Με την υπ’ αριθ. 194/2021 Απόφαση του, επί υποθέσεως που χειρίστηκε επιτυχώς το γραφείο μας, το Ειρηνοδικείο Θεσσαλονίκης, αφού έκρινε ότι αποκλειστικά υπαίτιος του ατυχήματος είναι ο αντίδικος οδηγός, επιδίκασε στις ενάγουσες πλήρη αποζημίωση λόγω ολοσχερούς καταστροφής του αυτοκινήτου τους, καθώς και αποζημίωση για την ηθική βλάβη και στεναχώρια που έχουν υποστεί, εις βάρος της ασφαλιστικής εταιρείας των εναγομένων.
Η προσφυγή στη Δικαιοσύνη είναι συχνά απαραίτητη, όταν υφίσταται διαφωνία των οδηγών ως προς την υπαιτιότητα του ατυχήματος. Σύμφωνα με τη Νομολογία των Δικαστηρίων μας, μεταξύ των κονδυλίων της αποζημίωσης που μπορεί να αιτηθεί ο ζημιωθείς οδηγός είναι η αποκατάσταση των υλικών ζημιών του αυτοκινήτου του ή η πλήρης αποζημίωση σε περίπτωση ολοσχερούς καταστροφής του οχήματος, η αποκατάσταση της ηθικής του βλάβης, οι ιατρικές δαπάνες, ήτοι τα έξοδα σε ιατρικές επισκέψεις και ιατρικές εξετάσεις, η δαπάνη βελτιωμένης διατροφής, η δαπάνη πρόσληψης αποκλειστικής νοσοκόμας, οι δαπάνες μετακινήσεων, τα δικαστικά έξοδα, καθώς και το διαφυγόν κέρδος (π.χ. σε περίπτωση πρόσκαιρης ανικανότητας για εργασία). Το ύψος της αποζημίωσης εξαρτάται από το μέγεθος των υλικών και σωματικών βλαβών, καθώς και από τις ειδικές συνθήκες του συγκεκριμένου ατυχήματος.
Ακολουθεί απόσπασμα της υπ’ αριθ. 194/2020 Απόφασης του Ειρηνοδικείου Θεσσαλονίκης.
ΑΡΙΘΜΟΣ I94/2021
ΤΟ ΕΙΡΗΝΟΔΙΚΕΙΟ ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗΣ
ΕΙΔΙΚΗ ΔΙΑΔΙΚΑΣΙΑ ΠΕΡΙΟΥΣΙΑΚΩΝ ΔΙΑΦΟΡΩΝ
(ΔΙΑΦΟΡΕΣ ΓΙΑ ΖΗΜΙΕΣ ΑΠΟ ΑΥΤΟΚΙΝΗΤΑ)
ΣΥΓΚΡΟΤΗΘΗΚΕ από την Ειρηνοδίκη Ευδοκία Σελησίου, που ορίστηκε από την Πρόεδρο του Τριμελούς Συμβουλίου Διεύθυνσης του Ειρηνοδικείου, και από το Γραμματέα Κωνσταντίνο Παπαθανασίου.
ΣΥΝΕΔΡΙΑΣΕ δημόσια στο ακροατήριό του, την 16 Οκτωβρίου 2020, για να δικάσει τις εξής υποθέσεις, μεταξύ:
Α) ΤΗΣ ΕΝ ΑΓΟΥΣΑΣ: …..η οποία εκπροσωπήθηκε στη δίκη από την πληρεξούσια δικηγόρο της ….
ΤΗΣ ΕΝΑΓΟΜΕΝΗΣ: της ανώνυμης ασφαλιστικής εταιρείας με την επωνυμία «….. η οποία εκπροσωπήθηκε στη δίκη από την πληρεξούσια δικηγόρο της ………
Β) ΤΩΝ ΕΝ ΑΓΟΥΣΩΝ: 1)….. η οποία εκπροσωπήθηκε στη δίκη από τους πληρεξούσιους δικηγόρους της Θωμά Καλοκύρη (Α.Μ. 11982) και Ιωάννη Θωμαΐδη (Α.Μ. 11713) και 2) ……… η οποία εμφανίστηκε στη δίκη μαζί με τους πληρεξούσιους δικηγόρους της Θωμά Καλοκύρη (Α.Μ. 11982) και Ιωάννη Θωμαΐδη (Α.Μ. 11713).
ΤΩΝ ΕΝΑΓΟΜΕΝΩΝ: 1) ……. 2) …… και 3) της ανώνυμης ασφαλιστικής εταιρίας με την επωνυμία ……
Η υπό στοιχείο Α’ ενάγουσα άσκησε ενώπιον αυτού του Δικαστηρίου τη με αριθμό κατάθεσης 913/26461/4-7-2019 αγωγή. Οι υπό στοιχείο Β’ ενάγουσες άσκησαν ενώπιον αυτού του Δικαστηρίου τη με αριθμό κατάθεσης 1590/42874/9-12-2019 αγωγή. Κατά τη συζήτηση των υποθέσεων, στη δικάσιμο που σημειώνεται στην αρχή της απόφασης, παραστάθηκαν νόμιμα οι διάδικοι και οι πληρεξούσιοι δικηγόροι τους ζήτησαν να γίνουν δεκτά, όσα αναγράφονται στα πρακτικά συνεδρίασης και στις επί της έδρας κατατεθείσες προτάσεις τους.
ΑΦΟΥ ΜΕΛΕΤΗΣΕ ΤΗ ΔΙΚΟΓΡΑΦΙΑ
ΣΚΕΦΘΗΚΕ ΣΥΜΦΩΝΑ ΜΕ ΤΟ ΝΟΜΟ
Η υπό στοιχείο Α ενάγουσα ισχυρίζεται, ότι την 28-11-2018 και ώρα 13.45′ περίπου, η …….. , οδηγώντας επί της οδού Ποσειδώνος στην Πυλαία Θεσσαλονίκης το με αριθμό κυκλοφορίας……. αυτοκίνητο ιδιοκτησίας της …….., που ήταν ασφαλισμένο για τις ζημίες που τυχόν θα προκαλούσε κατά τη λειτουργία του σε τρίτους στην εναγόμενη ασφαλιστική εταιρία, προκάλεσε από υπαιτιότητα της φθορές και βλάβες στο με αριθμό κυκλοφορίας ……… αυτοκίνητο αυτής (ενάγουσας), που οδηγούσε ο προστηθείς στην οδήγηση…….., κατά τη σύγκρουση των εν λόγω οχημάτων, η οποία έγινε κάτω από τις συνθήκες που περιγράφει στην κρινόμενη αγωγή της. Για το λόγο αυτό, ζητεί να υποχρεωθούν οι εναγόμενοι να της καταβάλουν, εις ολόκληρον ο καθένας τους και νομιμοτόκως από την επίδοση της αγωγής, το ποσό των 2.651,60 ευρώ, για την αποκατάσταση της θετικής ζημίας της και ως εύλογη χρηματική της ικανοποίηση, λόγω της ηθικής βλάβης που υπέστη από το ατύχημα, όπως το συγκεκριμένο ποσό αναλύεται σε επιμέρους κονδύλια στην ένδικη αγωγή της. Ζητεί, επίσης, να κηρυχθεί η απόφαση προσωρινά εκτελεστή και να καταδικαστεί η εναγόμενη στη δικαστική της δαπάνη.
Η εναγομένη της πρώτης αγωγής ισχυρίστηκε, με προφορική δήλωση της πληρεξούσιας δικηγόρου της στο ακροατήριο του Δικαστηρίου, η οποία αναπτύσσεται με τις επί της έδρας κατατεθείσες προτάσεις της, ότι αποκλειστικά υπαίτιος της επίμαχης σύγκρουσης, για τους λόγους που επικαλείται, ήταν ο προστηθείς από την ενάγουσα οδηγός του σχήματός της……. Ο ισχυρισμός αυτός συνιστά αιτιολογημένη άρνηση της στηριζόμενης σας διατάξεις των άρθρων 914 επ. του Α.Κ βάσης της αγωγής, ένσταση δε ως προς τη στηριζόμενη στις διατάξεις του Ν. ΓΠΝ/1911 βάση αυτής, η οποία (ένσταση) είναι νόμιμη (άρθρο 5 του Ν. ΓΠΝ/1911) και πρέπει να ερευνηθεΐ ως προς την ουσιαστική της βασιμότητα. Επικουρικά, εξάλλου, η ανωτέρω εναγόμενη πρότεινε την ένσταση συνυπαιτιότητας του προαναφερόμενου οδηγού στο ατύχημα, κατά ποσοστό 95%, η οποία (ένσταση), ως νόμιμη (άρθρα 300, 922 του Α.Κ. και 6 του Ν, ΓΠΝ/1911), πρέπει να ερευνηθεΐ και κατ’ουσία, ενώ αρνήθηκε με τις έγγραφες προτάσεις της τα επιμέρους κονδύλια της αγωγής. […]
Οι εναγόμενοι της δεύτερης αγωγής ισχυρίστηκαν, με προφορική δήλωση της πληρεξούσιας δικηγόρου τους στο ακροατήριο του Δικαστηρίου και με τις επί της έδρας κατατεθείσες προτάσεις τους, ότι αποκλειστικά υπαίτια της ένδικης σύγκρουσης, για τους λόγους που επικαλούνται, ήταν η προστηθείσα από την πρώτη ενάγουσα οδηγός του οχήματος της, δεύτερη ενάγουσα, ………. Ο ισχυρισμός αυτός συνιστά αιτιολογημένη άρνηση της στηριζόμενης στις διατάξεις των άρθρων 914 επ. του Α.Κ βάσης της αγωγής, ένσταση δε ως προς τη στηριζόμενη στις διατάξεις του Ν. ΓΠΝ/1911 βάση αυτής, η οποία (ένσταση) είναι νόμιμη (άρθρο 5 του Ν. ΓΠΝ/1911) και πρέπει να ερευνηθεί ως προς την ουσιαστική της βασιμότητα. Επικουρικά, εξάλλου, οι ανωτέρω εναγόμενοι πρότειναν την ένσταση συνυπαιτιότητας της προαναφερόμενης οδηγού στο ατύχημα, κατά ποσοστό 95%, η οποία (ένσταση), ως νόμιμη (άρθρα 300, 922 του Α.Κ. και 6 του Ν. ΓΠΝ/1911), πρέπει να ερευνηθεί και κατ’ ουσία, ενώ αρνήθηκαν με τις έγγραφες προτάσεις τους τα επιμέρους κονδύλια της αγωγής.
Από την εκτίμηση της χωρίς όρκο εξέτασης κατ’ άρθρ. 415 – 417 Κ.Πολ.Δ των διαδίκων ….. .. στο ακροατήριο του Δικαστηρίου που περιέχεται στα πρακτικά που έχουν τον ίδιο αριθμό με την παρούσα, από όσα έγγραφα νόμιμα προσκομίζουν και επικαλούνται οι διάδικοι, προκειμένου να χρησιμεύσουν άλλα ως αυτοτελή αποδεικτικά μέσα και άλλα για τη συναγωγή δικαστικών τεκμηρίων, μεταξύ των οποίων και οι προσκομιζόμενες από τους διαδίκους φωτογραφίες η γνησιότητα των οποίων δεν αμφισβητείται, πλην της από 14-10-2020 υπεύθυνης δήλωσης του Ν. 1599/1986 που προσκομίζουν και επικαλούνται οι ενάγουσες της υπό στοιχείο Β’ αγωγής, η οποία περιέχει μαρτυρία τρίτου προσώπου, που δόθηκε για να χρησιμοποιηθεί στη συγκεκριμένη δίκη και συνιστά ανεπίτρεπτο αποδεικτικό μέσο, οπότε δε θα ληφθεί υπόψη ούτε για τη συναγωγή δικαστικών τεκμηρίων (ΟλΑΠ 8/1987, ΑΠ 524/2018, ΑΠ 624/2013, ΑΠ 1446/2012, ΑΠ 1182/2012, ΑΠ 311/2012, ΑΠ 743/2011, ΑΠ 266/2011, ΑΠ 1076/2010, ΑΠ 709/2010, ΑΠ 582/2010, ΑΠ 930/2008, ΕφΔωδ 27/2012, ΕφΘεσ 145/2009 Τ.Ν.Π. ΝΟΜΟΣ), από τις άμεσες και έμμεσες ομολογίες που προκύπτουν από τους ισχυρισμούς των διαδίκων, οι οποίοι αναπτύχθηκαν στο ακροατήριο, αλλά περιέχονται και στα δικόγραφά τους {άρθρ. 261, 352, 339 του ΚΠολΔικ), και από τα διδάγματα κοινής πείρας, που το Δικαστήριο λαμβάνει αυτεπαγγέλτως υπόψη (άρθρο 336 αρ. 4 του ΚΠολΔ), αποδείχθηκαν τα ακόλουθα περιστατικά:
Την 28-11-2018 και ώρα 13.45′ περίπου, η δεύτερη ενάγουσα της δεύτερης από τις συνεκδικαζόμενες αγωγές, ……, προστηθείσα στην οδήγηση από την πρώτη ενάγουσα της ίδιας αγωγής, οδηγούσε το με αριθμό κυκλοφορίας….. αυτοκίνητο ιδιοκτησίας της (πρώτης ενάγουσας), που ήταν ασφαλισμένο για τις ζημίες που τυχόν θα προκαλούσε κατά τη λειτουργία σε τρίτους, στην εναγόμενη της πρώτης από τις συνεκδικαζόμενες αγωγές ασφαλιστική εταιρία, με ουνεπιβαίνουσα την ίδια (πρώτη ενάγουσα), κινούμενη επί της οδού Ποσειδώνος στην περιοχή της Πυλαίας στη Θεσσαλονίκη, με κατεύθυνση από το Εμπορικό Κέντρο «ΜΑΚΕΔΟΝΙΑ», προς την οδό Ερυθρού Σταυρού, με την ενδεδειγμένη για τις περιστάσεις ταχύτητα, κατέχοντας την αριστερή λωρίδα του ρεύματος πορείας της. Η οδός Ποσειδώνος, είναι αμφίδρομης κίνησης, τα δύο ρεύματα κυκλοφορίας, καθένα εκ των οποίων φέρει πλάτος οδοστρώματος 7,00 μέτρων, διαθέτουν δύο λωρίδες κυκλοφορίας, και χωρίζονται με διαχωριστική νησίδα, η οποία διακόπτεται σε όποια σημεία της οδού επιτρέπεται η με αριστερή ή δεξιά στροφή αλλαγή κατεύθυνσης. Το ένδικο ατύχημα, έλαβε χώρα, στο ύψος της οδού Ποσειδώνος, όπου υφίσταται διασταύρωση από αριστερά, με ανώνυμη οδό που οδηγεί στο Νοσοκομείο «ΑΓΙΟΣ ΠΑΥΛΟΣ», στην οποία (διασταύρωση) η νησίδα διακόπτεται καθώς επιτρέπεται η είσοδος αριστερά στην ανώνυμη οδό, για τα οχήματα που κινούνται στο ρεύμα πορείας προς την οδό Ερυθρού Σταυρού, όπου κινούνταν οι ως άνω ενάγουσες. Κατά το χρόνο που το οδηγούμενο από τη δεύτερη ενάγουσα της δεύτερης αγωγής αυτοκίνητο προσέγγισε στην ως άνω διασταύρωση, και καθώς είχε την πρόθεση να εισέλθει με αριστερή στροφή εντός της ανώνυμης οδού, η τελευταία, ενεργοποίησε τον αριστερό δείκτη αλλαγής κατεύθυνσης (φλας), κι αφού μείωσε την ήδη ενδεδειγμένη για τις περιστάσεις ταχύτητα με την οποία κινούνταν, ακινητοποίησε το όχημά της, στο σημείο όπου διακόπτεται η κεντρική διαχωρίζουσα τα δύο ρεύματα πορείας νησίδα, στο κενό που σχηματίζεται μεταξύ των δύο τμημάτων της νησίδας, με μέτωπο στην ανώνυμη οδό όπου θα εισέρχονταν, (βλ. το από 28-11-2018 πρόχειρο σχεδιάγραμμα της τροχαίας), αναμένοντας να ελευθερωθεί το αντίθετο ρεύμα της οδού Ποσειδώνος προκειμένου να διενεργήσει τον αριστερό ελιγμό με ασφάλεια. Πρέπει δε να σημειωθεί, ότι ο δρόμος, στο σημείο που κινούνταν η ενάγουσα είναι ευθύς με ελαφρά ανωφέρεια, ενώ στο ίδιο σημείο ίου αντίθετου της πορείας της ρεύματος, ο δρόμος εμφανίζει ελαφρά κατωφέρεια, περαιτέρω δε, και ως προς τις λοιπές συνθήκες της οδού, επικρατούσαν συνθήκες φυσικού φωτισμού, και καλοκαιρίας, το οδόστρωμα ήταν ξηρό, και η ορατότητα δεν περιορίζονταν από φυσικά ή τεχνικά εμπόδια. Την ίδια χρονική στιγμή, στο αντίθετο ρεύμα κυκλοφορίας της οδού Ποσειδώνος, με κατεύθυνση από την οδό Ερυθρού Σταυρού προς το Εμπορικό Κέντρο «ΜΑΚΕΔΟΝΙΑ», κινούνταν με το με αριθμό κυκλοφορίας….. όχημα ιδιοκτησίας της πρώτης εναγομένης της δεύτερης αγωγής, ενάγουσας της πρώτης αγωγής ……. ο δεύτερος εναγόμενος της δεύτερης αγωγής……. που ήταν ασφαλισμένο για τις ζημίες που τυχόν θα προκαλούσε κατά τη λειτουργία του σε τρίτους, στην τρίτη εναγομένη της δεύτερης αγωγής ασφαλιστική εταιρία, ο οποίος, καθώς είχε αναπτύξει μεγάλη ταχύτητα, μεγαλύτερη του νομίμου επιτρεπομένου στην περιοχή των 50χιλ/ώρα, (η οποία δεν μπορεί να προσδιοριστεί επακριβώς, διότι δεν βρέθηκαν ίχνη τροχοπέδησης, ούτε προκύπτει συγκεκριμένη ταχύτητα από τη δικογραφία, πλην όμως το Δικαστήριο άγεται στο συμπέρασμα τούτο από τα αποτελέσματα της σύγκρουσης των οχημάτων), απώλεσε τον έλεγχο του οχήματος που οδηγούσε και αφού εξετράπη της ευθείας πορείας του, επέπεσε με το εμπρόσθιο μέρος του (αριστερή γωνία προς κέντρο), στο εμπρόσθιο μέρος του ακινητοποιημένου στο διάκενο της διαχωριστικής νησίδας αυτοκινήτου της πρώτης ενάγουσας της δεύτερης αγωγής, …… Αποκλειστικά υπαίτιος του ατυχήματος είναι ο δεύτερος εναγόμενος της δεύτερης αγωγής ……., οδηγός του με αριθμό κυκλοφορίας …….. αυτοκινήτου της πρώτης εναγομένης της δεύτερης αγωγής, ενάγουσας στην πρώτη από τις συνεκδικαζομενες αγωγές ……., διότι δεν κατέβαλε την επιμέλεια, που απαιτούσαν οι περιστάσεις και που ο ίδιος, στα πλαίσια των δυνατοτήτων ενός μέσου και συνετού οδηγού, οφείλε και μπορούσε να καταβάλει. Ειδικότερα, οδηγούσε χωρίς την απαιτούμενη σύνεση και ιδιαίτερη προσοχή, δεν είχε τον πλήρη έλεγχο του οχήματος του, είχε αναπτύξει ταχύτητα, η οποία υπερέβαινε το νόμιμο όριο των 50 χλμ ανά ώρα και δε ρύθμισε την ταχύτητα του οχήματος του λαμβάνοντας υπόψη τις επικρατούσες συνθήκες, καθώς προσέγγιζε σε διασταύρωση, με αποτέλεσμα να απωλέσει τον έλεγχο του οχήματος του και το τελευταίο να εκτραπεί από την πορεία του και να επιπέσει στο κανονικά ευρισκόμενο αριστερά και σε θέση στάσης ακινητοποιημένο αυτοκίνητο της πρώτης ενάγουσας. Η οδηγητική συμπεριφορά του δεύτερου εναγομένου της υπό κρίση Β’ αγωγής είχε ως αποτέλεσμα να ενεργήσει κατά παράβαση των διατάξεων των άρθρων 12 παρ. 1, 19 παρ. 1,2 και 3 του Ν. 2696/1999 (Κ.Ο.Κ.). Αντιθέτως στην επέλευση του ατυχήματος δεν συνετέλεσε πταίσμα της δεύτερης ενάγουσας της υπό κρίση Β’ αγωγής οδηγού, δεδομένου ότι αυτή έχουσα την πρόθεση να εισέλθει αριστερά στη ανώνυμη οδό, ενεργοποίησε τον αριστερό δείκτη αλλαγής κατεύθυνσης (φλας) και ακινητοποίησε το όχημά της στο διάκενο της διαχωριστικής νησίδας, προκειμένου να βεβαιωθεί ότι μπορεί να πράξει τον ελιγμό με ασφάλεια, όταν επέπεσε αιφνίδια και χωρίς η ίδια να μπορέσει να προβεί σε οποιονδήποτε ελιγμό αποφυγής του, το όχημα της ενάγουσας …… Όλα τα ανωτέρω αποδεικνύονται ιδίως από την από 28-11-2018 έκθεση αυτοψίας τροχαίου ατυχήματος που συνέταξαν τα αρμόδια αστυνομικά όργανα σε συνδυασμό με το πρόχειρο σχεδιάγραμμα που τη συνοδεύει, καθώς και από τις από 3-4-2019, και 15-4-2019 ένορκες προανακριτικές καταθέσεις των δύο εναγουσών της υπό στοιχείο Β’ αγωγής και από την 24-6-2019 έκθεση εξέτασης κατηγορουμένου του δεύτερου εναγομένου της δεύτερης αγωγής, οδηγού του αυτοκινήτου της ενάγουσας της πρώτης αγωγής, συνάγονται δε, εμμέσως πλην σαφώς, και από τα σημεία σύγκρουσης των δύο αυτοκινήτων. Οι ενάγουσες της δεύτερης αγωγής, είναι κατηγορηματικές στις καταθέσεις τους, αναφορικά με τις συνθήκες του ατυχήματος, ότι το όχημα στο οποίο επέβαιναν βρισκόταν ακινητοποιημένο δίπλα στη διαχωρισπκή νησίδα, με ενεργοποιημένο το δείκτη αλλαγής κατεύθυνσης, προκειμένου να εισέλθει αριστερά στην ανώνυμη οδό και ο οδηγός ….. κινούμενος με πολύ μεγάλη ταχύτητα, «ιλιγγιώδη» όπως η πρώτη από αυτές χαρακτηριστικά ανέφερε, απώλεσε τον έλεγχο του αυτοκινήτου του και επέπεσε μετωπικά πάνω στο δικό τους όχημα, ενώ ακριβώς τα ίδια περιστατικά κατέθεσε και η δεύτερη ενάγουσα οδηγός του οχήματος, κατά την χωρίς όρκο εξέτασή της ενώπιον του Δικαστηρίου. Αντιθέτως, προκύπτουν αντιφάσεις μεταξύ των όσων κατέθεσε προανακριτικά ο οδηγός…… και των όσων κατέθεσε χωρίς όρκο ενώπιον του παρόντος Δικαστηρίου. Ειδικότερα, ενώ στην από 24-6-2019 έκθεση εξέτασης αναφέρει ότι «…πλησιάζοντας στη διασταύρωση και σε απόσταση 20 μ. μπροστά μου, είδα ένα όχημα να βγαίνει από τα αριστερά μου και να μου κόβει το δρόμο, κινούμενο προς Άγιο Παύλο, τότε πάτησα φρένο αλλά η απόσταση ήταν πολύ μικρή κι ως εκ τούτου η σύγκρουση ήταν αναπόφευκτη….το αριστερό μπροστινό φανάρι μου συγκρούστηκε με το εμπρόσθιο κεντρικό τμήμα του άλλου οχήματος………………………………………………. είχε ανοίξει μόνο ο αερόσακος της οδηγού ενώ της συνοδηγού όχι, καθώς προφανώς δεν είχε….», όπως ανενδοίαστα προέκυψε από τη αυνεκάμηση του αποδεικτικού υλικού που τέθηκε υπόψη του Δικαστηρίου, συμπεριλαμβανομένης και της χωρίς όρκο κατάθεσης του ίδιου (οδηγού) ενώπιον του Δικαστηρίου, δεν διαπιστώθηκαν ίχνη τροχοπέδησης (βλ. χωρίς όρκο κατάθεσή του στα οικεία πρακτικά συνεδρίασης και την από 28-11-2018 έκθεση αυτοψίας τροχαίου ατυχήματος), ο αερόσακος της συνοδηγού μετά τη σύγκρουση βρέθηκε ανοιχτός (βλ. σχετ. προσκομιζόμενες φωτογραφίες του εσωτερικού του οχήματος), ενώ τα σημεία σύγκρουσης των δύο οχημάτων, εντοπίζονται μετωπικά για το αυτοκίνητο της ενάγουσας ……. και πλαγιομετωπικά για το αυτοκίνητο της ενάγουσας…… γεγονός που επιρρωνύει την κρίση του Δικαστηρίου ότι το αυτοκίνητο που οδηγούσε ο διάδικος ……. ήταν αυτό που, καθώς εξετράπη της πορείας του, επέπεσε με σφοδρότητα επί του ακινητοποιημένου οχήματος της ……., αφού εάν το ατύχημα συνέβαινε ενώ η οδηγός ……. επιχειρούσε ανέλεγκτα να διασχίσει το αντίθετο ρεύμα πορείας για να εισέλθει στην ανώνυμη οδό, ανακόπτοντας την ευθεία πορεία του διαδίκου…….., τα βλαβέντα τμήματα των αυτοκινήτων, θα ήταν η αριστερή γωνία του οχήματος της….. και το εμπρόσθιο τμήμα του οχήματος της ….. και σε καμία περίπτωση η σύγκρουση δεν θα εντοπίζονταν μετωπικά. Επιπλέον, ενώ η ενάγουσα της πρώτης αγωγής, ισχυρίζεται με αυτή ότι η οδηγός ……. επιχείρησε απροειδοποίητα, χωρίς έστω να ανάψει αριστερό φλας να πραγματοποιήσει τον αριστερό ελιγμό και παρεμβλήθηκε αιφνίδια στην ευθεία πορεία του δικού της οδηγού …., ο τελευταίος, κατέθεσε ενώπιον του Δικαστηρίου ότι η κυρία είχε αναμμένο το φλας και έστριψε επί τόπου για να πάει στον Άγιο Παύλο……… είχε αναμμένο το φλας και στρίβει…η κυρία ήταν σταματημένη…….. ». Τέλος, η βασιμότητα των ισχυρισμών των εναγουσών της δεύτερης αγωγής αναφορικά με τις συνθήκες τέλεσης του ένδικου ατυχήματος, προκύπτει και από το σχεδιάγραμμα που συνέταξαν τα όργανα της τροχαίας αμέσως μετά το ατύχημα, σύμφωνα με το οποίο τα θραύσματα από τη σύγκρουση των δύο οχημάτων, εντοπίζονται απεικονιζόμενα με το στοιχείο «Θ», πριν την είσοδο στο αντίθετο ρεύμα πορείας που κινούνταν ο οδηγός ……ακριβώς ανάμεσα στο διάκενο της διαχωρισικής νησίδας, γεγονός που ενισχύει την κρίση του Δικαστηρίου ότι η οδηγός ….. δεν ανέκοψε την ευθεία πορεία του, εισερχόμενη στο δικό του ρεύμα, ως η ενάγουσα της πρώτης αγωγής αβάσιμα ισχυρίζεται.
Κατόπιν των παραπάνω αποδειχθέντων, κρίνεται απορριπτέος, ως ουσιαστικά αβάσιμος, κάθε αντίθετος, περί των συνθηκών του ατυχήματος, ισχυρισμός και ένσταση των εναγόμενων της υπό στοιχείο Β’ αγωγής, ενώ απορριπτέα, ως ουσιαστικά αβάσιμη, κρίνεται για τον ίδιο λόγο και η υπό στοιχείο Α’ αγωγή. Ακολούθως αποδείχθηκε, ότι το αυτοκίνητο της πρώτης ενάγουσας, της δεύτερης αγωγής, ήταν εργοστασίου κατασκευής ……… βενζινοκίνητο, με ημερομηνία πρώτης άδειας κυκλοφορίας την 12-11-2001 (βλ. το προσκομιζόμενο φωτοαντίγραφο της άδειας κυκλοφορίας του). Κατά το χρόνο του ατυχήματος το συγκεκριμένο όχημα βρισκόταν σε καλή κατάσταση, έχοντας διανύσει 204.457 χιλιόμετρα, η δε εμπορική του αξία, προσδιοριζόμενη με βάση την κατάστασή του προ του ατυχήματος, με κρίσιμο χρόνο προσδιορισμού αυτής (αξίας) το χρόνο της συζήτησης της υπόθεσης στο Δικαστήριο (ΟλΑΠ 38/1996 ΕλλΔ 38/42, ΑΤΙ 1493/2014 ΤΝΠ ΝΟΜΟΣ, ΑΠ 68/2005 ΙΣΟΚΡΑΤΗΣ), ανερχόταν, σύμφωνα με τα διδάγματα της κοινής πείρας, στο ποσό των 1.500,00 ευρώ, κι όχι στο ποσό των 2.000,00 ευρώ ως η ενάγουσα διατείνεται. Εξαιτίας της σύγκρουσης το αυτοκίνητο της πρώτης ενάγουσας υπέστη εκτεταμένες υλικές ζημίες στο εμπρόσθιο τμήμα του (βλ. τις προσκομιζόμενες φωτογραφίες του), για την αποκατάσταση των οποίων θα έπρεπε αυτή να δαπανήσει το συνολικό ποσό των 2.883,00 ευρώ με τον ΦΠΑ (βλ, την εκ μέρους της προσκομιζόμενη και επικαλούμενη έκθεση πραγματογνωμοσύνης του πραγματογνώμονα – αναλυτή ατυχημάτων υλικών ζημιών Χαράλαμπου Πούτα). Ενόψει δε του γεγονότος αυτού, καθώς το ποσό που απαιτούνταν για την επισκευή του, υπερβαίνει κατά πολύ την εμπορική αξία αυτού (1.500,00 ευρώ), το Δικαστήριο θεωρεί ότι το εν λόγω αυτοκίνητο υπέστη ολοκληρωτική καταστροφή, υπό οικονομική έννοια, γεγονός άλλωστε που συνομολογούν οι εναγόμενοι, ενώ η υπολειμματική του αξία, όπως αυτή προσδιορίζεται από τον ίδιο ως άνω πραγματο γνώμονα, ανέρχεται στα 300,00 ευρώ, κι επομένως, αφαιρουμένης αυτής, η ζημία της πρώτης ενάγουσας της δεύτερης αγωγής από την καταστροφή του αυτοκινήτου της, ανέρχεται στα (1.500,00 – 300,00) 1.200,00 ευρώ.
Περαιτέρω, λόγω της σύγκρουσης, πέραν των υλικών ζημιών που υπέστη το όχημα της πρώτης ενάγουσας, της δεύτερης από τις συνεκδικαζόμενες αγωγές, τόσο η ίδια που ήταν συνεπιβαίνουσα σ’ αυτό στη θέση του συνοδηγού, όσο και η οδηγός του δεύτερη ενάγουσα, τραυματίστηκαν ελαφρά, όπως διαπιστώθηκε από τη μετάβασή τους την ίδια μέρα στο Γ.Ν.Θ «Γ. ΠΑΠΑΝΙΚΟΛΑΟΥ», παρά τα όσα και οι δύο ενάγουσες ισχυρίζονται για βαριές σωματικές τους κακώσεις που τις κατέστησαν πολυτραυματίες με δυσμενέστατες για την σωματική και ψυχική υγεία τους συνέπειες, αφού από κανένα αποδεικτικό μέσο δεν προέκυψε ο τόσο μεγάλης βαρύτητας τραυματισμός τους. Ειδικότερα, η πρώτη ενάγουσα, όπως προκύπτει από την με ημερομηνία 28-11-2018 (ημερομηνία εισαγωγής) Ιατρική Γνωμάτευση του ως άνω νοσοκομείου «Γ. ΠΑΠΑΝΙΚΟΛΑΟΥ», εισήχθη στη Δ* Χειρουργική Κλινική, μετά τη μεταφορά της στο Τμήμα Εξωτερικών Ιατρείων, ύστερα από αναφερόμενο τροχαίο, με κάκωση στέρνου και δόθηκαν οδηγίες για υποβολή της σε εργαστηριακό έλεγχο, όπως προκύπτει από το με την ίδια ημερομηνία φύλλο εισόδου ασθενούς αλλά και τα δύο με την ίδια ημερομηνία παραπεμπτικά για ακτινολογικές εξετάσεις, που η εν λόγω ενάγουσα προσκομίζει και επικαλείται. Από τα παραπεμπτικά αυτά, προκύπτει, ότι πράγματι, η ενάγουσα, υποβλήθηκε σε ακτινολογικό έλεγχο, ΑΜΣΣ και ΘΜΣΣ σπονδυλικής στήλης, λεκάνης – ισχύων, θώρακος και στέρνου, πλην όμως, όπως προκύπτει από το προσκομιζόμενο και επικαλούμενο από την ίδια πόρισμα των συγκεκριμένων εξετάσεων, ο θώρακας ήταν σε καλή κατάσταση, και χωρίς να παρατηρείται εικόνα κατάγματος, παρά μόνο ήπιες εκφυλιστικές αλλοιώσεις ΘΜΣΣ, όπως χωρίς εικόνα κατάγματος ευρέθησαν οι αρθρώσεις των ισχύων και η λεκάνη, ενώ ευρέθησαν ήπιες εκφυλιστικές αλλοιώσεις ΑΜΣΧ (αυχένα – στον Α2 και στον Α3 σπόνδυλο). Αλλά και μετά τον επαναληπτικό ακτινολογικό έλεγχο στον οποίο υποβλήθηκε, κατόπιν συστάσεως των ειδικών, στο στέρνο και στο θώρακα, όλα τα πορίσματα αναφέρονται σε ήπια ευαισθησία σε σώμα στέρνου και ΔΕ ημιθωράκιο, χωρίς αλλοιώσεις, και χωρίς ουδέν το οξύ (βλ. τις από 28-11-2018 βεβαιώσεις του Γ.Ν.Θ «Γ. ΠΑΠΑΝΙΚΟΛΑΟΥ»), ήτοι η σωματική βλάβη που η πρώτη ενάγουσα υπέατη από το ένδικο τροχαίο ατύχημα, ήταν κάκωση στο δεξιό ημιθωράκιο και στο στέρνο ενώ τα ευρήματα ήπιων εκφυλιστικών αλλοιώσεων στον αυχένα, κρίνεται ότι δεν σχετίζονται με το ένδικο συμβάν, παρά τα όσα περί του αντιθέτου ισχυρίστηκε η ενάγουσα. Η τελευταία, παρέμεινε στο Νοσοκομείο από την ημέρα της εισαγωγής της (28-11-2018) έως και την 30-11-2018, οπότε αφού της εδόθησαν ιατρικές οδηγίες για την αντιμετώπιση του αναφερόμενου εξ αρχής άλγους στο θώρακα, και συγκεκριμένα για ηπαρινισμό φλέβας και λήψη του απλού παυσίπονου Αροίοΐ επί πόνου (βλ. σχετ. νοσηλευτικό ιστορικό – παραλαβή και ιατρικές οδηγίες), αποχώρησε για την οικία της. […]
Τέλος, όπως προκύπτει από την από 4-10-2019 απόδειξη και το με την ίδια ημερομηνία σημείωμα – γνωμάτευση του Ορθοπεδικού Κωνσταντίνου Τερζίδη που επικαλείται και προσκομίζει η πρώτη ενάγουσα, ένα περίπου χρόνο μετά το ατύχημα, η τελευταία επισκέφτηκε τον εν λόγω γιατρό, παραπονούμενη για εμμένον προστερνικό άλγος, με διαλλείποντα χαρακτήρα, προερχόμενο από αναφερόμενο προ τριμήνου τροχαίου ατυχήματος, στον οποίο κατέβαλε το ποσό των 30,00 ευρώ. Επομένως, η συνολική θετική ζημία της πρώτης ενάγουσας της υπό στοιχείο Β’ αγωγής, ανέρχεται στα 1.230,00 (1.200,00 + 30,00) ευρώ. Ακολούθως, το Δικαστήριο, λαμβάνοντας υπόψη τις συνθήκες του ατυχήματος, το βαθμό πταίσματος του δεύτερου εναγομένου της υπό στοιχείο Β’ αγωγής, το είδος και την έκταση κατά τα ανωτέρω αποδειχθέντα της προσβολής της υγείας της πρώτης ενάγουσας (ελαφρύς σωματικός τραυματισμός), τη στεναχώρια και τον πόνο που αυτός (τραυματισμός) της προκάλεσε, επιπρόσθετα δε το είδος και την έκταση της περιουσιακής της ζημίας, τη στεναχώρια που δοκίμασε από την ολοσχερή καταστροφή του αυτοκινήτου της και την κοινωνική και οικονομική κατάσταση των διαδίκων, πλην της τρίτης εναγόμενης ασφαλιστικής εταιρίας, η ευθύνη της οποίας είναι εγγυητική, κρίνει ότι η συγκεκριμένη ενάγουσα δικαιούται το ποσό των 1.000,00 ευρώ, ως εύλογη χρηματική της ικανοποίηση λόγω της ηθικής βλάβης που υπέστη από το ένδικο ατύχημα. Επομένως, η περιουσιακή και μη ζημία της, ανέρχεται στο ποσό των 2.230,00 (1.230,00+1.000,00) ευρώ.
Περαιτέρω, η δεύτερη ενάγουσα, που ομοίως μεταφέρθηκε μετά το ατύχημα στα εξωτερικά ιατρεία του Γ.Ν.Θ «Γ. ΠΑΠΑΝΙΚΟΛΑΟΥ», αφού εξετάστηκε την ίδια ημέρα (28-11-2018), υποβλήθηκε σε νευροχειρουργική και καρδιοχειρουργική εκτίμηση και διαπιστώθηκε μετά τη διενέργεια και ακτινογραφικού ελέγχου από τον οποίο δεν προέκυψε εικόνα κατάγματος, να φέρει κάκωση ΔΕ ωμοπλάτης, αυχένος και ΑΡ ώμου, ενώ για την αντιμετώπιση των τραυμάτων της αυτών, της συνεστήθη ανάρτηση με γυψονάρθηκα και ευθυασμός του αυχένα (ΑΜΣΣ), και αφού της εδόθησαν οδηγίες για φαρμακευτική αγωγή, αποχώρησε για την οικία της την ίδια ημέρα. [….] Αντιθέτως, κρίνεται ουσιαστικά βάσιμο, το κονδΰλιο των 10,67 ευρώ που η ενάγουσα κατέβαλε για συμμετοχή, πέραν του ποσού που καταβλήθηκε από τον ασφαλιστικό της φορέα στην «ΕΙΙΚΟΜΕΟΙΟΑ», την 15-2-2019, υποβληθείσα σε αξονική τομογραφία θώρακος – μεσοθωρακίου, όπως επίσης και τα κονδύλια των 5,00 ευρώ για ΟΤ συνοδές ιατρικές υπηρεσίες, και 9,51 ευρώ για το ιωδιούχο σκιαγραφικό που απαιτήθηκε για την εν λόγω εξέταση, ήτοι συνολικά κατέβαλε για ιατρικές εξετάσεις το ποσό των 25,18 (10,67+5,00+9,51) ευρώ. Ακολούθως, δεν αποδείχθηκε ότι συστήθηκε στην ενάγουσα η λήψη βελτιωμένης διατροφής, η οποία άλλωστε, στη συγκεκριμένη περίπτωση, δεν θεωρείται επιβεβλημένη, σύμφωνα και με τα διδάγματα της κοινής λογικής και πείρας, τα οποία το δικαστήριο λαμβάνει υπόψη αυτεπάγγελτα (άρθρο 336 §4 ΚΠολΔ), λόγω του είδους του κατά ως άνω του τραυματισμού της, ο οποίος δεν προκαλεί και την εξασθένιση του οργανισμού της, ενώ όπως και η ίδια η ενάγουσα κατέθεσε χωρίς όρκο ενώπιον του Δικαστηρίου, ήδη ακολουθούσε μία συνήθη μεσογειακή διατροφή, καλύιττουσα πλήρως τις ανάγκες για την ανάρρωσή της, κι επομένως το κονδύλιο των 600,00 ευρώ που η ενάγουσα αιτείται για λήψη βελτιωμένης διατροφής, πρέπει να απορριφθεί ως αβάσιμο από ουσιαστική άποψη. Κατόπιν τούτου, το Δικαστήριο, λαμβάνοντας υπόψη τις συνθήκες του ατυχήματος, το βαθμό πταίσματος του δεύτερου εναγομένου, το είδος και την έκταση κατά τα ανωτέρω αποδειχθένια της προσβολής της υγείας της δεύτερης ενάγουσας (ελαφρύς σωματικός τραυματισμός), τη στεναχώρια και τον πόνο που αυτός (τραυματισμός) της προκάλεσε, και την κοινωνική και οικονομική κατάσταση των διαδίκων, πλην της τρίτης εναγόμενης ασφαλιστικής εταιρίας, η ευθύνη της οποίας είναι εγγυητική, κρίνει ότι η συγκεκριμένη ενάγουσα δικαιούται το ποσό των 600,00 ευρώ, ως εύλογη χρηματική της ικανοποίηση λόγω της ηθικής βλάβης που υπέστη από το σωματικό τραυματισμό της. Σύμφωνα με τα προεκτεθέντα το συνολικά επιδικαστέο στην δεύτερη ενάγουσα χρηματικό ποσό, για την αποκατάσταση της θετικής ζημίας της και ως χρηματική ικανοποίηση λόγω της ηθικής βλάβης, που υπέστη εν γένει από το ατύχημα, ανέρχεται σε 625,18 (25,18 + 600,00) ευρώ. Κατά συνέπεια, πρέπει να απορριφθεί, ως ουσιαστικά αβάσιμη, η υπό στοιχείο Α’ αγωγή και να καταδικαστεί η ενάγουσα στα δικαστικά έξοδα της εναγόμενης της ως άνω αγωγής, κατόπιν σχετικού αιτήματος της τελευταίας (άρθρα 176 και 191 παρ. 2 του ΚΠολΔ). Περαιτέρω, πρέπει να γίνει εν μέρει δεκτή, ως και ουσιασπκά βάσιμη, η υπό στοιχείο Β’ αγωγή και να αναγνωριστεί η υποχρέωση των εναγομένων της αγωγής αυτής να καταβάλουν, εις ολόκληρον ο καθένας τους, στην ενάγουσα…… το συνολικό ποσό των 2.230,00 ευρώ, με το νόμιμο τόκο επιδικίας από την επομένη της ημέρας επίδοσης της αγωγής, μέχρι την εξόφληση, και στην ενάγουσα ……το συνολικό ποσό των 625,18 ευρώ, με το νόμιμο τόκο επιδικίας από την επομένη της ημέρας επίδοσης της αγωγής, μέχρι την εξόφληση. Τέλος, μέρος των δικαστικών εξόδων των εναγουσών της ανωτέρω αγωγής, κατόπιν σχετικού αιτήματος τους, πρέπει να επιβληθεί σε βάρος των εναγόμενων (άρθρα 178 παρ. 1 και 191 παρ. 2 του ΚΠολΔ), σύμφωνα με όσα ορίζονται ειδικότερα στο διατακτικό της απόφασης.
ΠΑ ΤΟΥΣ ΛΟΓΟΥΣ ΑΥΤΟΥΣ
ΣΥΝΕΚΔΙΚΑΖΕΙ αντιμωλία των διαδίκων τις δύο συναφείς αγωγές, που αναφέρονται στο σκεπτικό της απόφασης.
ΑΠΟΡΡΙΠΤΕΙ την υπό στοιχείο Α’, με αριθμό έκθεσης κατάθεσης 913/26461/4-7-2019 αγωγή.
ΚΑΤΑΔΙΚΑΖΕΙ την ενάγουσα της ως άνω αγωγής …… στα δικαστικά έξοδα της εναγόμενης, τα οποία ορίζει σε εκατόν πενήντα (150,00) ευρώ.
ΔΕΧΕΤΑΙ κατά ένα μέρος την υπό στοιχείο Β’, με αριθμό έκθεσης κατάθεσης 1590/42874/9-12-2019 αγωγή.
ΑΝΑΓΝΩΡΙΖΕΙ την υποχρέωση των εναγομένων της εν λόγω αγωγής να καταβάλουν εις ολόκληρον ο καθένας τους, στην πρώτη ενάγουσα…. το ποσό των δύο χιλιάδων διακοσίων τριάντα (2.230,00) ευρώ, και στη δεύτερη ενάγουσα …… το ποσό των εξακοσίων είκοσι πέντε ευρώ και δέκα οκτώ λεπτών (625,18), με το νόμιμο τόκο επιδικίας, από την επομένη της επίδοσης της αγωγής μέχρι την εξόφληση.
ΚΑΤΑΔΙΚΑΖΕΙ τους εναγόμενους της υπό στοιχείο Β’ αγωγής σε μέρος των δικασακών εξόδων των εναγουσών, το οποίο ορίζει σε διακόσια (200,00) ευρώ.
ΚΡΙΘΗΚΕ, αποφασίστηκε και δημοσιεύθηκε στο ακροατήριο του Δικαστηρίου αυτού, στη Θεσσαλονίκη, σε έκτακτη δημόσια συνεδρίασή του, την 25 Ιουνίου 2021, χωρίς την παρουσία των διαδίκων και των πληρεξούσιων δικηγόρων αυτών.
Θωμάς Στεφ. Καλοκύρης
Δικηγόρος ΜΔΕ
Υπ. Διδάκτωρ Νομικής ΑΠΘ
Greek 
English 
French 
Chinese 
German