθεί στις εξ αυτών υποχρεώσεις. Ο ανωτέρω ισχυρισμός συνιστά νόμιμη εκ του άρθρου 1 παρ. 1 του Ν. 3869/2010 ένσταση της δόλιας περιέλευσης σε κατάσταση μόνιμης αδυναμίας πληρωμής ληξιπρόθεσμων χρηματικών οφειλών και θα πρέπει να εξετασθεί περαιτέρω κατ’ ουσίαν. Επιπλέον , ισχυρίσθηκε ότι η αιτούσα παραβίασε το καθήκον ειλικρινούς δηλώσεως ως προς την οικονομική της κατάσταση, καθώς το αναφερόμενο στην αίτηση εισόδημα της υπολείπεται του κόστους διαβίωσής της, γεγονός το οποίο, κατά τους ισχυρισμούς της συνεπάγεται απόκρυψη εισοδημάτων σε συνδυασμό με το ότι δεν αναφέρει και ποιος είναι ο λόγος που δεν εργάζεται. Ο ισχυρισμός αυτός είναι νόμιμος (άρθρ. 10 παρ. 1 Ν. 3869/2010) και θα εξεταστεί περαιτέρω κατ’ ουσίαν. Τέλος , πρότεινε τον ισχυρισμό ότι η αιτούσα καταχρηστικώς ασκεί το δικαίωμά της να υπαχθεί στις ρυθμίσεις του Ν.3869/2010, καθώς έλαβε δάνεια από τις καθ’ ων και με την αίτηση της επιδιώκει κατ’ ουσίαν την διαγραφή των οφειλών τής. Όμως οι ισχυρισμοί αυτοί -και αληθείς υποτιθέμενοι -δεν συνιστούν την κατ’ άρθρο 281 του ΑΚ ένσταση και κρίνονται απορριπτέοι, διότι η επιλογή της αιτούσας να υπαχθεί στις ρυθμίσεις του νόμου, συνιστά νόμιμο δικαίωμά της σε ένα σύγχρονο κρότος δικαίου που επιτάσσει τον οικονομικό και κοινωνικό απεγκλωβισμό της προκειμένου να ενταχθεί στην κοινωνική και οικονομική δραστηριότητα με γνώμονα το γενικότερο συμφέρον (Αθ.Κρητικός Ρύθμιση των οφειλών υπερχρεωμένων φυσικών προσώπων και άλλες διατάξεις -Εκδ. 2010, Εισαγ. Παρατ.) και από μόνη αυτή την επιλογή δεν θεμελιώνεται κστσχρηοτικότητα. Το δε σχέδιο διευθέτησης της, καθορίζεται κατά την ελεύθερη κρίση του οφειλέτη και συνιστά πρόταση προς τους πιστωτές, ενώ δεν δεσμεύει το Δικαστήριο, που θα εκτιμήσει ελεύθερα την πρόταση αυτή με βάση τα σχετικά στοιχεία, τα διδάγματα της κοινής πείρας και τις συνθήκες και τις ανάγκες διαβίωσης της αιτούσας, και σε περίπτωση που κρίνει αυτό μη εύλογο και αποδεκτό, επεμβαίνει και διαμορφώνει αυτό αποκλίνοντας από τα αιτηθέντα (βλ. I. Βενιέρης, Εφαρμογή του Ν 3869/2010 για τα υπερχρεωμένα φυσικά πρόσωπα, έκδοση 2η, σελ. 179). Τέλος, αδυναμία συνιστά όχι απαραίτητα κάποιο έκτακτο γεγονός, αλλά και άλλοι παράγοντες, όπως αστοχία σχετικά με τις οικονομικές δυνατότητες του δανειολήπτη, ατυχείς προγραμματισμοί, επιθετικές πρακτικές προώθησης των πιστώσεων, εισοδηματική στενότητα, υψηλά επιτόκια). Το Ελληνικό Δημόσιο που παραστάθηκε με την ιδιότητα του εγγυητή αρνήθηκε την αίτηση και ζήτησε την απόρριψη της, επισημαίνοντας ότι οι δόσεις οι οποίες έχουν καταπέσει και έχουν βεβαιωθεί, δεν περιλαμβάνονται στην υπό κρίση αίτηση και για το λόγο αυτό εξαιρούνται της όποιας ρύθμισης διαταχθεί με απόφαση του δικαστηρίου.
Από την ένορκη κατάθεση του μάρτυρα που εξετάσθηκε στο ακροατήριο του Δικαστηρίου τούτου, η οποία περιέχεται στα ταυτάριθμα με την παρούσα πρακτικά, από τα έγγραφα που προσκομίσθηκαν, χρήσιμα και για τη συναγωγή δικαστικών τεκμηρίων, από τις ομολογίες που συνάγονται από το σύνολο των ισχυρισμών των μερών και από όσα είναι τοις πάσι γνωστά, αποδείχθηκαν τα παρακάτω ουσιώδη πραγματικά περιστατικά : Η αιτούσα γεννηθείσα το ….., είναι έγγαμη και μητέρα δυο ανήλικων τέκνων. Περαιτέρω , η αιτούσα απασχολείται προσωρινά στον ………… δυνάμει οκτάμηνου προγράμματος του ΟΑΕΔ με εισόδημα 480 ευρώ περίπου μηνιαίως, ενώ διανύει μεγάλα χρονικά διαστήματα ανεργίας, ο δε σύζυγος της εργάζεται εποχιακά στα εκκοκιστήρια βάμβακος ή σε αγροτικούς συνεταιρισμούς , ενώ σήμερα είναι άνεργος και εισπράττει προσωρινά 390 ευρώ μηνιαίως ως επίδομα ανεργίας. Κατοικεί με την οικογένεια της στο Μακροχώρι Ημαθίας σε ακίνητο ιδιοκτησίας της. Το συνολικό οικογενειακό δηλωθέν εισόδημα της ήταν για το φορολογικό έτος 2017 8.387,93 ευρώ (6792,18 ευρώ μισθωτή εργασία+1595,75 ευρώ επίδομα ανεργίας) για το σύζυγο της και μηδενικό για την ίδια, για το φορολογικό έτος 2016 6.346,88 ευρώ (5914,88 ευρώ μισθωτή εργασία+432 ευρώ επίδομα ανεργίας) για το σύζυγο της και μηδενικό για την ίδια, για το φορολογικό έτος 2015 3.352,44 ευρώ- (1.356,37 ευρώ μισθωτή εργασία+1996,07 ευρώ επίδομα ανεργίας) για το σύζυγο της και μηδενικό για την ίδια , για το φορολογικό εργασία+2142,72 ευρώ επίδομα ανεργίας) για το σύζυγο της και 407,75 ευρώ για την ίδια, για το οικονομικό έτος 2013 7.184,63 ευρώ (4655,61 ευρώ μισθωτή εργασία+2529,02 ευρώ επίδομα ανεργίας) για το σύζυγο της και 2.518,73 ευρώ για την ίδια, για το οικονομικό έτος 2012 4.738,52 ευρώ (4051,87 ευρώ μισθωτή εργασία+686,65 ευρώ επίδομα ανεργίας) για το σύζυγο της και μηδενικό για την ίδια και για το οικονομικό έτος 2012 5.608,30 ευρώ (4246,30 ευρώ μισθωτή εργασία+1362 ευρώ επίδομα ανεργίας) για το σύζυγο της και μηδενικό για την ίδια (βλ. εκκαθαριστικά σημειώματα ). Τα έξοδα διαβίωσης της οικογένειας της αιτούσας, στα οποία περιλαμβάνονται τα έξοδα διατροφής, οι πάγιες δαπάνες ( λογαριασμού ρεύματος, νερού, τηλεφώνου, ΕΝΦΙΑ, έξοδα μετακινήσεων, ιατροφαρμακευτική περίθαλψη κλπ ανέρχονται στα 900 € περίπου μηνιαίως κατά την κρίση του Δικαστηρίου. Η αιτούσα έχει στην πλήρη κυριότητα της διαμέρισμα 1ου ορόφου εμβαδού 122,55 τ.μ με αναλογούν σε αυτό ποσοστό συνιδιοκτησίας στο όλο οικόπεδο 15% που βρίσκεται σε διώροφη οικοδομή στο Μακροχώρι Ημαθίας επί της οδού ……… Το εν λόγω ακίνητο περιήλθε σε αυτή δυνάμει του με αριθμό …….. συμβολαίου πώλησης της συμβολαιογράφου Βέροιας Άννας Συμεωνίδου, που μεταγράφηκε νόμιμα στα βιβλία μεταγραφών του Υποθηκοφυλακείου Βέροιας. Η αντικειμενική αξία του ως άνω ακινήτου ανέρχεται στο συνολικό ποσό των 24.205,14 ευρώ όπως προκύπτει από τα προσκομιζόμενα φύλλα υπολογισμού αξίας ακινήτου. Σε χρόνο προγενέστερο του έτους από την κατάθεση της ένδικης αίτησης η αιτούσα ανέλαβε προς τις πιστώτριές της, αντίστοιχα, τα παρακάτω χρέη, τα οποία κατά πλάσμα του νόμου, θεωρούνται με την κοινοποίηση της αίτησης ληξιπρόθεσμα και υπολογίζονται με την τρέχουσα αξία τους κατά το χρόνο κοινοποίησης της αίτησης, με εξαίρεση τα κάτωθι αναφερόμενα δάνεια που είναι εμπραγμάτως ασφαλισμένα, των οποίων ο εκτοκισμός συνεχίζεται με το επιτόκιο ενήμερης οφειλής μέχρι το χρόνο έκδοσης της απόφασης (άρθρο 6 παρ. 3 ν. 3869/10) και συγκεκριμένα η αιτούσα οφείλει 1) προς την «Τράπεζα Πειραιώς ΑΕ», σύμφωνα με την από 17-1-2019 βεβαίωση οφειλών , από την με αριθμό ταυτοποίησης 10121000002394626 σύμβαση στεγαστικού δανείου, της οποίας η απαίτηση είναι εμπραγμάτως ασφαλισμένη, το ποσό των 59.817,64 ευρώ και 2) προς την «Αγροτική Τράπεζα της Ελλάδος ΑΕ», σύμφωνα με την από 24-9-2014 βεβαίωση οφειλών, από την με αριθμό λογαριασμού 5266400801352 σύμβαση καταναλωτικού δανείου , το ποσό των 4.700,45 ευρώ. Επομένως, το συνολικό ύψος των παραπάνω οφειλών της αιτούσας ανέρχεται στο ποσό των 64.518,09 ευρώ. Η αιτούσα ήταν αρχικό συνεπής στις ως άνω δανειακές της υποχρεώσεις. Ωστόσο λόγω της οικονομικής κρίσης , της μακροχρόνιας ανεργίας της, της μη σταθερής απασχόλησης του συζύγου της, της απρόβλεπτης αύξησης του κόστους ζωής και της αύξησης της άμεσης και έμμεσης φορολογίας, κατέστη ανέφικτη η αποπληρωμή των δανείων της. Συνεπεία των παραπάνω η σχέση μεταξύ της ρευστότητας και των οφειλών της κατά την τρέχουσα χρονική περίοδο είναι αρνητική υπό την έννοια ότι μετά την αφαίρεση του ποσού που απαιτείται για την κάλυψη των μηνιαίων αναγκών της, η υπολειπόμενη ρευστότητά της, δεν της επιτρέπει να ανταποκριθεί στις οφειλές της. Η σχέση αυτή δεν αναμένεται να βελτιωθεί τουλάχιστον στο εγγύς μέλλον καθόσον οι μηνιαίες ανάγκες της δεν προβλέπεται να περιοριστούν, ενώ παράλληλα οι δανειακές υποχρεώσεις της αυξάνονται συνεχώς λόγω της επιβάρυνσης των δανειακών συμβάσεων με τόκους υπερημερίας. Υπό τα ως άνω πραγματικά περιστατικά, αποδεικνύεται ότι η αιτούσα, που δεν έχει πτωχευτική ικανότητα, έχει περιέλθει, χωρίς δόλο, σε μόνιμη αδυναμία πληρωμής των χρηματικών οφειλών της. Εξάλλου, απορριπτέα ως ουσία αβάσιμη είναι και η προταθείσα ένσταση παραβάσεως του καθήκοντος αλήθειας δεδομένου ότι δεν προέκυψε παράβαση, από πλευράς της, του καθήκοντος αλήθειας ή ειλικρίνειας ως προς την αποτύπωση της οικονομικής της κατάστασης. Το προταθέν από αυτήν σχέδιο ρύθμισης των οφειλών της δεν έγινε δεκτό από τις πιστώτριές της και κατά συνέπεια συντρέχουν στο πρόσωπο της αιτούσας οι προϋποθέσεις για την υπαγωγή τους στη ρύθμιση του Ν. 3869/10 και πληρούνται οι προϋποθέσεις για την κατ’ άρθ. 8 επ. του Ν.3869/2010 ρύθμιση των οφειλών της από το Δικαστήριο, μη υπαρχουσών αμφισβητουμένων απαιτήσεων.
Σημειωτέον δε ότι με τη διάταξη του αρθ. 62 παρ. 3 2β του ν. 4549/18, η οποία καταλαμβάνει και τις εκκρεμείς αιτήσεις κατ’ αρθ. 68 παρ. 8, προβλέπεται η κατανομή των μηνιαίων δόσεων της ρύθμισης αρθ. 8 παρ. 2 και αυτής του αρθ. 9 παρ. 2 κατά το χρονικό διάστημα των καταβολών της τριετίας ή πενταετίας της πρώτης ρύθμισης. Θα πρέπει να επισημανθεί ότι στα πλαίσια της κατανομής θα πρέπει να τηρηθούν οι βασικές αρχές των δύο ρυθμίσεων, δηλαδή αυτή της μη υπέρβασης της ικανότητας αποπληρωμής του οφειλέτη, όπως ορίστηκε από το δικαστήριο, ως προς τη ρύθμιση του αρθ. 8 παρ. 2 και αυτή της καταβολής του υποχρεωτικού ανταλλάγματος της διάσωσης στους πιστωτές ως προς τη ρύθμιση του αρθ. 9 παρ. 2 (βλ. και αιτιολογική έκθεση ν. 4549/18). Συνεπώς ως προς τη δόση του αρθ. 8 παρ. 2 θα πρέπει να οριστεί μηνιαίως το ποσό της διαφοράς μετά την αφαίρεση από το ποσό της δόσης του αρθ. 8 παρ. 2, όπως διαμορφώθηκε μετά το συνυπολογισμό των προκαταβολών, αυτού της δόσης του αρθ. 9 παρ. 2, και εφόσον βέβαια υπάρχουν περιθώρια. Επιπλέον, σύμφωνα με τις ως άνω διατάξεις δεν προβλέπεται περίοδος χάριτος μεταξύ των δύο ρυθμίσεων, αυτές αρχίζουν παράλληλα και το ποσό της μηνιαίας δόσης κατανέμεται κατά τα ανωτέρω. Εν προκειμένω, λόγω των εξαιρετικών περιστάσεων που αντιμετωπίζει η αιτούσα, οι οποίες επικεντρώνονται στην παρούσα φάση στην δυσμενή οικονομική της κατάσταση λόγω της ανεργίας του συζύγου της , της μη σταθερής απασχόλησης της και των αυξημένων οικογενειακών της υποχρεώσεων -καθώς έχει δυο ανήλικα τέκνα- και στην εξ αυτής έλλειψη εισοδήματος για την κάλυψη των βασικών βιοτικών αναγκών της , θα πρέπει στα πλαίσια της δυνατότητας του Δικαστηρίου, κατ’ εφαρμογή της διάταξης του αρθρ. 8 παρ. 5 του Ν. 3869/10, ενόψει της αποδεδειγμένης αδυναμίας της να καταβάλει οποιοδήποτε ποσό επί του παρόντος έναντι της οφειλής της, να ορισθούν μηδενικές καταβολές για την αιτούσα για χρονικό διάστημα τριών ετών, ήτοι 36 μηνών που θα αρχίσει την 1这 Ιανουάριου 2020. Το Δικαστήριο δεν θα ορίσει νέα δικάσιμο, για να εξετάσει την περίπτωση επαναπροσδιορισμού των μηνιαίων καταβολών για την αιτούσα, καθότι δεν προβλέπεται περίπτωση βελτιώσεως των οικονομικών δεδομένων και εισοδημάτων της εντός του χρονικού διαστήματος της ως άνω ρύθμισης λαμβανομένης υπόψη της γενικότερης δυσμενούς οικονομικής συγκυρίας και της εξ αυτής αβεβαιότητας διασφάλισης επαρκούς εισοδήματος στο άμεσο μέλλον, αλλά και του γεγονότος ότι η ρύθμιση του άρθρου 8 παρ. 2 εφαρμόζεται παράλληλα με την ρύθμιση του άρθρου 9 παρ. 2 για την διάσωση της κύριας κατοικίας της αιτούσας.
Περαιτέρω, η κατ’ άρθρο 8 παρ. 2 του Ν. 3869/2010 παραπάνω ρύθμιση για την αιτούσα θα πρέπει να συνδυαστεί με την προβλεπόμενη από τη διάταξη του άρθρου 9 παρ. 2 του Ν. 3869/2010, εφόσον έχει υποβληθεί αίτημα εξαίρεσης του ακινήτου ιδιοκτησίας της . Η αντικειμενική αξία του ως άνω ακινήτου, η οποία ανέρχεται στο ποσό των 24.205,14 ευρώ, δεν υπερβαίνει το προβλεπόμενο όριο αφορολόγητης απόκτησης πρώτης κατοικίας για την κατηγορία στην οποία υπάγεται η αιτούσα και συνεπώς επιτρέπεται να εξαιρεθεί της εκποιήσεως. Επομένως, θα πρέπει να οριστούν μηνιαίες καταβολές για τη διάσωση αυτής, για την οποία η αιτούσα θα πρέπει να καταβάλει το 80% της αντικειμενικής αξίας της (άρθρο 9 παρ. 2 Ν. 3869/2010, όπως αντικαταστάθηκε με το άρθρο 17 παρ. 1 του Ν. 4161/2013 και σε συνδυασμό με το άρθρο 24 του Ν. 4161/2013), ήτοι 19.364,11 ευρώ (24.205,14 X 0,80) . Το Δικαστήριο για τη διάσωση της ανωτέρω κύριας κατοικίας της αιτούσας, ορίζει μηνιαίες καταβολές επί 20 έτη, ήτοι 240 μήνες, που θα αρχίσουν την 01.01.2020, θα είναι δε καταβλητέες εντός του πρώτου πενθημέρου εκάστου μηνός. Έκαστη μηνιαία καταβολή θα ανέρχεται στο ποσό των 80,68 ευρώ (19.364,11 /240). Η καταβολή των δόσεων για τη διάσωση της κύριας κατοικίας της αιτούσας θα γίνει εντόκως κατά το άρθρο 9 παρ. 2 του Ν. 3869/2010, χωρίς ανατοκισμό, με το μέσο επιτόκιο στεγαστικού δανείου με το κυμαινόμενο επιτόκιο, που θα ισχύει κατά το χρόνο αποπληρωμής σύμφωνα με το στατιστικό δελτίο της Τράπεζας της Ελλάδος, αναπροσαρμοζόμενο με επιτόκιο αναφοράς αυτό των πράξεων κύριας αναχρηματοδότησης της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας, προς την 1这 των καθ’ ων πιστώτριά της «Τράπεζα Πειραιώς ΑΕ», προς προνομιακή ικανοποίηση της εμπραγμάτως εξασφαλισμένης επί της κύριας κατοικίας της αιτούσας απαίτησής της. Σημειώνεται ότι οι δύο ρυθμίσεις εφαρμόζονται συγχρόνως, χωρίς να προβλέπεται περίοδος χάριτος σύμφωνα με τη διάταξη του αρθ. 62 παρ. 3 2β του ν. 4549/18, η οποία καταλαμβάνει και τις εκκρεμείς αιτήσεις κατ’ αρθ. 68 παρ. 8.
Κατ’ ακολουθίαν των ανωτέρω η υπό κρίση αίτηση θα πρέπει να γίνει εν μέρει δεκτή και ως προς την ουσιαστική της βασιμότητα, κατά τα ειδικότερα οριζόμενα στο διατακτικό. Παράβολο ερημοδικίας δεν ορίζεται επειδή κατά των αποφάσεων που εκδίδονται στα πλαίσια του ν. 3869/2010 δεν επιτρέπεται ανακοπή ερημοδικίας (άρθρο 14 ν. 3869/2010). Δικαστική δαπάνη δεν επιδικάζεται σύμφωνα με το άρθρο 8 παρ. 6 του Ν. 3869/2010.
ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΛΟΓΟΥΣ ΑΥΤΟΥΣ
ΔΙΚΑΖΕΙ ερήμην της δεύτερης των καθ’ ων και αντιμωλία των λοιπών διαδίκων και του εγγυητή.
ΑΠΟΡΡΙΠΤΕΙ ό, τι έκρινε απορριπτέο.
ΔΕΧΕΤΑΙ εν μέρει την αίτηση.
ΟΡΙΖΕΙ ότι επί τρία έτη, ήτοι 36 μήνες, η αιτούσα θα πρέπει να καταβάλει, κατ’ άρθ. 8 παρ.2 και 5 του Ν 3869/2010, μηδενικές μηνιαίες καταβολές στις καθ’ ων η αίτηση πιστώτριές της, που θα αρχίσουν την 01.01.2020.
ΕΞΑΙΡΕΙ από την εκποίηση την περιγραφόμενη κύρια κατοικία της αιτούσας, ήτοι ένα διαμέρισμα 1ου ορόφου εμβαδού 122,55 τ.μ με αναλογούν σε αυτό ποσοστό συνιδιοκτησίας στο όλο οικόπεδο 15%, που βρίσκεται σε διώροφη οικοδομή στο Μακροχώρι Ημαθίας επί της οδού ….
ΕΠΙΒΑΛΛΕΙ στην αιτούσα την υποχρέωση κατ’ άρθρο 9 παρ. 2 του Ν. 3869/2010 για την διάσωση της ως άνω κύριας κατοικίας της για χρονικό διάστημα 20 ετών, ήτοι 240 μηνών, να καταβάλλει μηνιαίως στην 1这 καθ’ ης πιστώτριά της «Τράπεζα Πειραιώς ΑΕ», προς προνομιακή ικανοποίηση της εμπραγμάτως εξασφαλισμένης απαιτήσεώς της, το ποσό των 80,68 ευρώ. Η καταβολή των μηνιαίων αυτών δόσεων θα πραγματοποιείται εντός του πρώτου πενθημέρου κάθε μήνα, αρχής γενομένης από 01.01.2020 και θα γίνεται εντόκως κατά το άρθρο 9 παρ. 2 του Ν. 3869/2010, χωρίς ανατοκισμό, με το μέσο επιτόκιο στεγαστικού δανείου με το κυμαινόμενο επιτόκιο, που θα ισχύει κατά το χρόνο αποπληρωμής σύμφωνα με το στατιστικό δελτίο της Τράπεζας της Ελλάδος, αναπροσαρμοζόμενο με επιτόκιο αναφοράς αυτό των πράξεων κύριας αναχρηματοδότησης της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας
ΚΡΙΘΗΚΕ, αποφασίστηκε και δημοσιεύθηκε στην Βέροια στις 19 Δεκεμβρίου 2019 σε έκτακτη και δημόσια στο ακροατήριό του συνεδρίαση, απάντων των διαδίκων και των πληρεξουσίων δικηγόρων τους.
托马斯·斯蒂夫。快乐的
ΔΙΚΗΓΟΡΟΣ ΜΔΕ
Chinese 
Greek 
English 
French 
German