这 塞萨洛尼基初审行政法院，在我们办公室成功处理的一个案例中， ακύρωσε, με την υπ’ αριθ. 3737/2024 Απόφαση του, πράξη συμπληρωματικής χρέωσης τέλους ταξινόμησης，由于塞萨洛尼基海关不遵守法律程序。
《欧盟运作条约》第 110 条规定： ”任何成员国均不得直接或间接对其他成员国的产品征收高于直接或间接对同类国家产品征收的任何种类的国内税。 ……”.
Το Δικαστήριο, κάνοντας δεκτό τον σχετικό λόγο της προσφυγής μας, έκρινε ότι: “Σύμφωνα με όσα παγίως γίνονται δεκτά από το Δικαστήριο της Ευρωπαϊκής Ένωσης, υπάρχει παράβαση του άρθρου 110 εδ. πρώτο της ΣΛΕΕ, όταν ο φόρος που πλήττει το εισαγόμενο προϊόν και εκείνος που πλήττει το ομοειδές εγχώριο προϊόν υπολογίζονται κατά διαφορετικό τρόπο και σύμφωνα με διαφορετικές μεθόδους, με αποτέλεσμα, έστω και σε ορισμένες μόνον περιπτώσεις, τη μεγαλύτερη φορολόγηση του εισαγόμενου προϊόντος (ΔΕΚ αποφάσεις της 22ας Φεβρουαρίου 2001, C-393/98, Gomes Valente, σκ. 21, της 29ης Απριλίου 2004, C-387/01, Weigel, σκ. 67, της 18ης Ιανουαρίου 2007, C-313/05, Brzeziński, σκ. 29, της 20ης Σεπτεμβρίου 2007, C-74/06, Επιτροπή κατά Ελλάδας, σκ. 25). Ειδικότερα, στο πεδίο της εισαγωγής μεταχειρισμένων οχημάτων έχει κριθεί ότι αντιβαίνει στην ως άνω διάταξη η ρύθμιση κράτους μέλους για την επιβολή διαφοροποιημένου ειδικού φόρου κατανάλωσης στα αυτοκίνητα οχήματα, εφόσον η ρύθμιση αυτή συνεπάγεται τη διαφορετική φορολογική επιβάρυνση αφενός των μεταχειρισμένων οχημάτων που εισάγονται από άλλα κράτη μέλη και αφετέρου των μεταχειρισμένων οχημάτων που έχουν ήδη ταξινομηθεί στο εν λόγω κράτος, αφού προηγουμένως είχαν εισαχθεί στο κράτος αυτό ως καινούρια οχήματα (ΔΕΕ απόφαση της 03ης Ιουνίου 2010, C-2/09, Kalinchev, σκ. 47), δεδομένου ότι κατά την είσπραξη ενός τέλους ταξινόμησης σε ορισμένο κράτος μέλος το ποσό του τέλους αυτού ενσωματώνεται στην αξία του οχήματος και, επομένως, όταν ένα όχημα το οποίο έχει ταξινομηθεί στο οικείο κράτος μέλος πωληθεί, ακολούθως, ως μεταχειρισμένο στο ίδιο κράτος μέλος, η αγοραία αξία του συμπεριλαμβάνει το εναπομένον ποσό του τέλους ταξινόμησης και ισούται με ποσοστό της αρχικής αξίας του, καθοριζόμενο βάσει της απομείωσης της αρχικής αξίας του εν λόγω οχήματος (ΔΕΕ αποφάσεις της 19ης Δεκεμβρίου 2013, C-437/12, Χ, σκ. 30, και της 05ης Οκτωβρίου 2006, C-290/05 και C-333/05, Nádasdi και Németh, σκ. 54)”.
Παρατίθεται απόσπασμα της υπ’ αριθ. 3737/2024 Απόφασης του Διοικητικού Πρωτοδικείου Θεσσαλονίκης
Αριθμός Απόφασης 3737/2024
ΤΟ ΜΟΝΟΜΕΛΕΣ
ΔΙΟΙΚΗΤΙΚΟ ΠΡΩΤΟΔΙΚΕΙΟ ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗΣ
ΤΜΗΜΑ Ζ`
Σ υ ν ε δ ρ ί α σ ε δημόσια στο ακροατήριό του, την 12η Μαϊου 2023, με Δικαστή τη Σουλτάνα Σκούρα, Πρωτοδίκη Δ.Δ., και γραμματέα τη δικαστική υπάλληλο …………, γι α να δικάσει την προσφυγή με αριθμό και χρονολογία καταχώρησης ΠΡ979/7-6-2021 και Εθνικό Αριθμό Υπόθεσης 2021013857,
τ η ς ……………………. του ………………………, κατοίκου Θεσσαλονίκης, …………… αρ. ……, για την οποία παραστάθηκε ο πληρεξούσιος δικηγόρος της Θωμάς Καλοκύρης,
κ α τ ά του Ελληνικού Δημοσίου και ήδη της Ανεξάρτητης Αρχής Δημοσίων Εσόδων (Α.Α.Δ.Ε.), ως εκπροσώπου του Δημοσίου, η οποία εκπροσωπείται νόμιμα εν προκειμένω από την Προϊσταμένη της Τελωνειακής Περιφέρειας Θεσσαλονίκης (άρθρα 1 παρ. 1, 36 παρ. 1, 41 παρ. 4 και 43 ν. 4389/2016, Α΄ 94), για το οποίο παραστάθηκε, με την κατατεθείσα την 4-5-2023 δήλωση του άρθρου 133 παρ.2 του Κώδικα Διοικητικής Δικονομίας (ν.2717/1999 – Α`97), όπως ισχύει, η ως άνω Προϊσταμένη…………………………….,
Κατά τη συζήτηση της υπόθεσης, ο διάδικος που εμφανίστηκε στο ακροατήριο ανέπτυξε τους ισχυρισμούς του και ζήτησε όσα αναφέρονται στα πρακτικά. Μετά τη συνεδρίαση, το Δικαστήριο μελέτησε τη δικογραφία και η κρίση του είναι η εξής:
1. Επειδή, με την κρινόμενη προσφυγή, για την άσκηση της οποίας καταβλήθηκε το νόμιμο αναλογικό παράβολο, ύψους 109,80 ευρώ (βλ. το 380587456951 0806 0031 ηλεκτρονικό παράβολο της Γενικής Γραμματείας Πληροφοριακών Συστημάτων, σε συνδυασμό με το σχετικό περί δέσμευσής του αποδεικτικό), ζητείται, παραδεκτώς, καθ`ερμηνεία του δικογράφου της προσφυγής, η ακύρωση της από 12-4-2021 πράξης συμπληρωματικής χρέωσης τέλους ταξινόμησης της Προϊσταμένης Διεύθυνσης του Α` Τελωνείου Εισαγωγών-Εξαγωγών Θεσσαλονίκης, συνολικού ποσού 13.603,15 ευρώ, στην οποία γίνεται μνεία του ήδη καταβληθέντος τέλους ταξινόμησης, ύψους 3.505,00 ευρώ.
2. Επειδή, η Συνθήκη για τη λειτουργία της Ευρωπαϊκής Ένωσης (ΣΛΕΕ) ορίζει στο άρθρο 110 ότι «Κανένα κράτος μέλος δεν επιβάλλει άμεσα ή έμμεσα στα προϊόντα άλλων κρατών μελών εσωτερικούς φόρους οποιασδήποτε φύσεως, ανωτέρους από εκείνους που επιβαρύνουν άμεσα ή έμμεσα τα ομοειδή εθνικά προϊόντα …». Σύμφωνα με όσα παγίως γίνονται δεκτά από το Δικαστήριο της Ευρωπαϊκής Ένωσης, υπάρχει παράβαση του άρθρου 110 εδ. πρώτο της ΣΛΕΕ, όταν ο φόρος που πλήττει το εισαγόμενο προϊόν και εκείνος που πλήττει το ομοειδές εγχώριο προϊόν υπολογίζονται κατά διαφορετικό τρόπο και σύμφωνα με διαφορετικές μεθόδους, με αποτέλεσμα, έστω και σε ορισμένες μόνον περιπτώσεις, τη μεγαλύτερη φορολόγηση του εισαγόμενου προϊόντος (ΔΕΚ αποφάσεις της 22ας Φεβρουαρίου 2001, C-393/98, Gomes Valente, σκ. 21, της 29ης Απριλίου 2004, C-387/01, Weigel, σκ. 67, της 18ης Ιανουαρίου 2007, C-313/05, Brzeziński, σκ. 29, της 20ης Σεπτεμβρίου 2007, C-74/06, Επιτροπή κατά Ελλάδας, σκ. 25). Ειδικότερα, στο πεδίο της εισαγωγής μεταχειρισμένων οχημάτων έχει κριθεί ότι αντιβαίνει στην ως άνω διάταξη η ρύθμιση κράτους μέλους για την επιβολή διαφοροποιημένου ειδικού φόρου κατανάλωσης στα αυτοκίνητα οχήματα, εφόσον η ρύθμιση αυτή συνεπάγεται τη διαφορετική φορολογική επιβάρυνση αφενός των μεταχειρισμένων οχημάτων που εισάγονται από άλλα κράτη μέλη και αφετέρου των μεταχειρισμένων οχημάτων που έχουν ήδη ταξινομηθεί στο εν λόγω κράτος, αφού προηγουμένως είχαν εισαχθεί στο κράτος αυτό ως καινούρια οχήματα (ΔΕΕ απόφαση της 03ης Ιουνίου 2010, C-2/09, Kalinchev, σκ. 47), δεδομένου ότι κατά την είσπραξη ενός τέλους ταξινόμησης σε ορισμένο κράτος μέλος το ποσό του τέλους αυτού ενσωματώνεται στην αξία του οχήματος και, επομένως, όταν ένα όχημα το οποίο έχει ταξινομηθεί στο οικείο κράτος μέλος πωληθεί, ακολούθως, ως μεταχειρισμένο στο ίδιο κράτος μέλος, η αγοραία αξία του συμπεριλαμβάνει το εναπομένον ποσό του τέλους ταξινόμησης και ισούται με ποσοστό της αρχικής αξίας του, καθοριζόμενο βάσει της απομείωσης της αρχικής αξίας του εν λόγω οχήματος (ΔΕΕ αποφάσεις της 19ης Δεκεμβρίου 2013, C-437/12, Χ, σκ. 30, και της 05ης Οκτωβρίου 2006, C-290/05 και C-333/05, Nádasdi και Németh, σκ. 54).
3. Επειδή, περαιτέρω, το άρθρο 121 του ν. 2960/2001 «Εθνικός Τελωνειακός Κώδικας» (Α’ 265), όπως ίσχυε κατά τον κρίσιμο εν προκειμένω χρόνο, όριζε ότι «1. Επιβατικά αυτοκίνητα της δασμολογικής κλάσης 87.03 της Συνδυασμένης Ονοματολογίας (Κανονισμός ΕΟΚ 2658/1987 του Συμβουλίου της 23ης Ιουλίου 1987 ΕΕL της 07.09.1987) υποβάλλονται σε τέλος ταξινόμησης επί της φορολογητέας αξίας όπως αυτή διαμορφώνεται με βάση τις διατάξεις του άρθρου 126 του παρόντα και του άρθρου 4 του ν. 1573/1985 (ΦΕΚ 201 Α’), όπως ισχύουν. 2. Οι συντελεστές του τέλους ταξινόμησης της προηγούμενης παραγράφου ορίζονται ως ακολούθως: … 3. … 7. (όπως η παράγραφος αυτή αντικαταστάθηκε από την παρ. 6 του άρθρου 59 του ν. 4389/2016, Α’ 94) Σε περίπτωση που ο κάτοχος μεταχειρισμένου κοινοτικού επιβατικού αυτοκίνητου, με πρώτη άδεια κυκλοφορίας κράτους μέλους της Ευρωπαϊκής Ένωσης, εκδοθείσα πριν από την 1η Ιουνίου του 2016, εκτιμά ότι το προς επιβολή τέλος ταξινόμησης, όπως βεβαιώνεται, σύμφωνα με τις διατάξεις των παραγράφων 2, 3 και 4 και τις διατάξεις του άρθρου 126 του παρόντος νόμου, υπερβαίνει το υπολειπόμενο τέλος ταξινόμησης που είναι ενσωματωμένο σε όμοιο, της αυτής μάρκας και τύπου μεταχειρισμένου αυτοκινήτου ή ελλείψει αυτών σε όχημα παρόμοιο ή παρεμφερές που έχει ήδη ταξινομηθεί στη χώρα πριν από την εν λόγω ημερομηνία, έχει δικαίωμα να αιτηθεί τον υπολογισμό του ιστορικού τέλους ταξινόμησης από την Ειδική Επιτροπή του δεύτερου εδαφίου της παρ. 4 του άρθρου 126. Για τον υπολογισμό του ιστορικού τέλους ταξινόμησης, λαμβάνονται υπόψη οι ισχύοντες συντελεστές του τέλους ταξινόμησης και τα ισχύοντα στοιχεία διαμόρφωσης της φορολογητέας αξίας, κατά το χρόνο της πρώτης κυκλοφορίας του αυτοκινήτου σε κράτος μέλος της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Το τέλος ταξινόμησης για τα υπό κρίση αυτοκίνητα, βεβαιώνεται σύμφωνα με το μικρότερο ποσό, όπως προκύπτει μεταξύ του ιστορικού τέλους ταξινόμησης και του τέλους ταξινόμησης, όπως αυτό υπολογίζεται, σύμφωνα με τις διατάξεις των παραγράφων 2, 3 και 4 του παρόντος άρθρου και τις διατάξεις του άρθρου 126 του παρόντος νόμου. Με την απόφαση του τέταρτου εδαφίου της παρ. 5 του άρθρου 126, καθορίζονται τα στοιχεία που πρέπει να λαμβάνονται υπόψη από την Επιτροπή αυτή και κάθε άλλη αναγκαία λεπτομέρεια για την εφαρμογή της παρούσας παραγράφου. 8. …». Ακολούθως, με το άρθρο 9 παρ. 1 του ν. 4714/2020 (Α’ 148) αντικαταστάθηκε το ως άνω άρθρο 121 του Εθνικού Τελωνειακού Κώδικα, πλην όμως στην παρ. 3 περ. α’ του ίδιου ως άνω άρθρου 9 του ν. 4714/2020 ορίστηκε ότι «Η παρ. 7 του άρθρου 121 του ν. 2960/2001 (Α’ 265), όπως ίσχυε πριν από την τροποποίησή της με τον παρόντα, εξακολουθεί να ισχύει για τα επιβατικά αυτοκίνητα, με άδεια κυκλοφορίας κράτους – μέλους της Ευρωπαϊκής Ένωσης, που έχει εκδοθεί πριν από την 1η Ιουνίου 2016, για τα οποία έχει βεβαιωθεί το τέλος ταξινόμησης και έχει υποβληθεί μέχρι την ημερομηνία κατάθεσης του παρόντος αίτηση για τον υπολογισμό του ιστορικού τέλους ταξινόμησης από την Ειδική Επιτροπή του δεύτερου εδαφίου της παρ. 4 του άρθρου 126, ακόμη και αν δεν έχει εκδοθεί απόφαση κατά την έναρξη ισχύος του παρόντος. Μετά από αίτηση των ενδιαφερομένων, η βεβαίωση και είσπραξη του τέλους ταξινόμησης για τα ανωτέρω οχήματα μπορεί να πραγματοποιηθεί σύμφωνα με τις παρ. 2, 3 και 4 του άρθρου 121 του ν. 2960/2001 (Α’ 265), όπως τροποποιείται με το άρθρο 1 του παρόντος». Εξάλλου, στην αιτιολογική έκθεση του ως άνω ν. 4389/2016, με τον οποίο εισήχθη το ιστορικό τέλος ταξινόμησης, αναφέρεται ότι «Ειδικότερα, για τα µεταχειρισµένα κοινοτικά επιβατικά αυτοκίνητα, µε πρώτη άδεια κυκλοφορίας κράτους µέλους της Ευρωπαϊκής Ένωσης, εκδοθείσα πριν από την 1η Ιουνίου του 2016, ηµεροµηνία προτεινόµενης ισχύος των διατάξεων, προβλέπεται η δυνατότητα εναλλακτικού τρόπου υπολογισµού του τέλους ταξινόµησης, µε τις διατάξεις που ίσχυαν στη χώρα µας (ιστορικό τέλος ταξινόµησης), κατά την ηµεροµηνία πρώτης κυκλοφορίας τους στην Ε.Ε., µε σκοπό την αποφυγή κάθε διάκρισης στη φορολογική µεταχείριση µεταξύ καινούργιων και µεταχειρισµένων επιβατικών αυτοκινήτων στη σχεδιαζόµενη πρόταση και λαµβάνοντας υπόψη σχετικές αποφάσεις του Δικαστηρίου της Ε.Ε., σύµφωνα µε τις οποίες το ποσό του προς επιβολή φόρου σε ένα µεταχειρισµένο όχηµα δεν πρέπει να ξεπερνάει αυτό που είναι ενσωµατωµένο σε ένα ήδη κυκλοφορούν και φορολογηµένο στη χώρα όχηµα, καθώς επίσης και ότι η επιβολή ενός φόρου δεν θα πρέπει να αποθαρρύνει την αγορά όµοιων µεταχειρισµένων αυτοκινήτων από άλλο κ-µ. Ανεξάρτητα από την εν λόγω πρόβλεψη, η αποφυγή διακρίσεων, διασφαλίζεται από τη σηµαντική µείωση των συντελεστών του τέλους ταξινόµησης, η οποία αντισταθµίζει την αύξηση της βάσης επιβολής του».
4. Επειδή, τέλος, με τη Φ.1208/662/31.07.2006 εγκύκλιο διαταγή του Γενικού Διευθυντή Τελωνείων και Ε.Φ.Κ. του Υπουργείου Οικονομίας και Οικονομικών (Ε.Δ.Υ.Ο.Ο.) προβλέφθηκε διαδικασία άμεσης παραλαβής οχημάτων πριν τη διαμόρφωση της φορολογητέας αξίας τους και την ταξινόμησή τους. Στην ως άνω Ε.Δ.Υ.Ο.Ο., η οποία κατά τον κρίσιμο χρόνο ίσχυε και για τα τελωνεία της Θεσσαλονίκης, δυνάμει της ΔΕΦΚΦ Δ 1092381 ΕΞ 2017/15.06.2017 εγκύκλιο διαταγή της Γενικής Διευθύντριας Τελωνείων και Ε.Φ.Κ. της Α.Α.Δ.Ε., αναφέρεται ότι «για τη διευκόλυνση των συναλλασσομένων …, σας διευκρινίζουμε ότι κατά τη θέση σε ανάλωση των αυτοκινήτων και με εκπεφρασμένη τη βούληση του κατόχου του για άμεση παραλαβή επί υπεύθυνης δήλωσης, θα βεβαιώνονται και θα εισπράττονται άμεσα οι αναλογούσες επί των αυτοκινήτων φορολογικές επιβαρύνσεις, συμπεριλαμβανομένου και του τέλους ταξινόμησης, με βάση τα αναγραφόμενα στα παραστατικά ανάλωσης στοιχεία, ενώ για την κάλυψη της επιπλέον οφειλής που θα προκύπτει εξαιτίας τυχόν διαφοράς μεταξύ της τελικής διαμορφωθείσας και της δηλούμενης φορολογητέας αξίας, θα αξιώνετε την προσκόμιση επαρκούς κατά την κρίση σας και σύμφωνα με τα στοιχεία που υπάρχουν στις υπηρεσίες από τελωνισμούς παρόμοιου ή ίδιου τύπου οχήματος, χρηματικής (παρακαταθήκη) ή τραπεζικής εγγύησης, μετά την κατάθεση της οποίας θα προβαίνετε στην έκδοση του σχετικού πιστοποιητικού ταξινόμησης και ως φορολογητέα επ’ αυτού αξία, θα αναγράφεται η δηλούμενη στα παραστατικά».
5. Επειδή, στην προκειμένη περίπτωση, από τα στοιχεία του φακέλου της υπόθεσης προκύπτουν τα εξής: Την 9-5-2018, η προσφεύγουσα κατέθεσε στο αρμόδιο Α’ Τελωνείο Εισαγωγών – Εξαγωγών Θεσσαλονίκης την με αριθμ.18GREF200100039205 δήλωση ειδικού φόρου κατανάλωσης (Ε.Φ.Κ.) και λοιπών φορολογιών για τον τελωνισμό ενός επιβατικού οχήματος εργοστασίου κατασκευής MERCEDES, με αριθμό πλαισίου ………………………………………. Παράλληλα, με σχετική της αίτηση που κατέθεσε την ίδια ως άνω ημέρα, ζήτησε τον υπολογισμό του οφειλόμενου για το ανωτέρω όχημα τέλος ταξινόμησης βάσει των διατάξεων της παρ. 7 του άρθρου 121 του Εθνικού Τελωνειακού Κώδικα (ιστορικό τέλος ταξινόμησης), καταβάλλοντας το σχετικό παράβολο, ποσού 300 ευρώ, για την έναρξη της σχετικής διαδικασίας. Επιπλέον, η προσφεύγουσα αιτήθηκε τον άμεσο τελωνισμό του ως άνω οχήματος, κατ’ εφαρμογή της Φ.1208/662/31-7-2006 Ε.Δ.Υ.Ο.Ο., για την άμεση παραλαβή του, πριν τον προσδιορισμό και τη διαμόρφωση της φορολογητέας αξίας του, με την ταυτόχρονη κατάθεση τραπεζικής εγγύησης ύψους 2.000 ευρώ. Ακολούθως, η προσφεύγουσα παρέλαβε το εν λόγω όχημα, αφού η τελωνειακή αρχή προχώρησε τη διαδικασία τελωνισμού, βάσει των δηλωθέντων από την προσφεύγουσα στοιχείων, βεβαίωσε το τέλος ταξινόμησης, όπως το προσδιόρισε στο ποσό των 3.505,00 ευρώ, το οποίο και κατέβαλε η προσφεύγουσα (ενώ, παράλληλα, καταβλήθηκε και ο οφειλόμενος ΦΠΑ, ποσού 4.160,66 ευρώ) και προέβη, τελικώς, στην έκδοση του σχετικού πιστοποιητικού ταξινόμησης. Την ίδια ως άνω ημέρα (9-5-2018) απεστάλη στην Τελωνειακή Περιφέρεια Θεσσαλονίκης το με αριθμ.πρωτ. 22985 ειδικό επαληθευτικό δελτίο για το ανωτέρω όχημα, επί του οποίου η ανωτέρω υπηρεσία προσδιόρισε, την 14-1-2019, την Ανώτατη Λιανική Τιμή προ φόρων (φορολογητέα αξία) αυτού στο ποσό των 50.516,75 ευρώ. Μετά τη διαβίβαση από το Α` Τελωνείο Θεσσαλονίκης προς την Τελωνειακή Περιφέρεια Θεσσαλονίκης του φακέλου για την υπαγωγή του επίμαχου οχήματος στις διατάξεις του ιστορικού τέλους ταξινόμησης, η τελευταία αυτή υπηρεσία, με το 12532/9-4-2019 έγγραφό της, επέστρεψε τον σχετικό φάκελο προς είσπραξη του αναλογούντος τέλους ταξινόμησης, διατυπώνοντας την άποψη ότι “ο νομοθέτης με το άρθρο 121, παρ. 7 του Ν. 2960/01 θέτει ως προϋπόθεση εφαρμογής των διατάξεων υπαγωγής στο ιστορικό τέλος ταξινόμησης, την εκτίμηση του προς καταβολή τέλους ταξινόμησης, … “όπως βεβαιώνεται”. Με την εφαρμογή όμως της Φ.1208/662/063 Ε.Δ.Υ.Ο.Ο., όχι μόνο βεβαιώνεται, αλλά και εισπράττεται η τελωνειακή οφειλή». Με το δε ΔΕΦΚΦ Δ1104654 ΕΞ 2020/4-9-2020 έγγραφο της Διεύθυνσης Ε.Φ.Κ. και Φ.Π.Α. – Τμήμα Δ’ της Α.Α.Δ.Ε. γνωστοποιήθηκε, περαιτέρω, στο Α’ Τελωνείο Εισαγωγών – Εξαγωγών Θεσσαλονίκης ότι «Σε κάθε περίπτωση, κατ’ εφαρμογή της παρ. 7 του άρθρου 121 του Ν. 2960/01, το αναλογούν τέλος ταξινόμησης βεβαιώνεται και δεν εισπράττεται με βάση τα δηλούμενα στοιχεία … και καταβάλλεται κατόπιν της κοινοποίησης της απόφασης της Ειδικής Επιτροπής προς τις αρμόδιες τελωνειακές αρχές, προκειμένου αυτές να προβούν στη βεβαίωση και είσπραξη του τέλους ταξινόμησης, καθώς και στην έκδοση των πιστοποιητικών ταξινόμησης των αυτοκινήτων …». Ενόψει των ανωτέρω, η προσφεύγουσα κλήθηκε σε ακρόαση με τα 57264/22-12-2020 έγγραφο του Α’ Τελωνείου Εισαγωγών – Εξαγωγών Θεσσαλονίκης και, ανταποκρινόμενη, κατέθεσε, την 6-4-2021, έγγραφο υπόμνημα, με το οποίο εξέθεσε τις απόψεις και αντιρρήσεις της. Ακολούθως, εκδόθηκε η προσβαλλόμενη πράξη συμπληρωματικής χρέωσης τέλους ταξινόμησης, με την οποία (σύμφωνα με την αιτιολογία της, όπως περιλαμβάνεται στο ταυτάριθμο έγγραφο κοινοποίησής της) κρίθηκε ότι δεν καθίσταται δυνατό να εφαρμοστούν οι διατάξεις της παρ. 7 του άρθρου 121 του Εθνικού Τελωνειακού Κώδικα περί ιστορικού τέλους ταξινόμησης στην επίδικη περίπτωση και ως εκ τούτου, το οφειλόμενο τέλος ταξινόμησης υπολογίστηκε στη βάση της προσδιορισθείσας από την αρμόδια τελωνειακή αρχή ανώτατης λιανικής τιμής προ φόρων του οχήματος, ανερχόμενη στο ποσό των 50.516,75 ευρώ και προσδιορίστηκε στο ποσό των 13.603,15 ευρώ, με μνεία ότι ήδη έχει καταβληθεί για την ίδια αιτία τέλος 3.505,00 ευρώ (της οφειλής της προσφεύγουσας ανερχόμενης, έτσι, στο ποσό των 10.098,15 ευρω). Ήδη, με την κρινόμενη προσφυγή, όπως αναπτύσσεται με το νομίμως κατατεθέν την 11-5-2023 υπόμνημα, η προσφεύγουσα προβάλλει, μεταξύ άλλων, ότι μη νομίμως επιβλήθηκε σε βάρος της το επίδικο συμπληρωματικό τέλος ταξινόμησης, διότι, όπως υποστηρίζει, εσφαλμένως δεν εφαρμόστηκε στην περίπτωσή της από τις τελωνειακές αρχές το άρθρο 121 παρ. 7 του ν. 2960/2001. Αντιθέτως, το καθ’ ού, με την κατά το άρθρο 129 του Κώδικα Διοικητικής Δικονομίας και από 31-1-2023 έκθεση απόψεών του, υπεραμύνεται της νομιμότητας της προσβαλλόμενης πράξης και ζητεί την απόρριψη της προσφυγής, προβάλλοντας όσα παρατίθενται ανωτέρω.
6. Επειδή, με τις αναφερόμενες στη μείζονα σκέψη διατάξεις της παρ. 7 του άρθρου 121 του Εθνικού Τελωνειακού Κώδικα περί ιστορικού τέλους ταξινόμησης, όπως αυτό εισήχθη μετά την αντικατάσταση της ανωτέρω παραγράφου από την παρ. 6 του άρθρου 59 του ν. 4389/2016, ο νομοθέτης επιδίωξε, σύμφωνα με την αιτιολογική έκθεση του νόμου αυτού, την αποφυγή κάθε διάκρισης στη φορολογική μεταχείριση μεταξύ καινούργιων και μεταχειρισμένων επιβατικών αυτοκινήτων, σε συμμόρφωση προς τη σχετική νομολογία του Δικαστηρίου της Ευρωπαϊκής Ένωσης ως προς την ερμηνεία του άρθρου 110 της ΣΛΕΕ, όπως αυτή παρατίθεται στη 2η σκέψη της παρούσας. Σύμφωνα δε με τις αποφάσεις του τελευταίου ως άνω Δικαστηρίου, δεν θα πρέπει το ύψος του επιβαλλόμενου τέλους ταξινόμησης κατά την εισαγωγή μεταχειρισμένου οχήματος να υπερβαίνει το εναπομένον ποσό του τέλους ταξινόμησης που είναι ενσωματωμένο σε όμοιο εγχώριο προϊόν, ήτοι σε μεταχειρισμένο όχημα με παρόμοια χαρακτηριστικά που κυκλοφορεί στην ελληνική επικράτεια και μεταπωλείται εντός αυτής. Κατά την έννοια δε της διάταξης του άρθρου 121 παρ. 7 του Εθνικού Τελωνειακού Κώδικα, από το ρυθμιστικό της πεδίο δεν εξαιρούνται, ενόψει και του παραπάνω σκοπού αυτής, οι περιπτώσεις κατά τις οποίες ο ενδιαφερόμενος υπάγεται στη διαδικασία άμεσης παραλαβής του οχήματος, κατά τα διαλαμβανόμενα στη Φ.1208/662/31-7-2006 Ε.Δ.Υ.Ο.Ο., καταβάλλοντας επαρκή εγγύηση. Τούτο δε αφενός καθόσον με την τελευταία ως άνω εγκύκλιο διαταγή επιδιώκεται αποκλειστικά η διευκόλυνση των συναλλασσομένων και όχι η αποστέρηση αυτών (σε περίπτωση αξιοποίησης της δυνατότητας άμεσης παραλαβής των οχημάτων τους με καταβολή εγγύησης) από δικαιώματα που τους αναγνωρίζονται από διατάξεις τυπικών νόμων και αφετέρου, διότι τυχόν αντίθετη ερμηνευτική προσέγγιση (όπως αυτή που ακολουθήθηκε με την προσβαλλόμενη πράξη) δύναται να οδηγήσει σε διαφοροποιημένη φορολογική μεταχείριση των εισαγόμενων από άλλα κράτη μέλη μεταχειρισμένων επιβατικών αυτοκινήτων με πρώτη άδεια κυκλοφορίας πριν την 1η-6-2016, για τα οποία ο αγοραστής επέλεξε την άμεση παραλαβή τους έναντι όμοιων ή παρόμοιων οχημάτων που είχαν ταξινομηθεί στην Ελλάδα πριν την ημερομηνία αυτή, ήτοι σε αποτέλεσμα που ρητώς αποδοκιμάζεται τόσο από το ενωσιακό δίκαιο όσο και από τον εθνικό νομοθέτη, ο οποίος εισήγαγε τις διατάξεις περί ιστορικού τέλους ταξινόμησης, προκειμένου να αποφευχθεί ένα τέτοιο ενδεχόμενο. Συνεπώς, μη νομίμως επιβλήθηκε σε βάρος της προσφεύγουσας το επίδικο συμπληρωματικό τέλος ταξινόμησης με το ανωτέρω σκεπτικό, κατά τα βασίμως προβαλλόμενα σχετικώς με την κρινόμενη προσφυγή. Ως εκ τούτου, η εξέταση των λοιπών λόγων που προβάλλονται με αυτήν παρέλκει ως αλυσιτελής.
7. Επειδή, κατ’ ακολουθίαν, πρέπει η προσφυγή να γίνει δεκτή ως βάσιμη και να ακυρωθεί η από 12-4-2021 πράξη συμπληρωματικής χρέωσης τέλους ταξινόμησης της Προϊσταμένης Διεύθυνσης του Α` Τελωνείου Εισαγωγών-Εξαγωγών Θεσσαλονίκης, η δε υπόθεση να αναπεμφθεί στην αρμόδια τελωνειακή αρχή, προκειμένου να προσδιοριστεί, με τη νόμιμη διαδικασία, το οφειλόμενο από την προσφεύγουσα ιστορικό τέλος ταξινόμησης, σύμφωνα με τη διάταξη της παρ. 7 του άρθρου 121 του Εθνικού Τελωνειακού Κώδικα, όπως ίσχυε κατά τον κρίσιμο χρόνο. Περαιτέρω, το καταβληθέν παράβολο πρέπει να αποδοθεί στην προσφεύγουσα (βλ. άρθρο 277 παρ. 9 εδ. α’ του Κώδικα Διοικητικής Δικονομίας), ενώ, τέλος, κατ’ εκτίμηση των περιστάσεων της υπόθεσης, το καθ’ ού Ελληνικό Δημόσιο πρέπει να απαλλαγεί από τα δικαστικά έξοδα της προσφεύγουσας (βλ. άρθρο 275 παρ. 1 εδ. τελευταίο του ίδιου Κώδικα).
由于这些原因
他接受上诉。
Ακυρώνει την από 12-4-2021 πράξη συμπληρωματικής χρέωσης τέλους ταξινόμησης της Προϊσταμένης Διεύθυνσης του Α` Τελωνείου Εισαγωγών-Εξαγωγών Θεσσαλονίκης.
Αναπέμπει την υπόθεση στην αρμόδια τελωνειακή αρχή, προκειμένου να προσδιοριστεί, με τη νόμιμη διαδικασία, το οφειλόμενο από την προσφεύγουσα ιστορικό τέλος ταξινόμησης για το επιβατικό όχημα εργοστασίου κατασκευής MERCEDES, με αριθμό πλαισίου ………………………………, σύμφωνα με τη διάταξη της παρ. 7 του άρθρου 121 του Εθνικού Τελωνειακού Κώδικα, όπως ίσχυε κατά τον κρίσιμο χρόνο.
Διατάσσει την απόδοση στην προσφεύγουσα του καταβληθέντος παραβόλου.
Απαλλάσσει το καθ`ού Ελληνικό Δημόσιο από τα δικαστικά έξοδα της προσφεύγουσας.
Κρίθηκε και αποφασίσθηκε στη Θεσσαλονίκη, την 29-7-2024, όπου και δημοσιεύθηκε, σε έκτακτη δημόσια συνεδρίαση στο ακροατήριο του Δικαστηρίου αυτού, την 31-7-2024.
Η ΔΙΚΑΣΤΗΣ Η ΓΡΑΜΜΑΤΕΑΣ
托马斯·卡洛基里斯
MDE律师
Chinese 
Greek 
English 
French 
German